SNAPSHOT REVIEWS 23-04-15

DARTH VADER #4
Writer: Kieron Gillen
Artist: Salvador Larroca
Marvel Comics

Μπήκαμε σε φάση hype για το καινούργιο STAR WARS; Όχι; Τι θα πει όχι; Τέλος πάντων, αν τα trailer δεν αρκούν για να σας πείσουν, διαβάστε DARTH VADER, έτσι για προθέρμανση.

Στο τέταρτο τεύχος του καινούργιου του τίτλου, ο Lord Vader επιστρέφει στον Geonosis (εκείνον τον πλανήτη από την τρίτη πράξη του EPISODE II; Ε, αυτόν), όπου τον περιμένουν, κάποια ενδιαφέροντα απομεινάρια του παρελθόντος του, ενώ παράλληλα έρχεται αντιμέτωπος με τις δολοπλοκίες του Αυτοκράτορα.

Ένας καινούργιος χαρακτήρας, η αρχαιολόγος Doctor Aphra μας δίνει μια ενδιαφέρουσα νέα οπτική γωνία της ζωής στην Galactic Empire, καθώς βλέπουμε ότι η σχέση της με τον Vader χαρακτηρίζεται όχι μόνο από φόβο, αλλά και θαυμασμό, ο οποίος φτάνει σε επίπεδα fangirl.

Η εικονογράφηση του Salvador Larroca αν και παραμένει κάπως “ξύλινη” όσον αφορά τα πρόσωπα των χαρακτήρων βελτιώνεται αισθητά, καθώς του δίνεται η δυνατότητα να μας παρουσιάσει ενδιαφέροντα τοπία και νέους χαρακτήρες των οποίων η εμφάνιση δεν βασίζεται σε πρόσωπα ηθοποιών.

MOON KNIGHT #13
Writer: Cullen Bunn
Artist: Ron Ackins
Marvel Comics

Ο καινούργιος MOON KNIGHT ξεκίνησε με ένα πολύ δυνατό run από τον Warren Ellis και συνεχίστηκε σε εξίσου καλά επίπεδα στα επόμενα έξι τεύχη του Brian Wood. Πλέον η σειρά πέρασε στα χέρια του Cullen Bunn. Και δυστυχώς η διαφορά φαίνεται.

Η εικονογράφηση του Ron Ackins- που, αν και είναι αρκετά καλός artist, δεν του πάει καθόλου, μα καθόλου, το dark and gritty ύφος του MOON KNIGHT- είναι ομολογουμένως κακή αρχή, αλλά το συγκεκριμένο τέυχος δεν χάνει από την εικονογράφηση.

Ο λόγος που τα προηγούμενα arcs λειτούργησαν όπως έπρεπε, ήταν επειδή οι Ellis και Wood κατάφεραν να συμπιέσουν τις ιστορίες τους στο self-contained  format του MOON KNIGHT, συμπεριλαμβάνωντας αρκετό κείμενο, πλοκή και ενδιαφέροντες χειρισμούς της εικονογράφησης, ώστε οι είκοσι σελίδες να μην μοιάζουν λίγες.  Εδώ, από την άλλη, η ιστορία μοιάζει βεβιασμένη και σύντομη, με μια πλοκή που, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.

Ενδεικτικά, το σενάριο αφορά την προσπάθεια του Marc Spector να ξεφορτωθεί κάποια φαντάσματα που στοιχειώνουν το σπίτι του. Meh.

THE SIXTH GUN: DUST TO DUST #1-2
Writer: Cullen Bunn
Artist: Tyler Crook
Oni Press

Από την άλλη, ο Bunn βρίσκεται σε πολύ καλύτερη φόρμα στις προσωπικές του δουλειές. Αυτό το spin-off του μεταφυσικού western THE SIXTH GUN, ρίχνει φως στην ιστορία του Billjohn O’Henry, πρώην ληστή, χαρτοκλέφτη, κυνηγού επικηρυγμένων και πιστού φίλου του πρωταγωνιστή της σειράς, Drake Sinclair.

Πρόκειται για την ιστορία ενός πατέρα, που προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστικό της αθανασίας για να σώσει την κόρη του, ένα premise ενδιαφέρον μεν, αλλά κάπως ανούσιο μιας και μιλάμε για prequel, στο οποίο συμμετέχουν γνωστοί εκ των προτέρων χαρακτήρες.

Χωρίς να αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική προσθήκη στην μυθολογία του SIXTH GUN, το DUST TO DUST διατηρεί το ύφος της σειράς, δίνοντάς μας μια καλύτερη ματιά σε έναν χαρακτήρα που είχε ως τώρα περιοριστεί στον ρόλο του sidekick.

THE TITHE #1
Writer: Matt Hawkins
Artist: Rashan Ekedal
Image Comics

Ψάχνοντας τις νέες κυκλοφορίες της Image παρατηρεί κανείς ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο: Σειρές οι οποίες λανσάρονται, κατά κανόνα, με την ατάκα “x meets y” και συνδιάζουν κάποια φλέγον κοινονικο-πολιτικό θέμα, με κάποιο genre. Σε πρόσφατα παραδείγματα έχουμε το INVISIBLE REPUBLIC (διαφημήστηκε ως “Breaking Bad meets Blade Runner” και είναι ουσιαστικά το origion story ενός δικτάτορα) ή το BITCH PLANET (που είναι στην ουσία Women-in-prison film στο διάστημα). Άσχετα από το αν το τελικό αποτέλεσμα είναι καλό ή όχι, πρόκειται για gimmicks και το πρόβλημα με τα gimmicks είναι πως είναι πολύ εύκολο ένας δημιουργός να παρασυρθεί από το πόσο φοβερή και μοναδική ιδέα είχε, αγνοώντας παράλληλα την ανάπτυξη χαρακτήρων και όλα εκείνα τα στοιχεία που δίνουν ζωή σε μια ιδέα.

Στην περίπτωση του THE TITHE, το θέμα που μας απασχολεί είναι οι τηλε-ευαγγελιστές και οι χιλιάδες πιστών που αποτελούν το ποίμνιό τους. Το genre με το οποίο συνδιάζεται η θεματολογία μας, είναι το heist, καθώς παρακολουθούμε μια ομάδα hackers, τους Samaritans, που αφαιρούν τεράστια ποσά από τους τραπεζικούς λογαριασμούς ενός κύρηκα, με σκοπό (φυσικά) να τα μοιράσουν σε όσους τα έχουν ανάγκη. Όπως είπαμε, προκειται για gimmick, το οποίο δυστυχώς κουβαλάει όλα τα αναμενόμενα ψεγάδια, με χαρακτήρες που μιλούν μόνο για την πλοκή, ασχολούνται μόνο με την πλοκή και εξηπηρετούν μόνο ως ενδιάμεσος μεταξύ συγγραφέα και αναγνώστη.

Αυτό που σώζει το τεύχος για εμένα, είναι ο επίλογος των τελευταίων δύο σελίδων, όπου οι αστυνομικοί που ερευνούν την υπόθεση, ανοίγουν μια συζήτηση για τη θρησκεία και την ύπαρξη του θεού. Χωρίς να αποτελεί μοναδικό στο είδος του δείγμα διαλόγου, είναι η πρώτη φορά που κάποιος χαρακτήρας του THE TITHE κάνει έναν διάλογο που δεν αποτελεί exposition. Το γεγονός βέβαια πως το κράτησαν για επίλογο, μειώνει αρκετά τις πιθανότητές μου να διαβάσω τη συνέχεια.