HELLBREAK #1-2

Writer: Cullen Bunn
Artist: Brian Churilla
Oni Press

Κόλαση και παράδεισος. Δύο μέρη που κανείς δεν γνωρίζει αν υπάρχουν και, ανάλογα με τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, πιστεύει ή δεν πιστεύει πως υπάρχουν. Και τα δύο αυτά μέρη, αν μπορέσουμε να τα αποκαλέσουμε έτσι, κυκλοφορούν σε πολλές και διάφορες μορφές και “είδη”. Αλλά ας αφήσουμε τον παράδεισο και ας ασχοληθούμε με τα σκοτεινά μονοπάτια του σπιτιού του Πλούτωνα.

Ξεκινώντας με τον πολύ ωραίο μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης, η ιστορία μας βάζει κατευθείαν στο κύριο θέμα της ιστορίας. Και εξηγεί τι είναι κόλαση. Για την ακρίβεια, μας πληροφορεί πως υπάρχουν πολλές κολάσεις. Η κάθε μία διαφορετική από την άλλη. Τώρα, ο διαχωρισμός σε περαιτέρω κομμάτια δεν είναι τελείως ξεκάθαρος και ελπίζω στο μέλλον να μάθουμε περισσότερα. Από ό,τι φαίνεται, πάντως, ο καθένας μας έχει την δική του κόλαση.

Λοιπόν, όπως και στον μύθο, για κάποιον συγκεκριμένο λόγο πρέπει να πεταχτούμε μία βόλτα στην κόλαση για να βρούμε κάποιον. Πώς πεταγόμαστε αναρωτιέστε;! Με την τεχνολογία, σε συνδυασμό με λίγο θρησκεία. Κυρίως ψαλμωδίες εξορκισμών. Διότι ο λόγος που πεταγόμαστε, προς το παρόν, στον κάτω κόσμο έχει σκοπό να περισυλλέξουμε τις ψυχές, οι οποίες δεν έχουν λόγω να βρίσκονται εκεί. Αυτή είναι η κύρια ασχολία της σειράς, και ήδη σώσαμε έναν καημένο δαιμονισμένο και ημίγυμνο νέο.

Η ομάδα ονομάζεται Orpheus Team, και σουλατσάρει στα… πίτια της κολάσεως (hell’s pits), καθώς στον πραγματικό κόσμο το αφεντικό, ο Proctor, αναλαμβάνει να είναι όλα στην εντέλεια. Υπάρχουν ιερείς, ζουρλομανδύες, πυρομαχικά και μία ομάδα πολλών επιστημών. Όλα αυτά θέλουν και έναν αρχηγό. Τέλος πάντων, αν έχετε δει το Ο ΕΞΟΡΚΙΣΤΗΣ (αν όχι, δείτε το), ο εξορκισμός στο HELLBREAK κάνει upgrade.

Η παρουσία, τώρα, όλων αυτών γίνεται μέσω αρκετά ζωντανών, θα έλεγα εικόνων. Ειδικά το άσχημο κομμάτι του κόσμου του Άδη – όχι ότι υπάρχει και ωραίο – έχει πολλή ζωή. Κάθε κομμάτι είναι ιδιαίτερο και αρκετά προσεγμένο σχεδιαστικά και, παρά το χρώμα, βγαίνει πολύ σκοτεινό. Τώρα, είτε είναι η θεματολογία είτε τα σαρκοβόρα τέρατα, δεν ξέρω.

Μία ωραία ιστοριούλα, όχι ευχάριστη, αλλά ωραία. Πολύ ωραία γραμμένη και τοποθετημένη μαζί με τις εικόνες της. Έχει και ωραία παραμυθάκια και μονολογίες δαιμόνων και γενικά είναι απολαυστικότατη. Και προσοχή στον Κέρβερο!