SNAPSHOT REVIEWS 19-05-15
INJECTION #1
Writer: Warren Ellis
Artist: Declan Shalvey
Image Comics
Αν επισκεφθείτε το website της Image, θα δείτε το INJECTION να περιγράφεται ως “επιστημονική φαντασία, τρόμος, strange crime fiction, techno-thriller και ιστορία φαντασμάτων”. Είχα πάρει την απόφαση ότι θα το διάβαζα έτσι κι αλλιώς (Warren Ellis είναι αυτός στην τελική, κάτι θα ξέρει), αλλά δε μπορώ να πω ότι κατάλαβα πολλά από την περιγραφή, σχετικά με το τι ιστορία επρόκειτο να μας αφηγηθεί. Και, έχοντας πλέον διαβάσει το πρώτο τεύχος, μπορώ να πω ότι ακόμη δεν ξέρω.
Πέντε ιδιαίτερες προσωπικότητες είχαν έρθει στο παρελθόν σε επαφή, για να δουλέψουν σε ένα project που φαίνεται να μπλέκει μυστικισμό και επιστήμη. Μάλλον κάτι πήγε στραβά και… αυτό. Σαφώς και δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να μην παίρνουμε όλες τις πληροφορίες μασημένες από το πρώτο τέυχος ενός τίτλου, αλλά η ασάφεια με την οποία μας παρουσιάζει χαρακτήρες και plot points το INJECTIONS μου φάνηκε κομματάκι προβληματική.
Η εικονογράφηση είναι του Declan Shalvey (καλεσμένος του Comicdom Con Athens 2015, μην ξεχνιόμαστε) και στις πρώτες σελίδες ομολογώ ότι με μπέρδεψε, σα να είχε μια αρκετά σαφή ιδέα για το ύφος του comic, αλλά δυσκολευόταν να μας τη μεταδώσει. Στο δεύτερο μισό του τεύχους, ωστόσο, όπου η δράση μεταφέρεται στην βρετανική ύπαιθρο, το αποτέλεσμα μετατρέπεται απότομα σε εξαιρετικό.
Εν τέλει, η εντύπωση που μου άφησε το πρώτο τεύχος του INJECTION συνοψίζεται πάνω-κάτω στην προηγούμενη παράγραφο. Τόσο σεναριακά, όσο και οπτικά, είναι εμφανές ότι συγγραφέας και εικονογράφος ξέρουν πολύ καλά τι ιστορία θέλουν να πουν. Μένει μόνο να περιμένουμε τα επόμενα τεύχη, μπας και καταλάβουμε κι εμείς.
EAST OF WEST #19
Writer: Jonathan Hickman
Artist: Nick Dragotta
Image Comics
Εδώ και μερικά τέυχη το point of view του EAST OF WEST να έχει στραφεί εξ ολοκλήρου στον γιο του Θανάτου, Babylon – ο οποίος φαίνεται μια χαρά παιδί, αλλά δυστυχώς κάποιες εξωτερικές δυνάμεις προσπαθούν να τον μετατρέψουν στο τέρας της Αποκάλυψης.
Για πρώτη φορά, λοιπόν, βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου μπρορούμε ως αναγνώστες να κάνουμε εικασίες για το μέλλον της πλοκής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Hickman δε θα κάνει πάλι το γνωστό του κόλπο, αλλάζοντας την κατεύθυνση της ιστορίας προς το σημείο που υποπτευόμαστε λιγότερο.
Νομίζω, πάντως, ότι μπορώ να πω πλέον με ασφάλεια ότι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ αξιόλογη σειρά, για την οποία βοηθά ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο Hickman είναι ικανός να γράφει self-contained τεύχη, με αρχή, μέση και τέλος, τα οποία αξιοποιούν στο έπακρο τις σελίδες που έχουν στη διάθεσή τους.
SECRET WARS #2
Writer: Jonathan Hickman
Artist: Esad Ribic
Marvel Comics
Τα είπε και ο Θωμάς Παπαδημητρόπουλος, στο review του πρώτου τεύχους, αλλά η έκπληξή μου ήταν αρκετά μεγάλη και πρέπει να την μοιραστώ μαζί σας: Το SECRET WARS δεν φαίνεται καθόλου κακό.
Με ένα πρώτο τεύχος που (spoiler-alert) λίγο-πολύ ξεπέταξε το τέλος του σύμπαντος, ο Hickman μας πετάει απευθείας στον κόσμο του SECRET WARS, τον λεγόμενο (ανέμπευστο-όνομα-alert) Battleworld, που είναι φτιαγμένος από θραύσματα των κατεστραμμένων κόσμων του multiverse.
Κάπου εδώ, πρέπει να τονίσουμε μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια. Το δεύτερο τεύχος του SECRET WARS δε μοιάζει με superhero comic, οπότε αν περιμένετε κάτι τέτοιο, όλα δείχνουν ότι θα απογοητευτείτε οικτρά. Αν, από την άλλη, σας φαίνεται ενδιαφέρουσα η ιδέα ενός ασυνήθιστου, αμιγώς fantasy κόσμου, που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μια στρατιά από Thors και έναν Θεό-Αυτοκράτορα Doom, θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι ο BATTLEWORLD είναι ένας τέτοιος κόσμος.
Ο Hickman μας εισάγει, με εξαιρετικά διακριτικό και καλαίσθητο exposition στο setting που φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει για τους επόμενους μήνες και, αν τα δύο πρώτα τεύχη είναι ενδεικτικά της συνολικής ποιότητας, το… “όχι-reboot” της Marvel θα έχει ενδιαφέρον.
GUARDIANS 3000 #8
Writer: Dan Abnett
Artist: Nico Leon
Marvel Comics
Οι GUARDIANS της 31ης χιλιετίας συνάντησαν την ομώνυμη ομάδα της δικής μας εποχής. Έγινε μια ψιλοπαρεξήγηση, είπαν τις εξυπνάδες τους, εν τέλει δεν πλακώθηκαν μεταξύ τους (πρωτιά για τα δεδομένα της Marvel) και η όλη ιστορία εξελίχθηκε σε ένα αρκετά διασκεδαστικό team-up.
Μόνο παράπονο, ο χειρισμός των σύγχρονων GUARDIANS OF THE GALAXY από τον Dan Abnett που μου φάνηκε κάπως άγαρμπος, με αρκετές κακές προσπάθειες για χιούμορ. Παράξενο, αν σκεφτούμε ότι οι συγκεκριμένοι χαρακτήρες έχουν ξαναπεράσει από τα χέρια του στο παρελθόν, με πολύ καλύτερα αποτελέσματα, αλλά ας θεωρήσουμε ότι, στον απόηχο της ξαφνικής τους επιτυχίας, θα χρειαστεί λίγος χρόνος μέχρι να καταλήξουμε στο πώς πρέπει να γράφονται από εδώ και πέρα ο Star-Lord και η παρέα του.
Σαφής βελτίωση η επιλογή του Nico Leon ως artist, με τον Gerardo Sandoval να αφήνει ακόμη το στίγμα του στο εξώφυλλο, αλλά I can live with that.
Το συγκεκριμένο τεύχος είναι και το τελευταίο των Guardians 3000, με την ιστορία τους να συνεχίζεται στο “Korvac Saga” (το τεύχος όμως για κάποιο λόγο δεν φέρει τον τίτλο “LAST DAYS”. Τι παίζει με τα umbrella brands, εκεί στη Marvel;) και το γεγονός ότι λειτουργεί απλά ως προετοιμασία για το SECRET WARS αφήνει πολύ περισσότερα plot threads μισοτελειωμένα απ’ όσα θα ήθελα.
ABE SAPIEN #8
Writer: Mike Mignola, Scott Allie
Artist: Kevin Nowlan
Dark Horse Comics
Μια ιστορία που μας βγάζει από τον αποκαλυπτικό κόσμο, στον οποίο έχει πλέον μετατραπεί η Γη του “Mignolaverse”, και μας μεταφέρει στα 90s, όπου ο Abe και ο Hellboy αναζητούν το τέρας των ινδιάνικων μύθων, Ogopogo. Πρόκειται για μια ευκαιρία για τους αναγνώστες να ξαναδούμε μερικά γνώριμα πρόσωπα και για τους δημιουργούς να ξεφύγουν για λίγο από το continuity της σειράς και να αφηγηθούν ένα αυτοτελές monster story, το οποίο, στην τελική, ήταν και το αρχικό format των ιστοριών του Hellboy.
Η εικονογράφηση δεν είναι κακή, αν και παρατήρησα ότι για κάποιο λόγο ο Kevin Nowlan αναπαριστά όλους τους δευτερεύοντες χαρακτήρες ως τον ίδιο ακριβώς τύπο περίεργου μεσήλικα.
Γενικά δεν πρόκειται για τεύχος που έχει να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο. Δεν προχωράει κάπως την ιστορία, ούτε και φαίνεται να προσθέτει κάποια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στο setting, όπως συνέβη με άλλες φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες του BPRD. Ένα συμπαθές one-shot – τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
