SNAPSHOT REVIEWS 28-05-15

Ε, ναι, εννοείται πως έχουμε πάλι καινούργιο format στα SNAPSHOTS! Δεν φαντάζομαι να περιμένατε κάτι λιγότερο; Παρεμπιπτόντως, όπως θα καταλάβετε διαβάζοντας παρακάτω, τις τελευταίες δύο βδομάδες έχω επηρεαστεί πάρα πολύ από την σχεδόν transcendent εμπειρία του MAD MAX: FURY ROAD. Συγχωρήστε με. (Αλλά πηγαίνετε να δείτε την ταινία, έτσι κι αλλιώς!)

EMPIRE: UPRISING #1
Writer: Mark Waid
Artist: Barry Kitson
IDW Publishing

Με μία λέξη: Επιτέλους!

Με 25 λέξεις το πολύ: Το θρυλικό EMPIRE των Waid/Kitson, ένα από τα καλύτερα comics της προηγούμενης δεκαετίας, επιστρέφει για να γίνει ένα από τα καλύτερα comics αυτής της δεκαετίας!

Το σενάριο: Ο Waid συστήνει εκ νέου τον μελλοντικό κόσμο του EMPIRE και τον ηγεμόνα του, τον συναρπαστικό πρωταγωνιστή/villain Golgoth, με ένα απλό αλλά απολύτως λειτουργικό τρικ. Παράλληλα, παρουσιάζει το plot της νέας αυτής ιστορίας (ελάτε τώρα, δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω περί τίνος πρόκειται – ο τίτλος είναι αποκαλυπτικός) με τρόπο τέτοιο που σε κρατάει σε αγωνία μέχρι το τέλος… αλλά και μετά από αυτό.

Το artwork: Έχω πει πολλές φορές ότι θεωρώ τον Barry Kitson τεράστιο σχεδιαστή και πιθανότατα μεταξύ των τεσσάρων-πέντε κορυφαίων mainstream/υπερηρωικών/action artists των τελευταίων δεκαετιών. Παρ’ όλα αυτά, νομίζω πως εδώ είναι ένα κλικ (έστω, μισό κλικ) κάτω από τα συνήθη standards του. Μη με παρεξηγείτε, βέβαια. Το EMPIRE: UPRISING #1 είναι έτσι κι αλλιώς καλύτερο σχεδιαστικά από το 99% των comics που υπάρχουν εκεί έξω. We’re just picking nits, here…

Να το αγοράσω ή να ξαναδώ το FURY ROAD; Να το αγοράσεις. Και να ξαναδείς το FURY ROAD με έκπτωση. There are ways to have it all, kids!

THE INFINITE LOOP #1
Writer: Pierrick Colinet
Artist: Elsa Charretier
IDW Publishing

Με μία λέξη: Χάλια.

Με 25 λέξεις το πολύ: Ο θρίαμβος του high concept, με ψευδαισθήσεις κοινωνιολογικής ανάλυσης, διανθισμένος με κλισέ και “έξυπνες” ατάκες. Δε χρειάζομαι άλλες λέξεις.

Το σενάριο: Ο Pierrick Colinet προσπαθεί να γράψει ένα comic-ύμνο στη διαφορετικότητα, το οποίο να απευθύνεται και να στηρίζει την LGBTQ κοινότητα. Αυτό, βέβαια, ελάχιστα φαίνεται από το ίδιο το comic και γίνεται ξεκάθαρο μόνο αν διαβάσει κανείς το afterword/στήλη αλληλογραφίας που ακολουθεί. Στο ίδιο το comic, τώρα, τα μισανδρικά κλισέ είναι τόσο έντονα, που καταφέρνουν με έναν απίστευτο, σχεδόν μοναδικό τρόπο, να γίνονται μισογυνιστικά, ενώ η τεχνική με την οποία ο συγγραφέας χειρίζεται το concept του time travel βρωμάει εξυπνακισμό. 

Το artwork: Αν αυτό που ψάχνετε σε comics art είναι μια κακή απομίμηση του Darwyn Cooke, τότε βρήκατε το ιδανικό comic. Αν πάλι ψάχνετε πραγματικά καλό σκίτσο, συνεχίστε να ψάχνετε…

Να το αγοράσω ή να ξαναδώ το FURY ROAD; Αν δεν ήταν αντιληπτό από τα όσα έγραψα έως τώρα, προφανώς να ξαναδείτε το FURY ROAD! Για την ακρίβεια, αν πιστεύετε ότι υπάρχει ο οποιοσδήποτε κίνδυνος να διαβάσετε κατά λάθος (whatever that means) το THE INFINITE LOOP #1, προτιμήστε να βλέπετε συνέχεια το FURY ROAD μέχρι το τέλος του κόσμου. (Κάτι που δεν είναι κακή ιδέα, anyway…)

JACO: THE GALACTIC PATROLMAN
Writer/Artist: Akira Toriyama
Viz Media

Με μία λέξη: Αριστούργημα!

Με 25 λέξεις το πολύ: Ο δημιουργός του DRAGONBALL παρουσιάζει μια επικών διαστάσεων (όχι όπως φαντάζεστε, όμως) action/sci-fi περιπέτεια για όλες τις ηλικίες, συνδυάζοντας δράση, χιούμορ και ενδιαφέροντες χαρακτήρες!  

Το σενάριο: Όσοι έχουν διαβάσει το DRAGONBALL γνωρίζουν πολύ καλά πως τα δυνατά σημεία του Toriyama είναι οι πανέξυπνοι χαρακτήρες, οι ενίοτε σχεδόν σουρεαλιστικές καταστάσεις, στις οποίες μπλέκουν, και τα πολυεπίπεδα plots, τα οποία καταφέρνουν να ισορροπούν ανάμεσα στη δράση (που θα τραβήξει την προσοχή ενός παιδιού ή έφηβου) και τα βαθύτερα νοήματα (που θα βάλουν τους μεγαλύτερους αναγνώστες στη διαδικασία να σκεφτούν λίγο παραπάνω για τη ζωή και τον άνθρωπο). Όλα αυτά υπάρχουν και εδώ, σε μεγάλες δόσεις, και μάλιστα σε μια πιο “συμπυκνωμένη” εκδοχή, καθώς πρόκειται για έναν μόνο τόμο. Αν ξεκινήσεις να το διαβάζεις, είναι σχεδόν αδύνατο να σταματήσεις!

Το artwork: Τί να λέμε τώρα… Ο Akira Toriyama είναι θεός!!!

Να το αγοράσω ή να ξαναδώ το FURY ROAD; Με κίνδυνο να χαρακτηριστώ ιερόσυλος, θα τολμήσω να πω ότι ίσως πρέπει να προτιμήσετε να αγοράσετε το JACO. Αυτό, φυσικά, αν πράγματι το δίλημμα αφορά στο να ξαναδείτε το FURY ROAD. Γιατί αν δεν έχετε δει καν την ταινία, η απάντηση είναι διαφορετική…

RED ONE #1-2
Writer: Xavier Dorison
Artist: Terry Dodson
Image Comics

Με μία λέξη: Fluff.

Με 25 λέξεις το πολύ: Υπάρχουν κάποια comics, για τα οποία η μόνη περιγραφή που μπορείς να δώσεις είναι “πανέμορφο τίποτα”. Το RED ONE είναι σίγουρα ένα από αυτά.

Το σενάριο: Το νέο μυστικό όπλο των Σοβιετικών, στα τέλη της δεκαετίας των 70s, είναι μια βυζαρού αμαζόνα με (σχεδόν) υπεράνθρωπες δυνάμεις, που θα παρεισφρύσει στην αμερικανική κοινωνία με στόχο να γίνει υπερηρωίδα, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κοινού (μάλλον) και να γίνει εργαλείο προπαγάνδας που θα κοντράρει την υπερηρωική προπαγάνδα του εχθρού (ξανά μάλλον). Ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων. Ναι, είναι τόσο βλακώδες όσο ακούγεται…

Το artwork: Όμορφο, εντυπωσιακό, σέξι, δυναμικό, σε τέλεια ισορροπία ανάμεσα στο κλασικό υπερηρωικό στιλ του σήμερα και την ευρωπαϊκή σχολή των 70s και 80s. Ο Terry Dodson (μολύβια) και η σύζυγός του, Rachel (μελάνια και χρώμα), παρουσιάζουν ένα οπτικά οργασμικό comic, με τόση αρτιότητα και δεξιοτεχνία που πραγματικά στενοχωριέσαι που δεν υπάρχει κάτι ουσιαστικό πίσω από το λαχταριστό περιτύλιγμα.

Να το αγοράσω ή να ξαναδώ το FURY ROAD; Προφανώς, να ξαναδείτε το FURY ROAD! Το περιτύλιγμα είναι και εκεί εξίσου πανέμορφο, με μόνη τη διαφορά ότι υπάρχει και actual νόημα πίσω από όσα συμβαίνουν. (Ή, για να είμαι ακριβής, πολλά νοήματα, σε πολλά επίπεδα!)

STRAY BULLETS: SUNSHINE AND ROSES #3
Writer/Artist: David Lapham
Image Comics

Με μία λέξη: Σαπίλα

Με 25 λέξεις το πολύ: Σαπίλα, βρωμιά, αμερικανίλα, παρακμή, εξυπνακισμός, seventίλα, δηθενιά, ποζεριά, υπέρμετρη βία, κλισέ, χαώδες plot… Παραδόξως, στο συγκεκριμένο comic, όλα τα προαναφερθέντα λειτουργούν με απολύτως θετικό τρόπο.

Το σενάριο: Το τρελό (και εντελώς αταίριαστο) ζευγαράκι, Beth και Orson, σε νέες περιπέτειες, με στόχο αυτή τη φορά να μαζέψουν μέσα σε μία μέρα, τα 10 χιλιάρικα που χρωστάει η Beth σε έναν επικίνδυνο κακοποιό. Οι ιδέες που σκέφτονται για να το πετύχουν είναι εντελώς “Ταραντινικές” και η “λύση” που βρίσκουν είναι μάλλον ακόμη πιο ‘Ταραντινική”. Μέσα σε αυτό το τρελό plot, και πάντα με τον δικό του μοναδικό τρόπο, ο Lapham καταφέρνει  να μας δίνει, μέσα από ατάκες και μικρές στιγμές, στοιχεία για τους χαρακτήρες και τις προσωπικότητες των ηρώων του, χωρίς τίποτα από αυτά να μοιάζει βεβιασμένο και προσποιητό.

Το artwork: Υπάρχουν κάποιοι που δεν τους αρέσει το artwork του Lapham, ενδεχομένως επειδή διατηρεί μια περίεργη, σχεδόν ασυνήθιστη ισορροπία ανάμεσα στο αφαιρετικό και στο λεπτομερές. Για αυτούς, δεν υπάρχει κάτι θετικό εδώ. Για όλους τους υπόλοιπους, πάλι, που ξέρουν από comics, το STRAY BULLETS είναι απλά παράδεισος!

Να το αγοράσω ή να ξαναδώ το FURY ROAD: Να το αγοράσεις… Μαζί και τα προηγούμενα τεύχη! Και τα επόμενα! Και να ξαναδείς το FURY ROAD… Δύο φορές! Fuck that, τρεις φορές! Το πολύ-πολύ μετά να μην έχεις καθόλου λεφτά, αλλά τουλάχιστον θα έχεις πάρει κάποιες ιδέες από την Beth και τον Orson για το πώς μπορείς να αποκτήσεις αρκετά από δαύτα…