STARVE #1

Writer: Brian Wood
Artist: Danijel Zezelj
Image Comics

Σε ένα σκοτεινό, δυστοπικό μέλλον, τα ριάλιτι μαγειρικής έχουν μετατραπεί σε μέθοδο επίδειξης πλούτου, από το προνομιούχο 1% του πληθυσμού. Ο Gavin Cruikshank, ο μάγειρας που ευθύνεται για τον ευτελισμό της ευγενούς Τέχνης του, ζει αυτοεξόριστος μακριά από τις ΗΠΑ, αλλά αναγκάζεται να επιστρέψει, για να ολοκληρώσει τα οκτώ τελευταία επεισόδια της εκπομπής STARVE. Αν το όλο concept σας ακούγεται σαν διασταύρωση TRANSMETROPOLITAN και εκπομπής του Jamie Oliver, μάλλον μαντέψατε σωστά.

Ομολογώ ότι ξεκίνησα να διαβάζω το STARVE υποθέτοντας/ελπίζοντας ότι πρόκειται για μια ιστορία που θα παρουσιάζεται με σοβαρότητα, αλλά παράλληλα θα διαδραματίζεται σε έναν ενδιαφέροντα, εκκεντρικό κόσμο. Αντ’ αυτού, ο Brian Wood παίρνει την ιδέα του αρκετά πιο σοβαρά απ’ ότι περίμενα, παρουσιάζοντας ένα μέλλον όπου η λεγόμενη foodie culture έχει εξελιχθεί σε status symbol των πλουσίων.

Ως προς την ποιότητα της γραφής, γενικά τείνω να θεωρώ τον Wood εγγύηση, αλλά παρατήρησα μια γενικότερη βιασύνη, σαν η κάθε σκηνή να κοβόταν βεβιασμένα, ώστε να προλάβει να ακολουθήσει η επόμενη. Φυσικά, όλα θα κριθούν από το μέγεθος της ιστορίας που θέλει να αφηγηθεί ο Wood και από τον αριθμό των τευχών που έχει στη διάθεσή του, αλλά το pacing του πρώτου τεύχους μου άφησε λίγο άσχημη εντύπωση.

Η εικονογράφηση γίνεται από τον Danijel Zezelj, ο οποίος πετυχαίνει δύο βασικά πράγματα: Κατ’ αρχάς, καθιστά σαφές το ότι αυτός δεν είναι ο κόσμος που ξέρουμε. Δεν είμαι σίγουρος πως ήταν θεμιτό, αφού η ιστορία καταπιάνεται με θέματα των media και της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά ο τρόπος που είναι σχεδιασμένοι οι χαρακτήρες αποξενώνει κάπως τον αναγνώστη. Δεύτερον, το coloring του Zezelj πετυχαίνει μια πολύ ωραία αντίθεση μεταξύ του σκοτεινού μετα-βιομηχανικού τοπίου και του φωτεινού αφελούς κόσμου ενός τηλεοπτικού πλατό, μια αντίθεση που υποπτεύομαι πως οι δύο δημιουργοί θα εκμεταλλευτούν με πολύ καλύτερα αποτελέσματα στη συνέχεια της ιστορίας.

Γενικά, παρά τα ανάμεικτα συναισθήματα που μου άφησε το πρώτο τεύχος, ομολογώ ότι θέλω να μάθω τη συνέχεια. Μπορεί οι χαρακτήρες και η πλοκή να μην έχουν τοσο ενδιαφέρον όσο θα ήθελα (και να θυμίζουν ύποπτα TRANSMETROPOLITAN, μην το ξεχνάμε αυτό), αλλά η ιδέα του φαγητού ως κυρίαρχο στοιχείο της ανθρώπινης κουλτούρας, κόλλησε στο μυαλό μου για αρκετές ώρες αφού διάβασα το comic και έχω μεγάλη περιέργεια να δω πώς θα αναπτυχθεί στο STARVE.