TOP SHELVES: DC VERSUS MARVEL

Αυτό το καλοκαίρι, αμφότερες οι δύο υπερδυνάμεις του υπερηρωικού comic στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, βγάζουν από ένα υπερ-crossover, το οποίο θα φέρει τα πάνω-κάτω σε όλα όσα ήξεραν μέχρι στιγμής οι αναγνώστες του είδους, επιχειρώντας να εντυπωσιάσουν τους παλιούς και να φέρουν νέο αίμα, με αφορμή την μιντιακή άνοιξη σε μικρές και μεγάλες οθόνες. Με αυτή την αφορμή, λοιπόν, πεθύμησα να ξαναδιαβάσω ίσως το πιο απολαυστικό υπερηρωικό crossover που έχω διαβάσει ποτέ στη ζωή μου, ονόματι DC VS. MARVEL (το οποίο στα τεύχη 2 και 3 γίνεται MARVEL VS. DC).

Ας πάμε περίπου 20 χρόνια πίσω, στα μέσα της δεκαετίας των ακραίων ιστοριών και των υπερβολών, και συγκεκριμένα στο 1996. Η DC και η Marvel βγάζουν τον ορισμό του crossover ανάμεσα σε χαρακτήρες διαφορετικών εκδοτικών συμπάντων, τοποθετώντας το εκτός όλων των canon ενδο-εκδοτικών συμπάντων. Φυσικά, δεν ήταν η πρώτη φορά που έβγαινε crossover ιστορία ανάμεσα στις δυο εκδοτικές, αλλά ήταν η πρώτη φορά που λάμβανε χώρα ένα τόσο εκτενές event, καθώς οι προηγούμενες αναμετρήσεις ήταν κυρίως τετ-α-τετ ανάμεσα σε δυο χαρακτήρες, όπως ήταν το πρώτο που είχε γίνει το 1976, ανάμεσα σε Superman και Spider-Man.

Ιθύνοντες συγγραφικοί νόες ήταν ο Peter David και ο Ron Marz, ενώ το σχέδιο το μοιράζονταν οι Claudio Castellini και Dan Jurgens, με ένα εξαίσιο αποτέλεσμα σε αμφότερους τους τομείς. Μιλάμε για μία από τις καλύτερες ατμόσφαιρες και ρυθμούς, στο πιο σπιντάτο υπερηρωικό crossover όλων των εποχών, με “τα πάντα όλα” μέσα. Η ιστορία έχει ως τυπικό πρωταγωνιστή τον Morty, φύλακα της πύλης με κωδικό όνομα “Access”, που κρατάει τα δυο σύμπαντα χωριστά, και ο οποίος παραδίδει τη σκυτάλη στον Axel Asher, που δεν είχε ιδέα περί τίνος πρόκειται. Τα δυο σύμπαντα, της DC και της Marvel, είναι στην ουσία δύο ασύλληπτες οντότητες απερίγραπτων μεγεθών, ονόματι Yin και Yang, και είναι αδερφικά άφυλα όντα. Προκάλεσαν το big bang και μετά από τόσο διάστημα χωριστά, είχαν ξεχάσει το ένα την ύπαρξη του άλλου. Ήρθε, όμως, η κακιά στιγμή που παίρνουν χαμπάρι το αντίπαλο δέος, έτσι επιλέγουν δέκα πρωταθλητές τους να μονομαχήσουν μεταξύ τους και όποιος βγάλει νοκ άουτ τον άλλο, νικάει άμεσα! Τα ζευγάρια ήταν τα εξής:

~Aquaman (DC) vs. Namor (Marvel)
~Elektra (Marvel) vs. Catwoman (DC)
~Flash (DC) vs. Quicksilver (Marvel)
~Robin (DC) vs. Jubilee (Marvel)
~Silver Surfer (Marvel) vs. Green Lantern (DC)
~Thor (Marvel) vs. Captain Marvel (DC)
~Superman (DC) vs. Hulk (Marvel)
~Spider-Man (Marvel) vs. Superboy (DC)
~Batman (DC) vs. Captain America (Marvel)
~Wolverine (Marvel) vs. Lobo (DC)
~Storm (Marvel) vs. Wonder Woman (DC)

Παρεμπιπτόντως, οι νικητές και ηττημένοι στα πέντε τελευταία ζευγάρια καθορίστηκαν από ψήφους αναγνωστών και νικήτρια εκεί βγήκε η Marvel. Παρ’ όλ’ αυτα, το τέλος των μονομαχιών, το οποίο δεν είναι και το τέλος της ιστορίας, ευτυχώς, γιατί τότε θα ήταν ένα ακόμη fighting game, δεν δείχνει κάποιον ξεκάθαρα ως νικητή, πράμα το οποίο οδηγεί τον Axel στην ένωση των δύο συμπάντων σε ένα αμαλγαματικό, σε μια απόπειρα για συνύπαρξη. Αυτό το πείραμα αποτυγχάνει και τα αδέρφια οδηγούνται σε κατά μέτωπο σύγκρουση, η οποία μπορεί να οδηγήσει στο τέλος όλων όσων ξέρουμε. Το τέλος είναι λυτρωτικό και αποκαθιστά την τάξη στο προϋπάρχον χάος.

Εντός του event, είχαν βγει και 12 one-shot τευχάκια με αμαγαλματικούς χαρακτήρες, τα οποία μονάχα ως παρωδίες χαρακτήρων μπορούν να διαβαστούν. Την επιτυχία του event ακολούθησαν δύο 4τευχα με τον Access, τιτλοφορούμενα ως ALL ACCESS και UNLIMITED ACCESS, που είναι πολύ βαρετά και generic, σε μια απόπειρα να γίνουν DC VS. MARVEL Vol. 2 και Vol. 3, αντίστοιχα, ένα crossover με JLA και Avengers, για το οποίο θα συμφωνήσω με τον John Byrne ότι “δεν έλεγε”, και κάπου εκεί άρχισε να σβήνει η φλόγα της επιρροής του event. Φυσικά, crossovers ανάμεσα σε χαρακτήρες διαφορετικών εκδοτικών συμπάντων, εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα, με ενδιαφέροντα έως τραγελαφικά αποτελέσματα, ενώ ο Access, a.k.a. Axel Asher παραμένει ιδιοκτησία αμφότερων των εκδοτικών για πιθανή μελλοντική χρήση. Λέτε;

Εν κατακλείδι, το DC VS MARVEL / MARVEL VS DC αποτελεί ένα πραγματικά επικών διαστάσεων υπερηρωικό crossover event, το οποίο συνιστά και εξίσου εξαιρετική επιλογή για να συστήσετε σε κάποιον το υπερηρωικό είδος. (Χάρη σε αυτό, ξεκίνησα προσωπικά να διαβάζω υπερηρωικά.) Έχει κυκλοφορήσει σε δύο τομάκια, ένα από την κάθε εκδοτική, όπου στο ένα νικά η Marvel και στο άλλο η DC, στις 5 μάχες που ψηφίζαν οι φανς. Εγώ το έχω στα ελληνικά, χάρη στη Modern Times, που σύστησε, εξάλλου, και τα υπερηρωικά comics στη γενιά μου, ενταγμένα στην υπερ-σειρά ΕΝΑΝΤΙΟΝ, όπου ως συνέχεια είχε βγάλει και τα 12 τεύχη με τους αμαγαλματικούς χαρακτήρες που προαναφέραμε.