ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ (ΠΛΗΡΗΣ ΕΚΔΟΣΗ)

Σενάριο: Miguel de Cervantes, Rob Davis
Σχέδιο: Rob Davis
Μετάφραση: Μαρία Χρίστου
ΧΑΡΑΜΑδΑ

Ο ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ του Rob Davis (DOCTOR WHO MAGAZINE, DAI KAMIKAZE, STRAW MEN) περιγράφει τις περιπέτειες του γνωστού μέσα στους αιώνες περιπλανώμενου ιππότη, του οποίου ο ιδεαλισμός ήταν λίγο ισχυρότερος από την επαφή του με την πραγματικότητα. Σε αυτό το ογκώδες έργο (σχεδόν 300 σελίδες) βλέπουμε πώς ένας σιτεμένος κύριος παθιάστηκε τόσο πολύ από τις ιστορίες ιπποτικής γενναιότητας, ώστε να πάρει τους δρόμους και να φέρει στον κόσμο τις αξίες των ιστοριών εκείνων, ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν υπήρχε ανάγκη.

Η αλήθεια είναι πως δεν έχω διαβάσει το αυθεντικό έργο του Θερβάντες, για να κρίνω το μέγεθος της αφηγηματικής απόκλισης κατά τη μεταφορά. Αυτό που φαίνεται είναι πως από τη μία το έργο είναι κατά πολύ διαφοροποιημένο (εμπλουτισμένο, ίσως;), ενώ από την άλλη ο Davis δε δείχνει καμία πρόθεση για ακρίβεια.

Και εκεί ακριβώς θέλω να μείνω. Αν κάποιος περιμένει να διαβάσει ένα comicσάκι που θα του γλιτώσει το βιβλίο, έχασε. Επίσης, ανικανοποίητη θα μείνει η όποια αναζήτηση για τις αλληγορικές και κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις που μπορεί να περιέχει ο ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ. Το παρόν έργο έχει σα στόχο πέρα για πέρα τη διασκέδαση και το γέλιο. Και το πετυχαίνει συχνότατα, είτε με τις φαντασιοπληξίες του ίδιου του Δον είτε με τη χαζομάρα του Σάντσο είτε με το ξεκάθαρο σπάσιμο του “4ου τοίχου”, όπου ο αφηγητής μας παραπέμπει σε συγκεκριμένες σελίδες του comic.

Επίσης, μην έχοντας διαβάσει το αρχικό έργο του Davis, δε μπορώ να κάνω κάποια κριτική για τη μετάφραση. Ως αποκλειστικά αναγνώστης της ελληνικής έκδοσης, βρήκα τη μετάφραση ζωντανή, άμεση και χωρίς κάποια προβλήματα, εκτός ίσως από ένα λάθος που εντόπισα κάπου. Α! Και για όσους σκοπεύουν να δώσουν το βιβλίο σε παιδιά, σημειώνω ότι έχει μια σκηνή υπόνοιας ερωτικής περίπτυξης και κάπου αναφέρεται η λέξη “μαλακία”.

Το σχέδιο του Davis είναι εξαιρετικό, όχι ακριβώς για την αρτιότητά του, αλλά για το πόσο ταιριαστό είναι το “καρτουνίστικο” ύφος του για την κωμική ατμόσφαιρα που θέλει να δώσει ο καλλιτέχνης στην ιστορία. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η αλλαγή του ύφους, όταν κάποιος χαρακτήρας διηγείται μια δική του ιστορία, καταφεύγοντας ακόμα και στον κυβισμό.

Αν υπάρχει κάποιο αρνητικό, αυτό είναι το εγγενές πρόβλημα που έχουν όλα τα “road movies”. Η ιστορία έχει μια αρχή, ένα τέλος και ανάμεσα μπορούν να μπουν όσες περιπέτειες δύναται να φανταστεί κάποιος. Έτσι, το comic βρίσκεται να κάνει κάπου κοιλιά, ευτυχώς προς το τέλος. Ο Davis, φαίνεται το αντιλήφθηκε και γρήγορα έκλεισε την ιστορία.

Να σημειώσω, τέλος, προς τιμήν του δημιουργού, ότι ένα από τα “σπασίματα του 4ου τοίχου” είναι μια αυτοκριτική όπου επισημαίνεται ένα σχεδιαστικό λάθος, κάποιες σελίδες πριν.

Συνολικά, το ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ (ΠΛΗΡΗΣ ΕΚΔΟΣΗ) είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα που απευθύνεται σε ευρύ κοινό. Κρίνοντας δε από το μέγεθος, την ποιότητα έκδοσης (hardcover) και την επαναναγνωσιμότητά του, έχει επίσης πολύ καλή αναλογία αξίας/τιμής.