GODZILLA IN HELL #1

Writer/Artist: James Stokoe
IDW Publishing

Αυτή την φορά ήθελα να γράψω ένα άρθρο τύπου “blast from the past”, για ένα comic που διάβαζα στην παιδική μου ηλικία τέτοια εποχή μέσα στο κατακαλόκαιρο, μετά το γεύμα του μεσημεριού και κάπου ανάμεσα στην αναμονή για το απογευματινό μπάνιο. Το comic που μου κρατούσε συντροφιά τις ανιαρές, αλλά και ταυτοχρόνως όμορφα ήσυχες – αν το σκεφτεί κανείς τώρα – μεσημεριανές ώρες. Επειδή, όμως, πιστεύω πως δεν το είχα προγραμματίσει σωστά να αφιερώσω τον απαραίτητο χρόνο που θα χρειαζόταν για το συγκεκριμένο tribute, είπα να κάνω ένα review για κάτι που διάβασα πρόσφατα, μιας και άμα το tribute έβγαινε τσαπατσουλιά, θα ωρυόταν, και με το δίκιο του, ο παιδικός μου εαυτός.

Το  GODZILLA IN HELL #1 είναι ένα comic το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί λίγο art book, λίγο φιλοσοφική αφήγηση και λίγο θέαμα κλοτσομπουνιδιού μεταξύ kaiju, με πρωταγωνιστή – ποιον άλλον άλλωστε; –  τον βασιλιά εκείνων, ονόματι Godzilla. Στο πρώτο τεύχος αυτής της σειράς, ο James Stokoe αναλαμβάνει να σηκώσει στους ώμους του, όλο το βάρος της εικαστικής αλλά και αφηγητικής ευθύνης του comic, επιστρατεύοντας όλο το δημιουργικό του ταλέντο.

Από το εξώφυλλο του comic δεν μπορώ να πω πως εντυπωσιάστηκα, αλλά μόνο και μόνο η παρουσία του king of the monsters με έκανε να ασχοληθώ μαζί του. Η αλήθεια είναι πως αυτό με αντάμειψε, μιας και ο Stokoe παραδίδει στους αναγνώστες μια ολοκληρωμένη περιπέτεια Godzilla, αλλά ταυτόχρονα και μια από τις καλύτερες που έχω διαβάσει, αφού μέσα σε αυτή περιλαμβάνει κάποιες εκπλήξεις για τον αναγνώστη εκτός από τα αναμενόμενα γεγονότα. Στη συνέχεια, ο δημιουργός θέτει τον Godzilla ενάντια στο άγνωστο, αλλά προσκολλείται  στο συνηθισμένο concept ενός ατόμου που μάχεται με τους δικούς του δαίμονες (ή ενός kaiju, καλύτερα, στη συγκεκριμένη περίπτωση). Μέσα στο comic δεν θα συναντήσετε πολλές λέξεις εκτός από τα “KRSH!” και “ΒΟΟM”, ενώ η ατομική αναπνοή του Godzilla θα είναι σύνηθες φαινόμενο.

Το συγκεκριμένο τεύχος απαιτεί από τον κάθε αναγνώστη μια διαφορετικού τύπου ανάγνωση. Για κάποιους, μπορεί να είναι ένα γρήγορο ξεφύλλισμα, ενώ για κάποιους άλλους, μια αργή, λεπτομερής παρατήρηση των εικόνων μιας καλλιτεχνικής μελέτης αναμιγμένων μύθων. Ο Stokoe κρατάει την ιστορία κομψή αλλά και λεπτομερή, ενώ προτρέπει τον αναγνώστη να συσχετιστεί με τον Godzilla, με το να γίνει το τέρας το οποίο αναζητά απαντήσεις σε ένα αφιλόξενο τοπίο. Αυτές οι απαντήσεις θα έρθουν μέσα απο φωτιά, από γνώριμους εχθρούς, αλλά ακόμη και από μια alter ego εκδοχή του ίδιου του Godzilla.

Κάθε panel του τεύχους είναι ένα αυτόνομο κομμάτι, άξιο μελέτης και ανάλυσης. Το artwork είναι αρκετά πλούσιο, ενώ η εκδοχή του Godzilla του Stokoe αποτελεί αυτό που εξ ορισμού θα πρέπει να είναι ο Godzilla.  Γιγαντιαίος, ανθρωπόμορφος, υποβλητικός, και τρομακτικός. Κάθε εικόνα είναι βαμμένη με ατμοσφαιρικά χρώματα που αποπνέουν τη σταχτώδη αίσθηση που αρμόζει σε ένα ηφαιστειακό τοπίο.

Αναπολώντας  το στυλ του William Stout και το έργο του Ricardo Delgado με το AGE OF REPTILES, το σχεδόν βουβό GODZILLA IN HELL #1 είναι ένα όμορφο δημιούργημα. Δεν προτείνεται σε όλους τους αναγνώστες, αλλά οποιοσδήποτε fan του βασιλιά των τεράτων το διαβάσει, σίγουρα θα βρει κάτι να εκτιμήσει και να το απολαύσει μέχρι την τελευταία σελίδα. Με το GODZILLA IN HELL #1, η IDW αποδεικνύει πως δεν υπάρχουν κακές ιδέες και πως ακόμη και τα πιο παράξενα ταιριάσματα, έχουν τη δυνατότητα να δώσουν διασκεδάστηκες ιστορίες.