The Amazing Spider-Man #1
Ποιόν εμπιστεύτηκε το editorial του Comicdom για να κάνει το review της (πάλαι ποτέ) ναυαρχίδας της Marvel; Τον Ξύδη! Τον Mr. DC. Τον άνθρωπο του Johns και του DiDio. Μουάχαχα! Εντάξει, είμαι κάπως υπερβολικός. Ο Spider-Man είναι – μαζί με το Batman – ο αγαπημένος μου ήρωας μετά τον Superman, και έχω διαβάσει εκατοντάδες comics του. Το προηγούμενο volume του AMAZING SPIDER-MAN, μάλιστα, ήταν η σειρά του συγκεκριμένου χαρακτήρα, που παρακολούθησα συστηματικά για πρώτη φορά μετά από χρόνια (η προηγούμενη ήταν το run του Straczynski). Ήμουν, λοιπόν, καλά προετοιμασμένος για το πρώτο τεύχος του relaunch.
Βέβαια, δε μπορώ να μην αφιερώσω δύο γραμμές για να γράψω πόσο απεχθάνομαι τα relaunches. Και, άντε, πες μια σειρά που εκδίδεται πενήντα χρόνια να κάνει ένα relaunch, η Marvel, όμως, το έχει τερματίσει! Κάθε τρεις και λίγο, τσουπ, πάρτε ένα renumbering και πάλι απ’ την αρχή. Τέλος πάντων, ας μπούμε – επιτέλους – στο αραχνο-ψητό.
Το προηγούμενο volume επισκιάστηκε από τα γεγονότα του SPIDER-VERSE (το οποίο μου άρεσε αρκετά), όμως η βασικότερη αλλαγή στη ζωή του Peter ήταν ότι πλέον είναι CEO της πολυεθνικής Parker Industries (θέση την οποία κληρονόμησε, “επανερχόμενος” ως Spider-Man μετά τα γεγονότα του SUPERIOR SPIDER-MAN, όπου ο Doctor Octopus είχε καταλάβει το σώμα του Peter), η οποία παράγει προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, προμηθεύοντας μέχρι και τη S.H.I.E.L.D., μεταξύ άλλων. Είναι, δηλαδή, ένας μικρούλης Tony Stark.
Έτσι, πλέον, η δράση δεν περιορίζεται στα στενά όρια της Νέας Υόρκης. Είτε ως Spider-Man, είτε ως Peter Parker, ο ήρωάς μας θα βρεθεί να κυνηγά κακοποιούς, ή να παρουσιάζει τα προϊόντα της εταιρείας του από τη Σανγκάη μέχρι το Σαν Φρανσίσκο. Αντιλαμβάνομαι ότι οι δημιουργοί θέλουν να κάνουν κάτι διαφορετικό, όμως, για να είμαι ειλικρινής, δεν ενθουσιάστηκα από αυτή την επιλογή. Ακόμη και αν παραπονιέμαι που όλο το Marvel Universe ζει στη Νέα Υόρκη, ο Spider-Man (άντε και ο Daredevil) νομίζω ότι οπουδήποτε αλλού μοιάζει ξένος.
Η πιο σημαντική αλλαγή, πάντως, που παρουσιάζει ο Slott είναι η εξέλιξη του Peter σε έναν επιτυχημένο και δημοφιλέστατο επιχειρηματία, γεμάτο αυτοπεποίθηση, που απέχει παρασάγγας από τον ανασφαλή και μονίμως άτυχο Peter, που έχουμε συνηθίσει. Αυτή η αλλαγή μου αρέσει, γιατί έχω βαρεθεί να παρουσιάζουν τον Peter συνεχώς ως μισοκακόμοιρο. Δε λέω να αλλάξουμε πλήρως το χαρακτήρα του (που και αυτό μπορεί να γίνει, αφού ακόμη και οι “χάρτινοι” άνθρωποι εξελίσσονται), αλλά αντέχω πια τις υπερβολές που πολλές φορές έχουμε δει.
Στο artwork ο, γνώριμος στον τίτλο, Giuseppe Camuncoli κάνει αρκετά καλή δουλειά, με highlight το κυνηγητό στους δρόμους της Σανγκάης, όπου ο Spider-Man οδηγεί ένα ανανεωμένο Spider-Mobile (μακράν η μεγαλύτερη γραφικότητα του νέου Spider-Man). Eιδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν έχει να δουλέψει με εναέριες χορογραφίες και χρήση ιστού, που θα τον βοηθούσαν να δημιουργήσει πιο εντυπωσιακές πόζες, το γεγονός αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία.
Εκτός της κύριας ιστορίας, υπάρχουν και πέντε back-up ιστορίες, οι οποίες είναι τόσο σύντομες, που δεν χρήζουν ιδιαίτερης κριτικής. Οι τέσσερις από αυτές αποτελούν εισαγωγή/promo για τα πρώτα τεύχη των αντίστοιχων νέων σειρών: SPIDER-MAN 2099, SILK, SPIDER-WOMAN και WEB-WARRIORS, ενώ η τελευταία ιστορία αφορά σε γεγονότα που θα δούμε στο ίδιο το AMAZING SPIDER-MAN. Μου προξένησε κάποια από αυτές τις ιστορίες τέτοιο ενδιαφέρον, ώστε να θέλω να την παρακολουθήσω; Όχι ιδιαίτερα, αν και το SPIDER-MAN 2099 (το οποίο, παρεμπιπτόντως, είχε τη χειρότερη back-up ιστορία) θα το ακολουθήσω, στην αρχή τουλάχιστον. Θα ήταν παράληψη, πάντως, να μην παινέσω το πάρα πολύ καλό artwork του Javier Rodriguez στην ιστορία της Spider-Woman. Αν και δεν έχω κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ιστορία και τους χαρακτήρες, είναι αρκούντως δελεαστικό.
Συνολικά, το AMAZING SPIDER-MAN #1 είναι σαν ένα γεύμα που σε χορταίνει και αξίζει τα λεφτά του, όμως δεν αποτελείται από τα πιάτα που έχεις παραγγείλει, αλλά από ό,τι κατέβηκε στο κεφάλι του σεφ. Από την άλλη, είναι μια νέα αρχή, που συνεχίζει ομαλά από εκεί που τελείωσε το τελευταίο volume. Θα σας πρότεινα να το τσεκάρετε, αλλά να μην έχετε πολύ ανεβασμένο τον πήχη των προσδοκιών σας.