Superman: Lois And Clark #1

Το SUPERMAN: LOIS AND CLARK είναι ένας, απρόσμενος μεν, καλοδεχούμενος δε, τίτλος που ήρθε να προστεθεί στους Superman titles. Μετά τα γεγονότα του CONVERGENCE, όπου μπλέχτηκαν όλα τα timelines του DC Multiverse, ο Superman του pre-Flashpoint timeline, μαζί με τη σύζυγό του Lois, αλλά και το γιο τους (!) Jonathan, κατέληξαν στο New 52 Universe και ζουν στη φάρμα τους ως η οικογένεια White. Στην ουσία, έχουμε το σενάριο “ποιο θα ήταν το μέλλον των Lois και Clark αν δεν είχε μεσολαβήσει το FLASHPOINT”.

Ο Clark έχει μετατραπεί σε έναν σκιώδη Superman, που παρακολουθεί τα γεγονότα και επεμβαίνει όπου το κρίνει απαραίτητο, πάντα, όμως, με μυστικότητα. Η Lois παραμένει μαχητική, όμως έχει εγκαταλείψει τη δημοσιογραφία για τη συγγραφή, με ψευδώνυμο, αποκαλυπτικών βιβλίων. Φυσικά, η μεγαλύτερη αλλαγή είναι η εισαγωγή του γιου του ζευγαριού, του Jonathan Ken… εεε, White. Ο πιθανός απόγονος των Lois και Clark ήταν το μεγαλύτερο θέμα συζήτησης σε ό,τι αφορούσε το μέλλον των pre-Flashpoint Superman comics. Λογικό είναι, λοιπόν, να παίξουν με την ιδέα οι δημιουργοί (ειδικά αν δεν χρειαστεί να μπουν στο όλο θέμα του αν και πως μπορεί μια γήινη και ένας κρυπτόνιος να τεκνοποιήσουν).

Το πρώτο τεύχος της σειράς χρησιμεύει, βασικά, στο να μας εισάγει στο νέο status quo, και ελάχιστα ασχολείται με το να θέσει σε κίνηση τις μελλοντικές εξελίξεις. Βρίσκω αυτή την απόφαση σωστή, και χαίρομαι που υλοποιήθηκε χωρίς να γίνει βαρετή η ιστορία. Το κλειδί, όμως, της επιτυχίας της ιστορίας δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι οι χαρακτήρες μοιάζουν σαν μια φυσιολογική εξέλιξη των χαρακτήρων που ξέραμε πριν το New 52 και, παρά το γεγονός ότι έχουμε μελλοντικές εκδοχές τους, μοιάζουν σαν να μην πέρασε μια μέρα από πάνω τους. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, δεν έχουν γίνει κάποιες ακραίες επιλογές, και οι δημιουργοί αρκέστηκαν σε φυσιολογικές προσθήκες, όπως είναι ο μικρός Jonathan.

Ο Dan Jurgens ήταν, ίσως, η καλύτερη επιλογή για τον writer της σειράς. Στο μυαλό μου, ο Jurgens είναι – μαζί με τον Byrne – οι δύο κυρίαρχες μορφές του post-Crisis, pre-Flashpoint Superman. Και αυτό φαίνεται. Ο Jurgens γράφει τους χαρακτήρες σαν να τους ξέρει χρόνια, με ρεαλιστικούς διαλόγους και σωστό characterization. Αν έπρεπε να σημειώσω ένα αρνητικό, αυτό θα ήταν η μεγάλη χρήση των exposition διαλόγων, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς, ότι το τεύχος απευθύνεται, κυρίως, σε αναγνώστες που έχουν μακροχρόνια σχέση με τους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους.

Στο artwork, τα πράγματα είναι ακόμη καλύτερα, με τον Lee Weeks να μας προσφέρει ένα πολύ όμορφο τεύχος. Η δυνατότητά του να σχεδιάζει το ίδιο καλά μια σκηνή δράσης και μια προσωπική στιγμή του Clark με τη Lois, βοηθάει το τεύχος να έχει μια ομαλή ροή και να μην τονίζονται κάποια κομμάτια του εις βάρος κάποιων άλλων. Αν και το σχέδιό του Weeks είναι αρκετά λεπτομερές και σύγχρονο, καταφέρνει να βγάζει τον αέρα του κλασσικού, που ταιριάζει στην ιστορία.

Συνολικά, το SUPERMAN: LOIS AND CLARK #1 είναι μια καλή εισαγωγή σε έναν τίτλο που μοιάζει φρέσκος, αν και κουβαλάει πολύ ιστορία πίσω του. Προσοχή, όμως. Προτείνεται ανεπιφύλακτα μόνο σε όσους έχουν αρκετά χρόνια ανάγνωσης των Superman titles στην πλάτη τους, καθώς αυτοί θα καταλάβουν καλύτερα και θα απολαύσουν περισσότερο την ιστορία.