A Month In Covers

Ο Leonard Kirk σχεδιάζει ένα εκρηκτικό εξώφυλλο, τόσο που νομίζει κανείς ότι το άλογο θα ξεπηδήσει μέσα από τη σελίδα. Σωστή προοπτική, μπόλικη ενέργεια και πολλά περιβάλλοντα στοιχεία, όπως η παρασυρόμενη εφημερίδα, που ζωντανεύουν το έργο. Το λιτό λογότυπο-ημερομηνία δεν επισκιάζει και δένει με τη θεματική του σχεδίου. Θα μπορούσε να λείπει το Secret Wars logo, αλλά κάπως καμουφλάρεται χρωματικά ανάμεσα στη φωτιά, οπότε μικρό το κακό.

Τον Αύγουστο το BEAUTY κατάφερε τη διπλή είσοδο στην στήλη, feat που μόνο το SANDMAN: OVERTURE είχε πετύχει ως τότε. Αυτό το μήνα, επανέρχεται με ένα εξαίσιο variant εξώφυλλο, που κινείται επίσης στο θέμα ομορφιά και θάνατος. Δυό-τρεις άγριες πινελιές σχηματίζουν μια πανέμορφη γυναικεία φιγούρα, που πίσω της όμως κρύβεται το παγκόσμιο σύμβολο του βιολογικού κινδύνου.

Μπορεί στο εξώφυλλο αυτό να πρωταγωνιστεί ένα τέρας, που εάν το έβλεπες μπροστά σου θα φρίκαρες, αλλά το βρίσκω αρκετά παιχνιδιάρικο, μη σας πω και χαριτωμένο. Το εν λόγω, ιαπωνικού τύπου, τέρας έχει σαγηνεύσει τόσο τον Constantine, που αφήνεται να του πέσει από τα χέρια του ο αναπτήρας… όχι όμως πριν ανάψει ένα (τελευταίο;) τσιγάρο και το κρατήσει με εγγλέζικη χάρη!

Ο εικονιζόμενος, ντυμένος με τη στολή των γιατρών της πανούκλας του 17ου Αιώνα, κρατάει τα ηνία της γυναίκας που εξετάζει ένα δείγμα αίματος. Έτσι, λοιπόν, η ερώτηση που προβάλλεται παίρνει μια άλλη σημασία, αυτή της παγίδας και της καθοδήγησης. Ατμόσφαιρα και μυστήριο, σε ένα old school εξώφυλλο από τον E.M. Gist, υπεύθυνο για τα εξώφυλλα του THE STRAIN mini-series.

Ο Ivar, o γνώριμος της στήλης ταξιδιώτης στον χρόνο, κρυμμένος ανάμεσα στο πλήθος, μας κοιτάει και μας προσκαλεί να επισκεφτούμε την αποικιακή Αμερική, σε ένα εξώφυλλο που λειτουργεί ως διαφημιστικός τουριστικός οδηγός. Πυκνό σε στοιχεία, όπως η Διακύρηξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ στο βάθος, το Κτίριο της Ανεξαρτησίας της Φιλαδέλφειας στην Πενσυλβάνια να δεσπόζει, και από μπροστά, σε λευκό, η πρώτη σημαία των ΗΠΑ (Grand Union Flag).

Ο Skottie Young συγκαταλέγεται πια στους mega-star καλλιτέχνες του χώρου, με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του, όπως τα THE WONDERFUL WIZARD OF OZ, ROCKET RACCOON και το πρόσφατο I HATE FAIRYLAND, τα διάσημα baby variant του για την Marvel, αλλά και μια θέση στα 200 καλύτερα εξώφυλλα, για να παινέψουμε το σπίτι μας. Εδώ, έχουμε την απλότητα στο μεγαλείο της, με λίγες πράσινες γραμμές να κάνουν απολύτως ξεκάθαρο για ποιον χαρακτήρα πρόκειται και παρέα με το κατάλευκο φόντο, να είναι σημαδούρα ανάμεσα στο πλήθος των comics στα ράφια.

Ο Charlie Brown κοιτάζει τον Charlie Brown! Από τα αριστερά, από το παρελθόν, κοιτάζει την “με σάρκα και οστά” εκδοχή του εαυτού του, μια πιθανή μελλοντική εκδοχή, που δείχνει ότι το PEANUTS του Charles M. Schulz θα το αγαπάμε για πολλά χρόνια ακόμα. Φανταστική η απόδοση του μονίμως προβληματισμένου ήρωα, όπως και η επιλογή της χρήσης μόνο του κίτρινου σε διαβαθμίσεις.

Όπως μαθαίνω από την περίληψη του τεύχους, η Black Alice απορροφά τη μαγεία από όλο τον κόσμο και όλους τους χρήστες της, συνεπώς η αναπαράσταση της ως δέντρο είναι εξόχως επιτυχημένη. Η μικρή μάγισσα απομυζά, σαν σε έκσταση, με εργαλείο τις ρίζες και τα κλαδιά και ίσως βοηθούμενη απο τα τέρατα στο βάθος, σε ένα εξώφυλλο που διατηρεί μια συμμετρία ακόμη και ανάποδα.

Ο αγαπητός Piotr Kowalski (TERMINAL HERO, SEX, MARVEL KNIGHTS: HULK, NIGHTBREED) με αρκετά διαφορετική τεχνική, μας δίνει ένα δυναμικό pulpy εξώφυλλο, για μια σειρά που φέρει ένα ταιριαστά όμορφο λογότυπο. Ένα γιγαντιαίο ατμοκίνητο ρομπότ, που παλεύει με έναν εξωγήινο, βγαλμένο μέσα από τις σελίδες του WAR OF THE WORLDS του H.G. Wells, (τα γνωστά Τρίποδα), δεν είναι ένα θέαμα που προσπερνάς.

Η εκρηκτική χρωματική παλέτα του Christian Ward αποτελεί πια αναγνωρίσιμο στοιχείο της τέχνης του και εδώ δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί κανείς από τον παλλόμενο συνδυασμό χρωμάτων. Επιτελούν, άλλωστε, και ένα ρόλο παραπάνω, μεταφράζοντας τον ήχο της τρομερής φωνής του Black Bolt που σχίζει βουνά, με διάσπαρτες, σπασμένες, άλλοτε με γωνίες και άλλοτε με καμπύλες, πιτσιλιές.