Uncanny X-Men #600

Το UNCANNY X-MEN #600 αρχικά είχε προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει το Μάιο του 2015, παράλληλα με το πρώτο τεύχος του SECRET WARS (αν και, ουσιαστικά, δεν υπάρχει κανένας προφανής συσχετισμός μεταξύ των δύο σειρών). Όμως, για άγνωστους ακόμη λόγους, το τεύχος αυτό, μετά από συνεχές αναβολές και καθυστερήσεις, βγήκε στην κυκλοφορία μόλις την περασμένη εβδομάδα και μαζί με αυτό ήρθε και ο επίλογος του run του Bendis στη σειρά, αλλά και στο x-franchise γενικότερα. Ένας επίλογος ενός run, που δεν αποτέλεσε εξαίρεση στο γενικό κανόνα τον οποίο ακολουθούν όλες οι θητείες του συγγραφέα, που τον θέλουν να αποκτά να αποκτά πλήθος ένθερμων fans, οι οποίοι επαινούν κάθε του ιστορία, αλλά και πλήθος haters, οι οποίοι αποδοκιμάζουν κάθε “καινοτομία” που προσπαθεί να εισάγει, παράλληλα με τους συνεχόμενους διαλόγους και το αργό pacing, που τείνει να χρησιμοποιεί.

Το αποχαιρετιστήριο τεύχος του Bendis είναι αρκετά ικανοποιητικό, ως προς το γεγονός ότι καταφέρνει και κλείνει τα περισσότερα plot points, τα οποία δημιουργήθηκαν στη σειρά, ενώ παράλληλα καταφέρνει και δημιουργεί κάποιες ελάχιστες βάσεις για τους τίτλους των X-Men που θα κυκλοφορήσουν κάτω από το brand του All-New All-Different Marvel, έστω κι αν αυτοί λαμβάνουν χώρα 16 μήνες μετά την ιστορία που περιγράφεται σε αυτό το τεύχος. Αντιθέτως, στο τεύχος αυτό δεν δίνονται καθόλου στοιχεία για τα γεγονότα που διαδραματίζονται στο ενδιάμεσο των δύο περιόδων και περιγράφονται στο τελευταίο arc του Hickman στο AVENGERS. Συνεπώς, για όποιον θέλει να μάθει πώς ο Cyclops απέκτησε το Phoenix egg και τι είναι το X-Nation, σε αυτό το τεύχος δεν θα βρει την απάντηση. (Tην οποία μπορεί να μην τη μάθουμε και πότε!!!)

Η ροή αυτού του διπλάσιου σε ύλη τεύχους, αποκλίνει από την συνήθη δομή που έχουν τα περισσότερα τεύχη, και ακολουθεί μια κύρια πλοκή, στην οποία παρεμβάλλονται διάφορα flashbacks, που αποτελούν επιλόγους σε κάποια subplots επιμέρους χαρακτήρων, που αναπτύχθηκαν στο run του Bendis. Το κύριο, λοιπόν, plot του τεύχους, τιτλοφορείται ως “The Trial Of Hank McCoy”, και σε αυτό οι υπόλοιποι X-Men προσπαθούν να πείσουν τον Beast, να σταματήσει να παρεμβαίνει στους νόμους της φύσης και τον καλούν να απολογηθεί για τα σφάλματα του και τις συνέπειες που έχουν αυτά στο χωροχρονικό συνεχές.

Παράλληλα, στα flashbacks που παρεμβάλλονται, λαμβάνουν χώρα η επανασύνδεση του Colossus με την αδερφή του, η απόσχιση της teen Jean Grey από τους υπόλοιπους All New X-Men (η ιστορία αυτή συνεχίζεται στα νέο volume ALL-NEW X-MEN, με τον Dennis Hopeless στο σενάριο) και το coming out του teen Iceman ως ομοφυλόφιλου, στον μελλοντικό εαυτό του.

Αυτή η σκηνή αποτελεί το αποκορύφωμα αυτού του τεύχους, και αναμφισβήτητα τον κύριο λόγο για να το διαβάσει κάποιος. H σκηνή που αποτυπώνεται στο UNCANNY X-MEN #600, είναι σίγουρα καλύτερη από την αντίστοιχη σκηνή αποκάλυψης της σεξουαλικής ταυτότητας του teen Iceman στο ALL-NEW X-MEN #42, και οι συναισθηματικές διακυμάνσεις πιο έντονες. Όμως, η παρουσία της teen Jean Grey σε αυτή, αποτυπώνει την επιμονή του Bendis να εξαλείψει οποιαδήποτε αμφιβολία του αναγνώστη γύρω από τη πιθανότητα ο Iceman να είναι bi, και φανερώνει πως η αποκάλυψη της ομοφυλοφιλίας του, αποτελεί περισσότερο βεβιασμένη κίνηση και δεν προκύπτει με φυσικό τρόπο στην εξέλιξη του χαρακτήρα.

Το τεύχος δεν περιέχει κάποιο πλάνο δράσης, καθώς είναι φανερό ότι ο Bendis εδώ αποσκοπεί πιο πολύ στο να αναδείξει τα συναισθήματα των διάφορων χαρακτήρων και να τους οδηγήσει σε μια εσωτερική κάθαρση, για όλα τα πεπραγμένα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του run του. Έτσι, παρατηρούμε τον Hank να νιώθει πρώτη φορά τύψεις, στο τέλος του τεύχους, για τις παρενέργειες που έφεραν οι πράξεις του στο χωροχρονικό συνεχές, ενώ και ο Iceman δεν εμφανίζεται θυμωμένος, για πρώτη φορά από τότε που ο Bendis ανέλαβε τα ηνία.

Η ομάδα σχεδιαστών του τεύχους απαρτίζεται από όλα τα ονόματα που είχαν ασχοληθεί με το artwork των δύο σειρών του Bendis, στα τρία χρόνια παραμονής του στο X-franchise. Η εναλλαγή μεταξύ των διάφορων σχεδιαστών αποτελεί θετικό στοιχείο, μιας και, παρά τον τεράστιο όγκο σελίδων, το σχέδιο δεν κουράζει. Την κύρια πλοκή του τεύχους, έχουν αναλάβει να αποτυπώσουν οι Sara Pichelli και David Marquez, οι οποίοι καταφέρνουν και δημιουργούν ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα, αποδίδοντας χαρακτηριστικά στους περισσότερους από τους χαρακτήρες0 που σχεδιάζουν. Η σκηνή του coming out, επίσης, είναι ιδιαιτέρως δυναμική, με τον Mahmud Asrar να καταφέρνει να απεικονίσει με έντονο ρεαλισμό τα συναισθήματα των ηρώων. Ο Frazer Irving διαχειρίζεται το artwork στις τελευταίες σελίδες και παρά τις αδυναμίες του στο σχηματισμό καλλίγραμμων σωμάτων  συνδυάζει αρμονικά τα ψυχρά χρώματα και τις σκιές, για να αποδώσει ένα κατάλληλο φινάλε.

Το run του Bendis στους X-Men κράτησε για περίπου 90 τεύχη, και η τελική του συνεισφορά, στην ιστορία των μεταλλαγμένων, είναι πολύ μικρή και δυσανάλογη με το όγκο των τευχών που παρέδωσε ο αμφιλεγόμενος συγγραφέας. Το UNCANNY X-MEN #600 είναι δείγμα της δουλειάς του Bendis στους δύο τίτλους, και μολονότι δεν περιγράφει καμιά επική περιπέτεια, αποτελεί πιθανώς το πρώτο milestone τεύχος του run, το οποίο, λόγω των γεγονότων που διαδραματίζονται σε αυτό, πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογής κάθε X-fan.