Comicdom Files: The Chuckling Whatsit

Ιστορία

Το THE CHUCKLING WHATSIT αρχικά δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην ανθολογία ZERO ZERO της Fantagraphics το 1997 και ολοκληρώθηκε σε κάτι πραγματικά ξεχωριστό, μία ιστορία μυστηρίου με στοιχεία τρόμου και παρωδίας.

Πρωταγωνιστής είναι ένας απολυμένος δημοσιογράφος, ο οποίος αναλαμβάνει προσωρινά να γράψει τα ωροσκόπια στην εφημερίδα όπου δούλευε, μετά τον πρόωρο θάνατο του προκατόχου του. Απλά και καθημερινά πράγματα δηλαδή, αν εξαιρέσεις ότι η υπόθεση περιπλέκεται από μία σειρά μυστηριωδών φόνων με θύματα αστρολόγους (δεν μπορεί να σταυρώσει μία ευκαιρία ο άνθρωπος), την ύπαρξη μίας οργάνωσης αφιερωμένης στην έρευνα της δραστηριότητας ενός διεστραμένου δολοφόνου που δεν συνελήφθη ποτέ, την εξαφάνιση μίας αινιγματικής φοιτήτριας που ερευνούσε τη ζωή ενός ιδιότροπου καλλιτέχνη, την εμφάνιση μίας μυστηριώδους Γαλλίδας διαρρήκτριας και πολλές άλλες απειλητικές προσωπικότητες που ξεφυτρώνουν κάθε τρεις και λίγο και σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν πρέπει να βγάλεις σημειωματάριο, για να παρακολουθήσεις αυτό το μωσαϊκό των χαρακτήρων, σε μια ελαφρώς δαιδαλώδη ιστορία.

Τι μας άρεσε

Για εμένα, το συγκεκριμένο έργο ήταν ένα καλοδεχούμενο διάλειμμα από τα comics των υπερηρώων, που σώζουν τον γαλαξία κάθε εξάμηνο, και παρέμεινε στη μνήμη μου ως ένας καλογραμμένος γρίφος, τονισμένος από το καλοδουλεμένο πενάκι του δημιουργού του.

Με έντονη και λεπτομερή σκιαγράφηση, ο Sala αποδίδει τον ασπρόμαυρο κόσμο του, που περιλαμβάνει ατμοσφαιρικά τοπία και κλειστοφοβικά σκηνικά, αλλά και μία σειρά χαρακτήρων με απίθανες προσωπικότητες και ποικίλα χαρακτηριστικά, όπως ο διευθυντής του μουσείου εγκλημάτων με το μούσι Άη Βασίλη, ο εκκεντρικός συλλέκτης με κεφάλι σε σχήμα φρονιμίτη και άλλοι αξέχαστοι τύποι. Στο σύμπαν του κυρίου Sala, πάντως, οι γυναίκες είναι πάντα όμορφες. Παρότι η γραμμή του είναι ελαφρά εξπρεσιονιστική και καρτουνίστικη, δενμειώνεται η ένταση της ιστορίας που αφηγείται, απλά τονίζεται το γεγονός ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν σε αυτό το σουρεαλιστικό περιβάλλον. Το σχέδιο του είναι ιδιαίτερα γλαφυρό και αποδίδονται με ζωντάνια τόσο οι σκηνές δράσης όσο και οι μονόλογοι των χαρακτήρων. Οι τελευταίοι είναι ως ένα βαθμό προσχηματικοί και δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανάπτυξή της προσωπικότητάς τους ή των κινήτρων τους, καθώς ο στόχος είναι η προώθηση της ιστορίας και του μυστηρίου που είναι κατά κάποιον τρόπο ο πρωταγωνιστής. Όπως έχει δηλώσει ο Sala σε συνέντευξή του, από μικρός αγαπούσε τις παλιές ταινίες των Alfred Hitchcock και Fritz Lang και παθιάστηκε με τα film noir στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, κάτι που πότισε το έργο του. Η κινητήριος δύναμη της ιστορίας, ο νεαρός δημοσιογράφος που βυθίζεται στους μπελάδες, παίζει κόντρα ρόλο, καθώς θα προτιμούσε να μείνει σπίτι με τις αναπαυτικές καρώ παντόφλες του, αλλά ο Sala του μοίρασε διαφορετικό χαρτί.

Τι μας ενόχλησε

Είναι προφανές ότι όποιος διάβασε τα ανωτέρω θα καταλάβει ότι δε μπορώ να γράψω κακό λόγο για τον κύριο Sala. Το μόνο που έχω να αναφέρω είναι ότι, στα μεταγενέστερα comics του, που του δόθηκε η δυνατότητα να χρησιμοποιήσει χρώμα, εμπλούτισε σε υφές το καφκικό του σύμπαν.

Συνολική Εκτίμηση

Αυτό που πραγματικά κάνει το THE CHUCKLING WHATSIT να ξεχωρίζει είναι ότι, μέσα από το ευφάνταστο σχέδιο και την πλειάδα των απίθανων χαρακτήρων που αλληλεπιδρούν σε ένα σύμπαν που σαν να ξεπήδησε από b-movie της δεκαετίας του ’50, o Sala δημιούργησε ένα horror graphic novel με στοιχεία noir, το οποίο, χωρίς να είναι σοκαριστικό, αποδίδει αυτή την αίσθηση της αγωνίας που σε κάνει να πετάγεσαι από την πολυθρόνα σου και να αναρωτιέσαι πώς σε παρέσυρε ο Sala μέχρι τις τελευταίες σελίδες, χωρίς να ξέρεις πού θα οδηγήσει αυτό το γαϊτανάκι από ανατροπές και αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να ειπωθεί για μία ιστορία μυστηρίου.

Παράλληλες Προτάσεις

Εννοείται ότι συνιστώ ανεπιφύλακτα τα υπόλοιπα comics του Richard Sala και ενδεικτικά αναφέρω το PECULIA που ακολουθεί τις γοτθικές περιπέτειες μίας ατρόμητης κοπέλας που αντιμετωπίζει αψήφιστα κάθε είδους παραφυσική οντότητα, το MAD NIGHT που αφορά τις τελείως camp έρευνες γύρω από μία σειρά φόνων σε κολέγιο και το IN A CLASS GROTESQUELY, ένας τίτλος με πολλές ιστορίες. Και, για να μην ξεχνιόμαστε, αυτό το μήνα αναμένονται νέες συγκινήσεις, καθώς θα κυκλοφορήσει το VIOLENZIA.

Προτείνω επίσης το ΗΟΜΟ του Δημήτρη Καμένου, μία ιστορία μυστηρίου, σε ένα ιδιαίτερο σύμπαν όπου ο άνθρωπος συνυπάρχει (χωρίς μεγάλη επιτυχία) με κοντινούς και μακρινούς εξελικτικούς του συγγενείς, με σχέδιο που παραπέμπει στις ιστορίες του Mike Mignola και σαρδόνιο χιούμορ.