The Little Prince

Όταν ήμουν 8 χρονών, διάβασα για πρώτη φορά τον ΜΙΚΡΟ ΠΡΙΓΚΗΠΑ. Το βρήκα πολύ βαρετό. Ύστερα, κάπου στα 15 μου, του έδωσα άλλη μια ευκαιρία, και ήταν τότε που αντιλήφθηκα τη σημασία και την αξία του. Και παρ’ όλο που, γενικά είμαι υπέρ των remakes, των adaptations, του να πάρει κανείς ένα έργο και να του αλλάξει τα φώτα, ξίνισα λίγο τα μούτρα μου όταν είδα πως η μικρή μου “βίβλος” θα γινόταν ταινία.

To THE LITTLE PRINCE έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ των Καννών, τον Μάιο του 2015. Κάπως ανακουφισμένη, κάπως εκνευρισμένη, ανακάλυψα πως δεν πρόκειται για ακριβή μεταφορά, μα περισσότερο για μία αναφορά στο αρχικό έργο.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός μικρού κοριτσιού, καταπιεσμένου από τη μαμά του να ακολουθήσει το δρόμο προς την επιτυχία. Όταν οι δυο τους μετακομίζουν για να είναι πιο κοντά στην ακαδημία για την οποία προορίζεται το κοριτσάκι, αποκτούν ένα νέο, παράξενο γείτονα. Όλο το καλοκαίρι, η μαμά λείπει στις δουλειές της και αφήνει τη μικρή να ακολουθήσει ένα απάνθρωπα αυστηρό πρόγραμμα, ώστε να επιτύχει στη ζωή της. Η τελευταία, όμως, παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας της, θα ξεκινήσει μια υπέροχη φιλία με το γείτονά τους, που δεν είναι άλλος παρά ο, γερασμένος πλέον, πιλότος που συνάντησε κάποτε τον Μικρό Πρίγκηπα. Μέσα από τις διηγήσεις του, γνωρίζει το παραμύθι τους, και αρχίζει να ξεφεύγει από την αυστηρότητα της ζωής της, όντας πλέον ελεύθερη να παίξει και να φανταστεί, όπως αρμόζει στην ηλικία της.

Στο δεύτερο μέρος της ταινίας, ο γέρο-πιλότος παθαίνει ένα ατύχημα, κι ενώ είναι στο νοσοκομείο, η κοπελίτσα ψάχνει να βρει τον Μικρό Πρίγκηπα, για να ανακαλύψει τι έγινε στη συνέχεια της ιστορίας του. Θα τον βρει, ενήλικο πλέον, να έχει ξεχάσει το λουλούδι και τον πλανήτη του, παγιδευμένο στον πλανήτη των ενηλίκων. Από αυτό το σημείο και πέρα, η μικρή, αποφασισμένη να δώσει ένα καλό τέλος στο παραμύθι, ξεκινά μία αποστολή διάσωσης κόντρα σε όλους τους ενήλικες του κόσμου.

Το THE LITTLE PRINCE μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα. Λάτρεψα το πρώτο μέρος, όπου βλέπουμε τη χρωματιστή ζωή του πιλότου, σε αντίθεση με την αυστηρότητα που επιβάλλεται στο κοριτσάκι. Η φιλία τους, εμπλουτισμένη από αποσπάσματα του βιβλίου, με συγκίνησε. Οι χαρακτήρες είναι όμορφα στημένοι, με παρελθόν και στόχους. Όσον αφορά το δεύτερο μέρος, έχω μία – αλλά σημαντική – ένσταση. Δεν μου άρεσε καθόλου που είδα τον Μικρό Πρίγκηπα ενήλικο, φοβισμένο και γελοίο. Κι ακόμη κι αν, στο τέλος, ξαναβρίσκει το παιδί μέσα του, βρίσκω την ενήλικη απεικόνισή του ένα ταμπού που θα έπρεπε να έχουν σεβαστεί οι δημιουργοί. Αυτό, βέβαια, είναι μάλλον προσωπικό μου πρόβλημα, και δεν μπορώ να ισχυριστώ πως μειώνει την ποιότητα της ταινίας.

Όσον αφορά στο animation, πρόκειται για 3D με τα αποσπάσματα του βιβλίου σε stop motion (με χαρτί; δεν είμαι σίγουρη, αλλά είναι πανέμορφο). Το character design είναι πολύ πετυχημένο, με εξαίρεση, φυσικά, τον ενήλικο Μικρό Πρίγκηπα, που μου ‘καψε τα μάτια. Ιδίως στο δεύτερο μέρος, εκεί που η μικρή ταξιδεύει στον πλανήτη των ενηλίκων, οι κακοί είναι υπέροχα άσχημοι και “φοβιστικοί”. Τα χρώματα, οι υφές, όλα με κέρδισαν, και με εξέπληξαν ευχάριστα.

Ίσως το παραπάνω review να σας έχει αφήσει μέχρι εδώ με την απορία “Τελικά σου άρεσε ή όχι;”. Ναι, το THE LITTLE PRINCE μου άρεσε, να πάτε να το δείτε, και να πάτε και τα παιδιά σας. Όσο για εσάς που αγαπάτε το βιβλίο, πιστευώ ότι δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι η ταινία δεν αναιρεί, για κανένα λόγο, το αρχικό έργο, και σας προτρέπω να την παρακολουθήσετε ως κάτι εντελώς καινούριο. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να συγκεντρωθεί στα πολύ σωστά μηνύματα που θίγουν οι δημιουργοί, σχετικά με την πίεση που δέχονται ορισμένα παιδιά, να ακολουθήσουν προπαρασκευασμένα μονοπάτια για μία “επιτυχημένη” ζωή, που δεν έχει χώρο για φαντασία και παιχνίδι.