Best Of 2015

Το πατροπαράδοτο Best Of της χρονιάς που πέρασε, είναι φέτος λίγο διαφορετικό. Από τους συντάκτες του Comicdom.gr ζητήθηκε ένα μικρό κείμενο με θέμα “Best Of 2015” χωρίς επιπλέον περιορισμούς όσον αφορά στο format ή τον αριθμό των επιλογών. Κάποιοι από αυτούς αποδέχτηκαν την πρόκληση του Άρη Κώτση (ο οποίος, παραδοσιακά, αναλαμβάνει να οργανώσει το συγκεκριμένο ετήσιο αφιέρωμα) και τα κείμενα τους συγκεντρώθηκαν εδώ.

Σήμερα, λοιπόν, που είναι γιορτή και αργία, αντί για ένα τυπικό ευχετήριο post, σας παρουσιάζουμε τα καλύτερα της χρονιάς που πέρασε, όπως τα επέλεξε κάθε συντάκτης.

Μέλανδρος Γκανάς

Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας παρτάρουμε παιδιααά κ.λπ. κ.λπ.!!! Εύχομαι ό,τι καλύτερο στον καθένα μας (και μένα μέσα, εννοείται), με υγεία και δημιουργία πάνω απ’ όλα! Αυτά με τις ευχές. Ας πούμε περιληπτικά, σε λίγες γραμμές τί μου έμεινε από το 2015.

Από ελληνικές αυτοεκδόσεις, ΤΟ ΧΩΡΙΟ του Αποστόλη Ιωάννου ήταν αυτό που περίμενα από την προηγούμενη χρονιά να βγει, και τελικά όχι μόνο δεν με απογοήτευσε, αλλά αντιθέτως επιβεβαίωσε τις προσδοκίες μου (και λίγα λέω), μιας που είχα δει πολλά από τα στάδια πραγμάτωσής του. Κάποια ακόμη έργα που ξεχώρισα, είναι αυτό του “νέου αλλά πολλα υποσχόμενου δημιουργού”, Χρήστου Σταμπουλή, σε συνεργασία με τον επίσης ταλαντούχο (και νέο εννοείται :P) Γιώργο Τσακιρέλλη, με τίτλο I YORGIS DRAGONSLAYER, το TALES FROM THE STRIPS VOL. 2 με το γαμάτο artwork της Δανάης Κηλαηδόνη, αλλά και κάποιες περίεργες αυτοεκδόσεις, που σφάχτηκε κόσμος για να τις προλάβει (Κιουτσιούκη, Μαραγκού, Κυριακάκη).

Αυτές, όμως, είναι μόνο μερικές από καμιά εικοσαριά αυτοεκδόσεις που ξεχώρισα τη χρονιά που μας πέρασε, αλλά επειδή, όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε, λόγω απόστασης, δεν τις έχω μπροστά μου, μπορώ να σας αναφέρω μερικούς δημιουργούς που προσωπικά γούσταρα. Ξεκινάω με την ομάδα Delivery Pig Comics, προχωράω με την Έλενα Γώγου, συνεχίζω με τoν Γιώργο Μουνδρούκα και σταματάω (αναγκαστικά, λόγω χώρου, γιατι μπορώ να γράψω κι άλλους πολλούς), με την Έφη Θεοδωροπούλου. Αυτά… ααααα… Επίσης θέλω να πιάσω στα χέρια μου αυτό!

Καλή Χρονιά, άνθρωποι!

Mανωλία Καλφάκη

Η Nimona δεν είναι ένα κορίτσι σαν όλα τα άλλα, κατά βάση δεν είναι τίποτα σίγουρο, αφού μπορεί να αλλάζει τη μορφή της κατά βούληση και τη μία στιγμή να είναι μία παιχνιδιάρα γάτα και την άλλη ένας εξαιρετικά τσαντισμένος δράκος. Σε κάθε περίπτωση, θέλει να γίνει το sidekick του Lord Blackheart (που δεν έψαχνε για βοηθό) και να τον βοηθήσει να σκορπίσει το χάος. Και όλα αυτά, σε ένα σύμπαν όπου η μαγεία είναι το φυσικό συμπλήρωμα την επιστήμης, οι μονομαχίες είναι καθημερινή υπόθεση και το Ινστιτούτο Εφαρμογής του Νόμου είναι τόσο αυταρχικό όσο ακούγεται.

Η Noelle Stevenson ξεκίνησε το webcomic NIMONA ως πτυχιακή εργασία, κάτι που δείχνει πόσο απίστευτα ταλαντούχα είναι (πάρα πολύ!) και η Harper Teen το εξέδωσε ως graphic novel το 2015. Αυτό που με κέρδισε από τα πρώτα καρέ, είναι το θράσος και ο πηγαίος ενθουσιασμός του κεντρικού χαρακτήρα, που συνοδεύεται από μία αστείρευτη όρεξη για την κατάστρωση σατανικών σχεδίων, το ευφάνταστο σχέδιο, το σκανδαλιάρικο χιούμορ και η ανεξάντλητη φαντασία της δημιουργού, που έπλασε ένα σύμπαν-αμάλγαμα άλλων φανταστικών κόσμων της λογοτεχνίας και του παραμυθιού, αλλά ταυτόχρονα τελείως ιδιαίτερο.

Τελικά, σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, είναι βέβαιο ότι η Nimona θα σου φτιάξει τη διάθεση.

Ορέστης Καρέλης

Ένα λακωνικότατο Top 10 κομιξοκαρτουνίστικων στιγμών της χρονιάς που έφυγε. Πάμε, λοιπόν!

10. Θανάσης Πετρόπουλος – ΚΑΜΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ (Jemma Press) Ένα από τα καλύτερα strips του SoComic κυκλοφόρησε επάξια σε χάρτινη μορφή.

9. Η Silvia Ziche στο Athens Con!!!

8. Παναγιώτης Δ. Γιάκας – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΣΕ ΚΟΜΙΞ (Cretan Comics). Επιτέλους, η μεγαλόνησος απέκτησε το comic που της αξίζει!

7. MOBILE SUIT GUNDAM: IRON-BLOODED ORPHANS (Sunrise) Μετά από πολλά χρόνια, ένα Gundam anime που να αξίζει.

6. Μάνος Λαγουβάρδος – THE TEENIES! (Αυτοέκδοση). Ένοχη απόλαυση.

5. Rebecca Sugar – STEVEN UNIVERSE (Cartoon Network). Σειρά φαινόμενο, όπου ο δεύτερος κύκλος ορίζει νέα επίπεδα awesomeness.

4. Η ανακοίνωση ότι η Telltale Games θα κάνει παιχνίδι με τον Batman, goddammit!

3. ONE PUNCH MAN (Madhouse). Η καλύτερη και επικοτουμπανότερη παρωδία του υπερηρωικού είδους, σε anime, επάξιο του θρυλικού webcomic.

2. INSIDE OUT (Pixar). Στο προσωπικό Top 3 από Pixar, μαζί με TOY STORY 2 και WALL-E. Πολυεπίπεδο αριστούργημα.

1. Αβραάμ Κάουα, Αλέκος Παπαδάτος – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (Ίκαρος). Επειδή είναι το καλύτερο ελληνικό graphic novel μέχρι σήμερα, ανεβάζοντας τον πήχη σε ασύλληπτο επίπεδο.

Αριστείδης Κώτσης

15. I YORGIS DRAGONSLAYER. Τσακιρέλλης και Σταμπουλής κάνουν το SPARTACUS να μοιάζει με κατηχητικό.

14. SAM ZABEL AND THE MAGIC PEN. Ικανοποιητικότατη επιστροφή ενός μεγάλου δημιουργού.

13. ABIGAIL AND THE SNOWMAN. O Roger Langridge “σπέρνει” σε ένα πολύ όμορφο all-ages comic.

12. JUDGE DREDD MEGAZINE. Τρομερά ανεβασμένο με το LAWLESS των Abnett, Winslade να κλέβει την παράσταση.

11. CROSSED 100+. Ο Alan Moore παίρνει τo CROSSED το μεταφέρει στο μέλλον και το κάνει επικίνδυνα τρομακτικό.

10. ΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΟ. Ένας νέος, πολύ ταλαντούχος δημιουργός, σε σενάριο ρεαλιστικό που αποφεύγει ευκολίες.

9. SPACE RIDERS. Υπέροχα χρώματα και καλτ διαστημική seventίλα, με ατάκες όπως “I like my coffee like Ι like outer space. Black and infinite”.

8. ISLAND. Μου αρέσουν οι ανθολογίες και αυτή εδώ είναι ένα ιδανικό testing ground για νέους ανεξάρτητους δημιουργούς, οι οποίοι θέλουν να πατήσουν στο momentum που έχει η Image αυτή τη στιγμή.

7. THE SCULPTOR. Εξαιρετική επιστροφή ενός από τους πλέον καταξιωμένους δημιουργούς.

6. SILVER SURFER. Αποπνέει τόσο έντονα μια ατμόσφαιρα από DOCTOR WHO, με διάθεση εξερεύνησης και υπέροχες μεγαλειώδεις ιδέες, που δεν μπορώ να του αντισταθώ.

5. DARK CORRIDOR. Noir και timeless, από έναν παραγνωρισμένο δημιουργό, καταφέρνει να κερδίζει στα σημεία ακόμα και το STRAY BULLETS.

4. PROVIDENCE. Ο Moore σε μεγάλες στιγμές, βυθίζεται στο έργο του Lovecraft και φτιάχνει κάτι κλασικό και καινοτόμο ταυτόχρονα.

3. BLACK RAT. Οι κορυφαίοι πειραματισμοί της χρονιάς, σε ένα μικρό αριστούργημα, που μοιάζει να έχει βγει από την PictureBox στα καλά της, αν είχε την έδρα της στην προπολεμική Ιαπωνία… Ο Cole Closser είναι τεράστιος!

2. POPE HATS #4. Το κάθε τεύχος συνεχίζει να είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Μου έκανε το στομάχι χάλια και δεν μπορεί να ξεκαρφωθεί από το μυαλό μου, ακόμη και σήμερα. Τόσο όμορφο και τρομακτικό, που πανικοβάλλομαι.

1. 2000AD. Για άλλη μια χρονιά, το comic που διάβασα περισσότερο. Φέτος ήταν, μάλλον, η καλύτερη του χρονιά από τότε που ξεκίνησα να το διαβάζω τακτικά, πριν από 23 χρόνια. Εξαιρούνται κάποια μεγάλα διαλείμματα που έκανα.

Bonus pick: DRAWN & QUARTERLY: TWENTY-FIVE YEARS OF CONTEMPORARY CARTOONING, COMICS, AND GRAPHIC NOVELS. Δε διάβασα παρά ελάχιστο. Είναι τρομακτικά ογκώδες, αλλά έχει μέσα του κάθε μεγάλο δημιουργό που πέρασε από την D&Q. Ακόμα και αδημοσίευτο Joe Matt!

Bonus animation pick: Το SHAUN THE SHEEP MOVIE λέμε! Ακολουθεί το THE PEANUTS MOVIE, ενώ στην τηλεόραση μου κυριάρχησε το TEENAGE MUTANT NINJA TURTLES του Nickelodeon.

Ιλάειρα Μισιρλιάδη

Δυσκολεύτηκα λίγο να διαλέξω την καλύτερη animated ταινία του 2015. Απέκλεισα αμέσως τα SONG OF THE SEA, INSIDE OUT, THE GOOD DINOSAUR, και άλλες παραγωγές που θα μπορούσαν και να λείπουν από τη ζωή μου. Το μεγάλο δίλημμα, όμως, ήρθε όταν χρειάστηκε να διαλέξω ανάμεσα στο SHAUN THE SHEEP, μια ξεκαρδιστική ταινία, και το THE LITTLE PRINCE, ένα φιλμ που με άγγιξε πολύ.

Τελικά, λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι μια καλή κωμωδία είναι σπανιότερη από ένα καλό δράμα, φέρνω το SHAUN THE SHEEP στο φετινό Best Of!

Πρόκειται για μία παραγωγή των Aardman Animations, εξ ολοκλήρου φτιαγμένη σε stop motion, γεγονός που από μόνο του εκατονταπλασιάζει την αξία της. Διηγείται την ιστορία του Shaun, αρχηγού ενός κοπαδιού προβάτων, που αναζητεί τον χτυπημένο από αμνησία βοσκό του, στη μεγαλούπολη. Κι ενώ τα προβατάκια προσπαθουν να ξεφύγουν από τους κινδύνους της πόλης, ο βοσκός αποκτά φήμη και δόξα ως κομμωτής celebrities. Θα καταφέρουν να τον μαζέψουν πριν τους μαζέψει ο μπόγιας (ταν ταν ταν τααααν);

Αν και λιγότερο δουλεμένο από το CHICKEN RUN, ή το CURSE OF THE WERE-RABBIT, το SHAUN THE SHEEP καταφέρνει να εκπλήξει ευχάριστα τους θεατές, ανεξαιρέτου ηλικίας. Αστείο, ευφυές, όμορφα γυρισμένο, για μένα είναι μάλλον η καλύτερη animated ταινά του 2015.

Θωμάς Παπαδημητρόπουλος

Ξεκινώ χωρίς εισαγωγές από τα comics που βοηθούν να ανακτηθεί η πίστη μου στο superhero genre. Πρώτο τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το BATMAN των Snyder και Capullo, με το “Endgame”, το οποίο ολοκληρώθηκε το 2015. Και όσο το “Endgame” έχει ήδη την ταμπέλα του κλασικού, το SILVER SURFER των Dan Slott και Mike Allred έχει αυτή του εναλλακτικού και της απόλυτα feelgood σειράς της Marvel. Οι superhero εκπλήξεις για εμένα, τέλος, ήταν δύο τεύχη από το UNCANNY X-MEN του Brian Michael Bendis – τα υποδειγματικά γραμμένα #34 και #35.

Σε λιγότερο mainstream μονοπάτια, θα προτείνω τα AIRBOY και STRAY BULLETS: SUNSHINE AND ROSES. Το πρώτο ήταν έκπληξη, καθώς βασίστηκε σε μια χιλιοειπωμένη συνταγή με meta αναφορές, αλλά ήταν εκπληκτικά διασκεδαστικό! Και το δεύτερο ήταν πολύ καλύτερο από το προηγούμενο, KILLERS, αλλά και τα τελευταία τεύχη του αρχικού STRAY BULLETS, θυμίζοντας τις παλιές καλές εποχές του David Lapham. Και στην κατηγορία “σα να μην πέρασε μια μέρα”, θα σας προτείνω και το ξεκαρδιστικό GROO: FRIENDS AND FOES.

Θα σας προτείνω, επίσης, αν δεν έχετε διαβάσει ακόμη το OUR EXPANDING UNIVERSE του Alex Robinson, να το προσθέσετε στα New Year’s Resolutions σας. Ειδικά αν ανήκατε στους ελεύθερους εικοσάρηδες όταν διαβάσατε το BOX OFFICE POISON και το TRICKED και πλέον νιώθετε τις προτεραιότητές σας να αλλάζουν, χωρίς να σας ρωτά κανείς!

Δέσποινα Ρήγα

Το INSIDE OUT είναι για μένα η καλύτερη ταινία animation της χρονιάς. Με αριστοτεχνικό τρόπο, αφηγείται την ιστορία της Riley και των συγκρούσεων που πραγματοποιούνται στο μυαλό της. Είναι μια ταινία που σκιαγραφεί με συναρπαστικό τρόπο τις συναισθηματικές διεργασίες που μας οδηγούν στη λήψη κάποιας απόφασης και καθοδηγούν τη συμπεριφορά μας. Βλέπουμε τις διεργασίες της μάθησης, της μνήμης, της δημιουργίας νέων αναμνήσεων, τη λειτουργία των ονείρων και του ασυνείδητου, και πολλά άλλα, μέσα από τις περιπέτειες των πέντε βασικότερων συναισθημάτων, της χαράς, της λύπης, του θυμού, της αηδίας και του φόβου.

Όλα αυτά, μέσα σε μια ταινία με πληθώρα από inside jokes και χιουμοριστικά στιγμιότυπα, έξυπνες ατάκες και φανταστικές αναπαραστάσεις ενός διαφορετικού και πιο συναρπαστικού κόσμου, που λείπει από κάθε άλλο animation: τον δικό μας κόσμο, τις διεργασίες που συντελούνται μέσα μας, τις ίδιες μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Είναι πρωτόγνωρο και ριζοσπαστικό για ένα παιδικό animation να αφήνει έξω εντυπωσιακότερα πλάσματα ή ζώα, που ενδεχομένως να ήταν και πιο δημοφιλή στα μικρά παιδιά, και να στρέφει την προσοχή τους στο συναίσθημα.

Η ταινία είναι ανθρώπινη, συγκινητική, αστεία, ευφάνταστη, έξυπνη, με όμορφο σχέδιο και καλή μουσική, και δίκαια θεωρείται η καλύτερη της φετινής χρονιάς. Στην Ελλάδα, βρέθηκε στην 4η θέση από άποψη εμπορικότητας συγκριτικά με όλες τις ταινίες που βγήκαν το 2015.

Δημήτρης Σακαρίδης

Μπορεί να έχει καταντήσει κουραστικό, καθώς το έχω αναφέρει πάρα πολλές φορές, αλλά η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια διαβάζω όλο και λιγότερα καινούργια comics, είτε λόγω έλλειψης χρόνου, είτε επειδή δεν βρίσκω αρκετά πράγματα που θα με συγκινήσουν αρκετά ώστε να αποφασίσω να τους αφιερώσω ένα (μικρό, έστω) μέρος του προαναφερθέντος χρόνου. Κατά συνέπεια, είναι εξαιρετικά πιθανό να έχουν κυκλοφορήσει κάποια εξαιρετικά comics, τα οποία είτε δεν τα πήρα χαμπάρι, είτε δεν μου γυάλισαν αρκετά στο μάτι για να τα διαβάσω, είτε απλά βρίσκονται σε κάποια από τις τεράστιες στίβες με τα “to read” που έχουν κάνει κατάληψη στο γραφείο μου (και όχι μόνο).

Μετά από αυτό το ογκωδέστατο disclaimer, να περάσουμε στα προσωπικά μου “βραβεία”, που αντικατοπτρίζουν το πως εξέλαβα τη χρονιά που μόλις ολοκληρώθηκε. Ας τα πούμε Sakaridis Awards. (Ή και όχι. Δέχομαι προτάσεις για πιο πιασάρικο όνομα…)

Καλύτερο Comic Που (μάλλον) Διαβάσατε Και Καλά Κάνατε: MULTIVERSITY (Grant Morrison/various, DC Comics)

Καλύτερο Comic Που (μάλλον) Δεν Διαβάσατε Και Πρέπει Να Διαβάσετε: DARK CORRIDOR (Rich Tommaso, Image Comics)

Καλύτερο Comic Που (σίγουρα!) Δεν Διαβάσατε Επειδή Δεν Το Έχετε Ακούσει Καν: FANTE BUKOWSKI (Noah Van Sciver, Fantagraphics Books)

Καλύτερο Comic Που Κάποιοι Από Εσάς (αλλά όχι όσοι θα έπρεπε!) Διαβάσατε: MARCH BOOK TWO (John Lewis/Andrew Aydin/Nate Powell, Top Shelf)

“Καλύτερο” Comic Που Ξεκίνησα Να Διαβάζω Αλλά Σταμάτησα Γιατί Πέθανα Από Βαρεμάρα: THE SCULPTOR (Scott McCloud, First Second)

Καλύτερο Comic Που Δεν Πρόλαβα Να Διαβάσω Ακόμη: THE SANDMAN: OVERTURE (Neil Gaiman/J.H. Williams III, DC Comics/Vertigo)

Καλύτερο Comic… Γενικώς: THE COMPLETE PEANUTS (Charles Schulz, Fantagraphics)

Καλύτερο Classic Reprint Project Που Δεν Είναι Peanuts: KING OF THE COMICS: ONE HUNDRED YEARS OF KING FEATURES SYNDICATE (IDW Publishing) – a.k.a. the coolest book ever!

Καλύτερο Action/Superhero/Mainstream Comic Που Δεν Το Γράφει Ο Grant Morrison: BARB WIRE (Chris Warner/Patrick Olliffe, Dark Horse Comics)

Καλύτερη Εκδοτική Παρότι Έχω Δύο Χρόνια Να Διαβάσω Comic Της Και Τα Αγοράζω Στα Τυφλά: Valiant Entertainment – Μιλάμε για αμέριστη εμπιστοσύνη!

Καλύτερη Εκδοτική Στ’ Αλήθεια: Fantagaphics Books – Παίρνει το συγκεκριμένο Sakaridis Award (είπαμε, το όνομα είναι διαπραγματεύσιμο) για 25η σερί χρονιά!

Καλύτερη Live Action Comic-Related Ταινία: KINGSMAN: THE SECRET SERVICE (20th Century Fox) – Μεταξύ μας, δεν είδα και καμιά άλλη… ούτε πρόκειται!

Καλύτερη Animated Comic-Related Ταινία: THE PEANUTS MOVIE (20th Century Fox) – Duh!

Καλύτερη Comic-Related Σειρά Και Όχι Μόνο Επειδή Μονάχα Αυτή Βλέπω: SUPERGIRL (CBS) – Double duh!

Καλύτερη Comic-Related Σειρά Που Δεν Βλέπω Αλλά Τη Λατρεύει ο Σύντροφος Θωμάς Παπαδημητρόπουλος: THE FLASH (The CW) – Θα το δω, Θωμά, το υπόσχομαι! Αν και δεν θα έχω πολύ χρόνο τώρα που ξαναρχίζει το PLL!

Ειδικό Βραβείο “Return To Excellence”: STRAY BULLETS: SUNSHINE AND ROSES (Dave Lapham, Image Comics) – Ειλικρινά δεν περίμενα πως θα “το ξαναβρεί” σε τέτοιο βαθμό!

Ειδικό Βραβείο “Και Γαμώ Τους Ερημίτες”: Alan Moore – Πρέπει να έδωσε λιγότερες από 10 συνεντεύξεις φέτος!

Ειδικό Βραβείο “Όταν Εγώ Ξεκίνησα Να Είμαι Κανονικός Ερημίτης Ο Alan Moore Ήταν Ακόμη Relevant”: Steve Ditko – The one, the only, the original, the best!

Ειδικό Βραβείο “Μα Πόσο Αφοσιωμένος Συντάκτης Είναι”: Αριστείδης Κώτσης – Παρά τις αντιξοότητες, συνεχίζει να παλεύει για αυτό το ετήσιο best of, με το ίδιο πάθος και την ίδια διάθεση, κάθε χρόνο! Δεν κάθεται στ’ αυγά του με τίποτα!!!

Άκης Τριανταφύλλου

Πώς επιλέγεις τα καλύτερα της χρονιάς; Πολύ απλά! Ένα “μ’ αρέσει, δεν μ’ αρέσει” αρκεί. Ένα άλλο καλό μέτρο είναι τι πρόσφερε το συγκεκριμένο έργο στην Τέχνη που υπηρετεί, αλλά και σε εμένα, ως αναγνώστη, στην μικροκλίμακα της προσωπικής μου χρονιάς. Σε αλφαβητική σειρά, και μόνο, τα δέκα καλύτερα comics του 2015 που επέλεξα είναι:

…για τη καθαρή φωνή του, το φεμινισμό του και τα back matter essays, το BITCH PLANET των Kelly Sue DeConnick και Valentine De Landro.

…για την παρέα που μου πρόσφερε το καλοκαίρι αυτής της χρονιάς και για το ότι με έκανε να αγαπήσω τον ήρωα, το DAREDEVIL των Mark Waid και Chris Samnee.

…για την γνωριμία με νέους καλλιτέχνες, το τόλμημα του, το μέγεθος του, το ISLAND των Brandon Graham και Emma Rios.

…για την παιδικότητα του, το ευγενές tribute του στο original, το απίστευτο σχέδιο του, το LITTLE NEMO: RETURN TO SLUMBERLAND των Eric Shanower και Gabriel Rodriguez.

…για την σκοτεινιά του, την απόγνωση του, αλλά και την αναζήτηση της ελπίδας, το LOW του Rick Remender και του – λόγου που παίρνω τη σειρά – Greg Tocchini.

…για την πιο ενδιαφέρουσα νέα ηρωίδα της Marvel, το MS. MARVEL των G. Willow Wilson και Adrian Alphona.

…για την επιτυχημένη εκπλήρωση ενός μοναδικού εγχειρήματος από το μυαλό του καλύτερου δημιουργού στον χώρο σήμερα, το MULTIVERSITY του Grant Morisson.

…για την gender-swapped μεταφορά της Οδύσσειας στο διάστημα και το πιο WTF comic στα stands, το ODY-C των Matt Fraction και του Christian Ward.

…για το love letter στον Doctor Who και την αναφώνηση “επιτέλους μια καλή σειρά του ήρωα”, το SILVER SURFER των Dan Slott και Mike Allred.

…για το χιούμορ του, για την ανθρωπιά του, για τις τρελές ιδέες του, το SEX CRIMINALS των Matt Fraction και Chip Zdarksy.

Καλή Χρονιά σε όλους!

Μυρτώ Τσελέντη

Τι φανταστική χρονιά που ήταν η φετινή!

Παρότι διαβάζω πολύ λιγότερα comics απ’ ότι παλιότερα, έχω την αίσθηση ότι η σοφία της ηλικίας και της εμπειρίας με σώζει από μπόλικη σαβούρα. Επίσης, παλιότερα είχα χώσει τον Άρη να γράψει αυτός στο κείμενό του μια-δυο από τις ετήσιες επιλογές μου… Πώς την πάτησα φέτος, δεν ξέρω… Η σοφία μάλλον λειτουργεί με διαλείψεις.

Το 2015, λοιπόν, ήταν η χρονιά του Satoshi Kon! OPUS (ναι, ΟΚ, τυπικά Δεκέμβρης 2014, χέστε με), SERAPHIM: 266613336 WINGS και DREAM FOSSIL, αποτελούν αποδείξεις του αστείρευτου ταλέντου του πρόωρα χαμένου δημιουργού, γνωστού κυρίως για τα anime του.

Επίσης ήταν η χρονιά της επιστροφής του (σύγχρονου) βασιλιά του τρόμου, Junji Ito, με δύο comics. Το FRAGMENTS OF HORROR, ισάξιο με τις δουλειές που καθιέρωσαν τον Ito, αποτελείται από short stories τρόμου, που εμπλουτίζουν το ρεπερτόριό σας από εφιάλτες και το (τρομακτικά αστείο) YON&MU, για το οποίο θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω ένα εκτενέστερο review και να δω πόσα inside jokes για τους Έλληνες κομίστες και τις γάτες τους μπορώ να χωρέσω σε ένα κείμενο. Κατά τα λοιπά, το ONE-PUNCH MAN αποτελεί την κορυφαία mainstream manga κυκλοφορία του έτους.

Εκτός από manga, το SAGA συνεχίζει να αποτελεί την – σχεδόν – ένοχη απόλαυσή μου, η Lucy Knisley βγάζει πράγματα όπως το DISPLACMENT και εξακολουθεί να με κάνει να απορώ που δεν είναι πιο διάσημη, ενώ πολύ δυνατή ήταν η χρονιά και για τα ελληνικά comics  – ξεχωρίζω ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤEENIES, για το υπέροχα ανάλαφρο σχέδιό του, και το αγαπημένο μου για φέτος, ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ.