Poison Ivy: Cycle of Life and Death #1
Ένα mini series αφιερωμένο σε μια δευτεροκλασάτη Batman villain δεν είναι και η πιο ελπιδοφόρα πρόσκληση για έναν αναγνώστη, ειδικά αν φέρει στη μνήμη του άλλες πρόσφατες παρεμφερείς προσπάθειες (BAT-MITE anyone?). Παρ’ όλα αυτά, έδωσα στο πρώτο (από τα έξι) τεύχη του POISON IVY: CYCLE OF LIFE AND DEATH μια ευκαιρία. Και η αλήθεια είναι ότι το ψιλομετάνιωσα…
Η ιστορία μας επικεντρώνεται γύρω από την προσπάθεια της Dr. Pamela Isley να ζήσει μια ήρεμη και φυσιολογική ζωή ασχολούμενη – σχεδόν αποκλειστικά – με το επιστημονικό της έργο στους Gotham Botanical Gardens, μακριά από το εγκληματικό της παρελθόν, αλλά και από τις πολλές επαφές με τον κόσμο γύρω της. Την προσπάθεια αυτή πολλοί θα απειλήσουν να διαταράξουν, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Ανάμεσά τους συμμορίες στην Αγκόλα, που δε θέλουν ερευνητές να εισβάλουν στα χωράφια τους, αλλά και η Dr. Harleen Quinzel (νομίζω πως η guest εμφάνιση της δημοφιλέστατης Harley Quinn ήταν στανταράκι) που επισκέπτεται – εν ώρα εργασίας – τη φίλη της, που έχει εξαφανιστεί τον τελευταίο καιρό. Βάλτε τώρα μέσα σε όλα αυτά και ένα μυστήριο (no spoilers) που θα κληθεί να διαλευκάνει η Ivy και ολοκληρώνεται το σκηνικό. Θα καταφέρει η Pamela να συνεχίσει τη ζωή της σε κανονικούς ρυθμούς ή τα γεγονότα θα την οδηγήσουν να ξαναγίνει Poison Ivy;
Το δυστύχημα για το comic είναι ότι κερδίζει – σχεδόν όλες – τις μάχες, αλλά χάνει τον πόλεμο. Θέλω να πω πως, χωρίς να υστερεί εμφανώς σε κάποιο βασικό τομέα, αποτυγχάνει στον τελικό σκοπό του, που είναι να δημιουργήσει στον αναγνώστη το ενδιαφέρον να παρακολουθήσει την ιστορία και να αγωνιά για τη συνέχεια. Οι διάλογοι (που αποτελούν και το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας), δια χειρός, Amy Chu είναι αρκετά καλογραμμένοι και το artwork των αδελφών Clay και Seth Mann – αν και κάπως στατικό – είναι ιδιαίτερα όμορφο. Όταν, όμως, η ιστορία δε σε τραβάει και αδιαφορείς για τις τύχες των πρωταγωνιστών (επειδή δεν έχουν καταφέρει οι δημιουργοί να σε κάνουν να ενδιαφερθείς), όσο άρτιο και αν είναι ένα comic τεχνικά, το αποτέλεσμα μάλλον απογοητεύει. Αν προσθέσουμε και το γεγονός πως εντελώς ξαφνικά η ιστορία μετατρέπεται από ένα “A day in the life of…” σε μια ιστορία μυστηρίου, τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα περισσότερο. Για το τελευταίο, βέβαια, θα κρατήσω μια μικρή επιφύλαξη γιατί, δυστυχώς, οι ιστορίες πλέον γράφονται με τη δομή του αυτονόητου trade που θα ακολουθήσει, όπου η ιστορία διαβάζεται αρκετά διαφορετικά.
Το πρώτο τεύχος του POISON IVY: CYCLE OF LIFE AND DEATH είναι ένα μέτριο comic, που υποφέρει από έλλειψη ταυτότητας. Αν απευθύνεται στους φανατικούς φίλους της ομώνυμης ηρωίδας, τότε το κοινό του είναι ελάχιστο. Αν σκοπό του έχει να προσελκύσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών στον χαρακτήρα, τότε αποτυγχάνει. Αν, τέλος, απλά θέλει να αφηγηθεί μια ενδιαφέρουσα ιστορία, ούτε τότε τα καταφέρνει, αφού κινείται στη μετριότητα. Συνολικά, δε θα το συνιστούσα. Υπάρχουν πολλές καλύτερες επιλογές στα ράφια.