Hellboy Winter Special

Ώρες-ώρες δυσκολεύομαι να καταλάβω τι το τόσο “special” έχουν τεύχη όπως το συγκεκριμένο. Δεν είναι ότι η συγκεκριμένη συλλογή είναι κακή. Οι περισσότερες ιστορίες είναι αξιοπρεπείς, όπως και η εικονογράφησή τους. Το πρόβλημα είναι πως το HELLBOY WINTER SPECIAL είναι απλά okay. Ακόμη κι όταν επιχειρεί να κάνει κάτι πρωτότυπο και να εξερευνήσει πτυχές των χαρακτήρων του που δεν έχουμε ξαναδεί, μοιάζει να πιέζεται από τον αριθμό των σελίδων του και να βιάζεται να φτάσει στο “The End” όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ας δούμε, όμως, τις ιστορίες πιο αναλυτικά:

“Broken Vessels”: Η καλύτερη ιστορία της συλλογής είναι εν τέλει αυτή που δεν περιλαμβάνει ούτε τον Hellboy ούτε κανέναν άλλο βασικό χαρακτήρα του cast.

Το “Broken Vessels” αφορά στη χώρα των Υπερβόρειων, στους Νεολιθικούς ανθρώπους και σε αυτά τα περίεργα σπαθιά που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο B.P.R.D: HELL ON EARTH. Ο Mike Mignola και ο Scott Allie φαίνεται να δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτήν την νέα πτυχή του σύμπαντος του Hellboy, το οποίο φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει αρκετά στα arcs που θα ακολουθήσουν.

“Hellboy and the B.P.R.D.: 1953 – Wandering Souls”: Στο χιονισμένο τοπίο του Wyoming, ο Hellboy και μία πράκτορας του B.P.R.D. αναλαμβάνουν να ερευνήσουν ένα στοιχειωμένο ορυχείο. Μια ιστορία από τα νιάτα του “Big Red”, το “Wandering Souls” ακολουθεί το τυπικό στήσιμο πλοκής των ιστοριών του Hellboy: ένα μυστήριο που περιλαμβάνει υπερφυσικά πλάσματα και μία ενδιαφέρουσα, αν και τις περισσότερες φορές “εύκολη”, λύση.

Συμπαθητικό, ατμοσφαιρικό και όμορφα σχεδιασμένο, το “Wandering Souls” καταφέρνει με επιτυχία αυτό που επιχειρεί η σειρά Hellboy AND THE B.P.R.D.: να παρουσιάσει μια old school ιστορία του Hellboy, απλή και απαλλαγμένη από το βάρος του continuity.

“Mood Swings”: Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία, με τον Hellboy και τον Professor Bruttenholm σε ρόλο απεγνωσμένων κηδεμόνων μιας Liz που μόλις μπήκε στην εφηβεία.

Το premise των πλήρως unqualified αντρών που προσπαθούν να συμπαρασταθούν σε μια έφηβη που μεγαλώνει θα μπορούσε άνετα να μας δώσει μία heartfelt, αστεία ιστορία χαρακτήρων. Δυστυχώς, όμως, στο θέμα του χιούμορ υπάρχουν κάποια προβλήματα, αφού το “Mood Swings” καταφεύγει σε πολλά κλισέ, με punchlines που βλέπεις από χιλιόμετρα μακριά. Επίσης, η ανάγκη να έχει villain η ιστορία  αναλώνει σελίδες χωρίς λόγο, αφαιρώντας το focus από εκεί που θα έπρεπε να βρίσκεται: δηλαδή τους χαρακτήρες και την μεταξύ τους ένταση.

“Kung Pao Lobster”: Ε; Τι έγινε μόλις τώρα; Το “Kung Pao Lobster” είναι μια χιουμοριστική ιστορία τριών σελίδων με τον Lobster Johnson να παραγγέλνει κινέζικο. Μου είναι αδύνατον να την κρίνω αντικειμενικά, μιας και ούτε η εικονογράφηση του Dean Rankine (κάτι πολύ κοντά σε 90s cartoon του Nickelodeon) είναι του γούστου μου, αλλά ούτε και το χιούμορ του (ακόμα προσπαθώ να καταλάβω αν έχασα κάτι). Αν κάτι από όσα ανέφερα παραπάνω σας φαίνονται ενδιαφέροντα, ίσως αυτή η ιστορία να είναι για σας. Αλλά και πάλι ίσως.

Γενικότερα, το HELLBOY WINTER SPECIAL ήταν μία, ως επί το πλείστον, διασκεδαστική συλλογή. Αφήνει, όμως, την αίσθηση ότι χρειαζόταν περισσότερες ή μεγαλύτερες ιστορίες, ή πιο δημιουργικές ιδέες που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα.