Groo: Friends And Foes

Μετά από 12 απολαυστικά τεύχη, η μετενσάρκωση του blast from the past της χρονιάς ολοκληρώθηκε, επιβεβαιώνοντάς μας γιατί ο πανηλίθιος αλλά καλόκαρδος βάρβαρος του Sergio Aragones παραμένει ένας από τους αγαπημένους μας χαρακτήρες. Και μπορεί να θεωρούσα το SERGIO ARAGONES FUNNIES εξαιρετικό, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές – δεν έχει καμία απολύτως ελπίδα, μπροστά σε ένα καλογραμμένο GROO, βγαλμένο από τα παλιά καλά χρόνια των περασμένων δεκαετιών.

Σε αντίθεση με το το-δεχόμαστε-μόνο-και-μόνο-επειδή-περιέχει-τον-Groo GROO VS.CONAN, το οποίο ήταν από μέτριο έως κακό, το FRIENDS AND FOES φάνηκε πως θα είναι εξαιρετικό από το πρώτο ήδη τεύχος του. Το format του, μάλιστα, υποσχόταν σε κάθε τεύχος και την εμφάνιση ενός από τους αγαπημένους μας χαρακτήρες, οπότε γνωρίζαμε πως τα πράγματα θα βελτιώνονταν συνεχώς.

Σε κάθε τεύχος του GROO: FRIENDS AND FOES, λοιπόν, βλέπαμε και ένα νέο guest από το πάνθεον των φίλων και των εχθρών του Groo – από τον Sage έως την Chakaal και από τη Granny Groo έως τον Taranto. Όλοι λίγο-πολύ είχαν την ατυχία να βρεθεί στο δρόμο τους ο Groo, με τα αποτελέσματα να είναι αναμενόμενα και καταστροφικά. Καθένα από αυτά τα τεύχη, πέρα από έναν εκπληκτικό Groo, βγαλμένο από τις παλιές καλές εποχές (εξαιρούνται αυτές που έγινε λίγο πιο έξυπνος), είχε τα δικά του πλεονεκτήματα, ανάλογα και με το ποιον χαρακτήρα προτιμάτε. Τα δικά μου αγαπημένα ήταν αυτά με την Chakaal, τους Weaver και Scribe, τον Sage, τον Captain Ahax και τη Granny Groo – όχι πως ρωτήσατε, αλλά για να συνεχίζετε την ανάγνωση, πιθανώς και να σας ενδιαφέρει.

Τα 12 τεύχη του νέου maxi series, όμως, δένονται μαζί και από μια ιστορία που αποτελεί το κεντρικό τους θέμα – όσο μια ιστορία με πρωταγωνιστή τον Groo μπορεί να παραμείνει σε ένα θέμα. Η μυστηριώδης μικρή Kayla συναντά τον Groo, στην αναζήτησή της για τον χαμένο πατέρα της. Οι δημιουργοί του comic, όπως είναι φυσικό, μας αφήνουν και κάποια στοιχεία που ενδεχομένως μας κατευθύνουν στο συμπέρασμα πως ο Groo είναι ο χαμένος της πατέρας, αλλά ειλικρινά τώρα, θέλετε να φανταστείτε και μόνο την εικόνα του Groo να κάνει σεξ; Όχι, κύριοι, δεν την πατάμε!

Η κεντρική ιστορία φτάνει στο αποκορύφωμά της στα δύο τελευταία τεύχη, όπου, μεταξύ άλλων, ο Groo δηλητηριάζεται και όλοι οι χαρακτήρες του δευτερεύοντος cast (αφού το γιορτάσουν καλά-καλά) συγκεντρώνονται στο βασίλειο του Debar, για να εκμεταλλευτούν την περίσταση! Τα τεύχη αυτά είναι που απαρνούνται εντελώς το προσωπείο των αυτοτελών και συνδυάζουν τα καλύτερα στοιχεία όλων των προηγούμενων. Κι ας απουσιάζει ο Groo για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα.

Κατά τη διάρκεια του ενός ολόκληρου χρόνου που διανύσαμε μαζί με τον Groo, λοιπόν, ο Sergio Aragones και οι πιστοί του συνεργάτες μας απέδειξαν πως έχουν ακόμη τις ικανότητες να μας παραδώσουν μια καλοδουλεμένη και ξεκαρδιστική ιστορία, που περιέχει όχι μόνο όλα όσα λατρέψαμε στο παρελθόν, αλλά και νέα στοιχεία. Το νέο format, που συνδυάζει αυτοτελείς ιστορίες με ένα κεντρικό story arc, ήταν καλοδουλεμένο και σε έκανε να ανυπομονείς για το επόμενο τεύχος. Επιπλέον, στο τέλος έφτασε σε μια εξαιρετική κορύφωση, που βασίστηκε περισσότερο σε ολόκληρο το cast, παρά στον πανηλίθιο πρωταγωνιστή του. Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφέρω το δισέλιδο spread που μας επεφύλασσε η κορύφωση κάθε τεύχους, όπου χρειάζονταν ώρες, για να παρατηρήσει κανείς όλες τις λεπτομέρειες!

Φυσικά, άφθονα συγχαρητήρια αξίζουν και στον Rufferto, τον σκύλο του Groo, που αποτελεί τον μόνο που αγαπά και εκτιμά τον πρωταγωνιστή σε κάθε περίπτωση και που πρωταγωνίστησε σε 12 αυτοτελή strips, στο τέλος κάθε τεύχους. Τόση πίστη είναι σίγουρα αξιοθαύμαστη. Συγχαρητήρια πρέπει να δώσω και στον Mark Evanier, ο οποίος, μεταξύ άλλων, είναι υπεύθυνος για την πιο διασκεδαστική στήλη αλληλογραφίας της χρονιάς που μας πέρασε.

Στην ίδια στήλη, μάλιστα, μας ενημερώνει πως έχουν προγραμματιστεί δύο ακόμη σειρές με πρωταγωνιστή τον Groo! Mία που θα αποτελέσει crossover με έναν ακόμη καθιερωμένο χαρακτήρα (σκέφτεται κανείς άλλος τη Red Sonja;) και μία ακόμη maxi series. Ανυπομονώ!