Συνέντευξη: Ευάγγελος Ανδρουτσόπουλος
Καλησπέρα σε όλους τους κομικ(σ)οαναγνώστες. Μετά απο πολύ καιρό (δεν τολμώ καν να κοιτάξω πότε έκανα τελευταία φορά κάποιο θέμα), είμαστε ξανά μαζί, για να διαβάσουμε μία συνέντευξη που μου έδωσε ο Ευάγγελος (Evan για τους πιο παλιούς) Ανδρουτσόπουλος. Τη συνέντευξη αυτήν την σκεφτόμουν εδώ και 2-3 χρόνια, η αλήθεια είναι, αλλά ενώ με τον Ευάγγελο μιλάμε πολύ συχνά (και έχουμε συνεργαστεί πάρα πολλές φορές), δεν του την είχα καν προτείνει. Έφτασε, όμως, ο καιρός που έγινε και αυτό και είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί είναι ενας απο τους δημιουργούς που αγαπάω και θαυμάζω.
Η συνέντευξη αυτή είναι αφιερωμένη σε πολλούς φίλους (αναγνώστες και δημιουργούς) που ΞΕΡΩ πως έχουν την ίδια άποψη με εμένα για τον Ανδρουτσόπουλο, αλλά και στους πιο νέους στο χώρο, που ίσως το σημερινό μας θέμα σταθεί η αφορμή να έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με τον δημιουργό και με το έργο του. Κάπου εδώ, όμως, ήρθε η ώρα να αφήσω το πολύ μπλα-μπλα και να προχωρήσουμε στη συνέντευξη. 🙂
Κατ’αρχάς, πες μας λίγα πράγματα για την καταγωγή σου, για το που μεγάλωσες και που βρίσκεσαι τον τελευταίο καιρό;
Γεννήθηκα στη Φινλανδια, μεγάλωσα στου Παπάγου, προάστιο της Αθηνας, και στο Ελσίνκι. Έχω ζήσει και στο Λονδίνο.
Ξεκινάμε με τα κλασικά. Μίλησέ μας λίγο για τις επιρροές σου.
Στην αρχή, παπιά του Barks, Αστερίξ και Τεν Τεν. Πιο μετά, επηρεάστηκα απο Pratt, Tardi, Βαβέλ και 9, τη φινλανδική ανθολογία Glömp, Chester Brown, Julie Doucet, L’Association. Κάπου στο 2005 με 2006, άρχισα να βλέπω πολλά στο internet, καθώς και manga. Τώρα κυρίως internet ή αυτοεκδόσεις και αυτά που βγάζουν Kus!, Kuti. Θα ήθελα να καταλαβαίνω καλύτερα γαλλικά. Επηρεάζομαι απο ότι διαβάζω κι απο ζωγραφική, μουσική, ταινίες, λογοτεχνία.
Αναρωτιέται κάποιος εάν υπάρχουν συγκεκριμένες θεματολογίες που σου αρέσει να σχεδιάζεις.
Τώρα μου αρέσει να σχεδιάζω ανθρώπους και τη ζωή όπως τη βλέπω. Θέλω να σχεδιάζω πράγματα, καταστάσεις, δεν με ενδιαφέρουν τόσο οι πλοκές.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, τί έχεις κυκλοφορήσει εδώ;
Ολα τα fanzines που ξέρεις. Μερικά strips και μονοσέλιδα σε περιοδικά και fanzines. Δεν είμαι επαγγελματίας, δεν εχω βγάλει κάποια “κανονική” έκδοση.
Η επόμενη ερώτηση έχει να κάνει με μερικές παλαιότερες αυτοεκδόσεις, που είχες κυκλοφορήσει με τον Μυλωνογιάννη (όχι μόνο μία και δύο). Πώς και δέσατε;
Γνώρισα τον Μυλωνογιάννη το 2006, μέσω internet, και κάναμε ιστορίες ο ένας για τα κόμιξ του άλλου. Αυτά ηταν φωτοτυπημένα, οχι πολυ καλά.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των αυτοεκδόσεών σου είναι φωτοτυπίες και σε λίγα αντίτυπα, Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος;
Είναι και για οικονομία, αλλά μου αρέσουν τα φωτοτυπημένα fanzines. Τα comics είναι γρήγορο να τα φτιάξεις. Όταν είχα δει τα πρώτα fanzines του Κων, κατάλαβα ότι δεν είναι δύσκολο, μπορείς να σχεδιάσεις ότι θέλεις και να το βγάλεις μόνος σου.
Εκτός απο τις αυτοεκδόσεις και άλλα έντυπα που ανέφερες πιο πάνω, υπάρχουν κάπου αλλού δουλειές σου που μπορεί κάποιος να δει; Για παράδειγμα, κάπου διαδικτυακά;
Θα φτιάξω εναν κατάλογο εδω όταν μπορέσω.
Ας βγούμε λίγο έξω και ξαναγυρίζουμε μετά στην Ελλάδα. Σε ποιες χώρες έχουν δημοσιευθεί ιστορίες σου;
Εχω κάνει ιστοριες για ανθολογίες σε Λετονία, Ελβετία, Αγγλία, Αμερική και Φινλανδία. Και εκεί, όμως, δεν έχω βγάλει κάποια “κανονική” έκδοση.
Θέλεις να μας πεις και κάποιο απο τα περιοδικά εκεί έξω, με το οποίο έχεις συνεργαστεί κι έχεις δώσει δουλειές σου;
Στο KUS!, είμαι πιο περήφανος για την ιστορία που είχε βγει στο #16.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως έχω δει δουλειές σου και στο Αγγλικό VICE. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Ένας φίλος μου είχε αρχίσει να κάνει εικονογραφήσεις για το VICE και μου έδωσε το e-mail. Έστειλα και έκανα μερικα, όσα μπόρεσα. Τώρα δεν δέχονται πια comics.
Αυτό που έχω προσέξει εγώ προσωπικά, απο την όλη σου πορεία, είναι πως παίζεις πάρα πολύ με το format και τις τεχνοτροπίες στις διάφορες δουλειές σου. Θες να μας πεις γιατί;
Μιας και δεν βγαίνουν συχνά αυτά που κάνω, δεν χρειάστηκε να έχω συγκεκριμένο στιλ, μέχρι τώρα. Τις ιστορίες τις κάνω χωρίς σενάρια, φτιάχνω ένα καρέ και μετά το επόμενο μέχρι να τελειώσει. Αλλάζει και το σχέδιο πάντα λίγο. Αλλες φορές βλεπω κάτι που κάνει κάποιος άλλος και θέλω να το δοκιμάσω κι εγώ. Θέλω να βρώ κάτι που να μου μοιάζει, όπως είναι στην πραγματικότητα. Προσπαθώ να τα βάλω στο χαρτί όπως τα νιώθω, αλλά δεν είμαι ικανοποιημένος με το σχέδιο μου.
Σκέφτεσαι να έρθεις στην Ελλάδα να μείνεις μόνιμα και να κάνεις αυτά που κάνεις;
Θέλω να έρχομαι πιο συχνά, αλλα δεν σκοπεύω να γυρίσω σύντομα.
Ξέρω πως παρακολουθείς την Ελληνική σκηνή. Υπάρχει κάτι ή κάποιοι που προτιμάς;
Από παλιά, μου άρεσουν πολλά, σχεδόν ότι διάβαζα. Τώρα, ένα απο αυτά που μου αρέσουν είναι ο ΚΕΡΑΣΗΣ του Pan Pan.
Με ποιον Ελληνα δημιουργό θα ήθελες να συνεργαστείς;
Με τον Τάσο Ζαφειριάδη. Δεν έχω σχεδιάσει ποτέ από σενάριο άλλου.
Καταφέρνεις και “ζεις” απο τα comics;
Δεν ζω απο τα comics, πρέπει να κάνω και άλλες δουλειές. Ημουν τυχερός που είχα υποστήριξη από γονείς και κράτος.
Τα περισσότερα χρήματα που έχεις πάρει απο comics σου;
Όχι πολλά απο comics. Πιο πολλά πήρα σε κάτι εικονογραφήσεις για διαφημιστικά ελβετικών ρολογιών.
Εκτός απο τα comics, ασχολείσαι με τίποτα άλλο;
Δεν ασχολούμαι με σχεδόν τίποτε άλλο. Σχέδιο, χαρακτικά, ταινίες, μουσική, χορτοφαγία και περπάτημα.
Ας έρθουμε τώρα στην πιο πρόσφατη δουλειά σου, που είδα στο Facebook σου. Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια για αυτήν;
Το ένα είναι μια ιστορία για δύο αδέρφες που πάνε να δούνε τη μητέρα τους. Το δεύτερο είναι μια συλλογή απο ιστορίες που έκανα το 2015. Και τα δύο τα έβγαλα με χρήματα που πήρα απο τη Φινλανδια.
Σε ποιά γλώσσα θα κυκλοφορήσουν;
Στα Αγγλικά.
Ναι αλλά τα τύπωσες Ελλάδα, σωστά;
Το πρώτο μου το τύπωσαν στην Αθήνα, στον Ν. Ζώρζο. Το δεύτερο το τυπώνουν τώρα στο Λονδίνο.
Πού μπορεί κάποιος να βρει αυτά τα δύο comics σου;
Δεν μπορεί ακόμα πουθενά. Στείλτε μου στο evanbagel@gmail.com. Θα κάνω ανακοίνωση για την κυκλοφορία τους, σε λίγο καιρό.
Θέλω να κάνω καλύτερες ιστορίες, στο ίδιο σχήμα/μέγεθος με το καινούργιο. Μέσα στο 2016, θέλω να κάνω και μερικά φτηνά fanzines.
Λίγο άσχετο με τη ροή της συζήτησης, αλλά πριν κλείσω θα ήθελα να ξέρω αν αγόρασες κάτι αξιόλογο τώρα τελευταία. Ετσι για να μάθουμε και τα γούστα σου.
Δεν παίρνω πολλά καινούργια. Πηρα το DING DONG CIRCUS, συλλογή του Sasaki Maki, από την Breakdown press.
Αν κάποιος τώρα θέλει να δει δουλειές σου, πού μπορεί να ψάξει;
Στο blog μου, αλλα δεν έχω ανεβάσει κάτι ακόμα.
Κάποτε (όχι στο πολύ μακρινό παρελθόν), έπαιζε και tumblr. Πώς και έκλεισες τον λογαριασμό;
Τον έκλεισα τον Νοεμβριο, γιατί το κοίταζα πολύ και με άγχωνε. Ήταν λάθος, όμως, γιατί δεν έχει νόημα να φτιάχνουμε comics, αν δεν τα βλέπει κανείς.
Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη.
Εγώ σε ευχαριστώ.
Αφου ευχαρίστησα τον Ευάγγελο (ή Έβαν, όπως εχω συνηθήσει να τον προσφωνώ τόσα χρόνια), να ευχαριστήσω και όλους εσάς που διαβάσατε τη συνέντευξη και φτάσατε μέχρι και αυτήν την τελευταία παράγραφο, και να σας χαιρετήσω μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε. Πλέον η στήλη “Ελληνικά Κόμικς” δεν υπάρχει ως μόνιμη στήλη και θα έρχομαι στο site όποτε και όπως μπορώ. Άρα, έτσι όπως πάει (ή όπως το πάω εγώ, πιο σωστά…), θα τα πούμε σε άσχετο χρόνο, αλλα στον ίδιο τόπο, πάλι όμως με μία συνέντευξη.
Μέχρι τότε, καλά να περνάτε 🙂