Spider-Man #1

Τα τελευταία χρόνια, οι δύο μεγάλες εταιρείες στον χώρο του υπερηρωϊκού comic, συνηθίζουν να μας χαρίζουν απλόχερα ολικά reboot των τίτλων τους, με σκοπό τόσο να προσελκύσουν νέους αναγνώστες, όσο και να εκμεταλλευτούν την δημοτικότητα που έχουν οι ήρωές τους στον κινηματογράφο. Το πρώτο τεύχος του SPIDER-MAN έρχεται να επαληθεύσει αυτή την τακτική.

Η Marvel πρόσφατα “επανεκκίνησε” όλους τους τίτλους της, παρ’ όλο που δεν είχε περάσει και πολύς καιρός από την αντίστοιχη κίνηση που είχε επιχειρήσει το 2012 με το Marvel Now!. Πάντως, αν κρίνουμε από τον τριπλό αριθμός ψηφίων που χρησιμοποιεί η Marvel για τον αριθμό τεύχος, πρέπει να συμπεράνουμε πως έχει, όντως, μεγάλες προσδοκίες για τo All-New, All-Different Marvel, όπως είναι και η επίσημη ονομασία του νέου reboot.

Να ξεκαθαρίσω στον φίλο αναγνώστη που διαβάζει αυτές τις γραμμές, πως, αν και ο Spider-Man είναι ένας από τους λίγους αγαπητούς χαρακτήρες της Marvel για μένα, δεν είχα κάτσει ποτέ να ασχοληθώ προσεκτικά με την πορεία του στα comics. Η κύρια εικόνα που έχω για τον χαρακτήρα, είναι πρωτίστως μέσα από τη σειρά animation της δεκαετίας του ’90 και μετά από τις κινηματογραφικές μεταφορές του “Ανθρώπου-Αράχνη”. Επομένως, περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία να διαβάσω, για πρώτη φορά, τις νέες περιπέτειες του ήρωα.

Ξεκινώντας το τεύχος, ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας μιας κατεστραμμένης Νέας Υόρκης. Στα ερείπια της πόλης, κείτονται διάφοροι ηττημένοι υπερήρωες και μόνοι όρθιοι στέκονται ο Spider-Man και ο Blackheart, ο γιός του διαβόλου. Χωρίς περισσότερες λεπτομέρειες, ταξιδεύουμε πίσω στο χρόνο, προκειμένου να μάθουμε τι προηγήθηκε και οδήγησε σε αυτή την καταστροφή.

Στη συνέχεια, το comic μας συστήνει τους κεντρικούς χαρακτήρες και επικεντρώνεται, όπως είναι λογικό, στην καθημερινότητα του Spider-Man. Ο Άνθρωπος-Αράχνη (ναι, ακόμη νόμιζα πως είναι ο Peter Parker, μην το πείτε πουθενά) ακούει στο όνομα Miles Morales. Ο Miles είναι ένας αφροαμερικάνος μαθητής λυκείου, ο οποίος, λόγω της υπερηρωικής περσόνας του, αντιμετωπίζει προβλήματα, τόσο στο σχολείο, όσο και στις προσωπικές του σχέσεις. Ο μόνος που φαίνεται να γνωρίζει τη μυστική ταυτότητά του, είναι ο φίλος και συμμαθητής του, Ganke.

Στο σενάριο του τίτλου, βρίσκεται ο Brian Michael Bendis, ο οποίος έχει ασχοληθεί πολύ με τον Spider-Man τα τελευταία 15 χρόνια και αυτό, όπως φαίνεται, δεν είναι τυχαίο. Το σενάριο εισάγει ομαλά και ευχάριστα τον αναγνώστη, νέο και μη, στον καινούργιο τίτλο, ενώ το χιούμορ (σημαντικό χαρακτηριστικό του Spider-Man) βρίσκεται σε αρκετά καλά επίπεδα, χωρίς να γίνεται κουραστικό. Τόσο ο Miles, όσο και ο Ganke, κάνουν με τα σχόλιά τους την ανάγνωση αρκετά διασκεδαστική.

Φυσικά, από ένα comic με τον Spider-Man δεν γίνεται να λείψει και η δράση, αλλά όπως φαίνεται, ο Bendis έχει παραλείψει εσκεμμένα να μας δώσει μεγάλες σκηνές δράσης μιας και επικεντρώνεται, κυρίως, στο να θέσει τις βάσεις της πλοκής για τα τεύχη που θα ακολουθήσουν. Πάντως το concept “εφηβική ζωή” αποτυπώνεται πολύ όμορφα και σε προκαλεί να διαβάζεις παρακάτω, όχι απαραίτητα για τις περιπέτειες του Spider-Man, αλλά και για τις συνεχείς δυσκολίες που αντιμετωπίζει o Miles στην καθημερινότητα του.

Εικαστικά, στο σχέδιο βρίσκεται η Sara Pichelli. Αρκετά όμορφο το σχέδιο, με καθαρές γραμμές, και δένει καλά με την πλοκή. Μάλιστα, σε ορισμένες φορές που το σχέδιο επιβάλλεται να είναι πιο “κωμικό”, η Pichelli τα καταφέρνει περίφημα!

Το πρώτο τεύχος της νέας αυτής σειράς SPIDER-MAN, σίγουρα κέντρισε το ενδιαφέρον μου, χωρίς όμως να με κάνει να ανυπομονώ να διαβάσω τη συνέχεια. Αυτό, όμως, δεν είναι κακό, μιας και τα πρώτα τεύχη είναι, παραδοσιακά, τεύχη εισαγωγής. Δείχνει, πάντως, πως μπορεί να γίνει ένας ενδιαφέρων τίτλος και έχει τις βάσεις για να το κάνει. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα ρίξω και μια ματιά στα επόμενα τεύχη, αν μη τι άλλο για να  δω τι έχει ο Bendis στο μυαλό του!