Astonishing Ant-Man #5

Astonishing Ant-Man #5

Το ASTONISHING ANT-MAN καταφέρνει, μετά από δύο mini series και πέντε τεύχη, να παραμένει μια από τις πιο διασκεδαστικές σειρές της Marvel. Ενώ οι περισσότεροι τίτλοι των δύο μεγάλων εταιριών, που απεικονίζουν b-list υπερήρωες, προσπαθούν να διατηρήσουν ένα mainstream ύφος προσθέτοντας indie στοιχεία, προκειμένου να κάνουν την σειρά να ξεχωρίσει από τις άλλες, ο Nick Spencer αντιθέτως επιστρατεύει μια back to basics αισθητικη για τον τίτλο, έτσι ώστε να επιτύχει τον ίδιο σκοπό.

Στη σειρά, ο Spencer εξακολουθεί να διηγείται τα γεγονότα που οδήγησαν τον Scott Lang στην (spoiler alert αν δεν έχετε διαβάσει τα προηγούμενα τεύχη, για το οποίο όμως θα έπρεπε να ντρέπεστε, οπότε καλά να πάθετε) φυλακή. Παράλληλα, δομεί το σενάριο με τέτοιον τρόπο, ώστε κάθε τεύχος να περιγράφει μια one-shot περιπέτεια του Ant-Man και στο τεύχος αυτό, ο Ant-man βοηθάει τον καινούργιο Giant-Man να βελτιωθεί στις νέες υπερηρωικές του δραστηριότητες. Παράλληλα, όμως, ο Spencer προσθέτει συνεχώς plot points που εξελίσσουν την ευρύτερη πλοκή της σειράς. Ο συγγραφέας καταφέρνει να καλλιεργήσει την συμπόνοια για τον τραγικό ήρωά του, ο οποίος, παρά τη μεγάλη προσπάθεια που κάνει, ώστε να συνδυάσει την προσωπική του ζωή και τη μάχη ενάντια στο έγκλημα, στο τέλος της ημέρας καταφέρνει να κάνει απλά μια τρύπα στο νερό και να δημιουργεί περισσότερα προβλήματα στον εαυτό του.

Το τεύχος είναι, γενικά, πολύ προσεγμένο σε όλους τους τομείς, από το old school artwork του Rosanas, εώς τους πολλούς διαλόγους, και όλα αυτά συντελούν στην ρεαλιστική δυναμική, που κάνει τον τίτλο τόσο επιτυχημένο, ώστε παρά τις κάποιες αδυναμίες, να αφήνει στο τέλος μια γλυκιά γεύση.