Poison River
Ιστορία
Σε μια πόλη, λίγο έξω από τα νότια σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, ο πλούσιος σύζυγος της πληθωρικής Maria, ανακαλύπτει πως η νεογέννητη κόρη την οποία η γυναίκα του εμφάνισε ως δικό του παιδί, αποτελεί καρπό του έρωτά της με έναν άλλο άντρα, τον φτωχό εργάτη Eduardo. Αποτέλεσμα αυτού είναι να τη διώξει, μαζί με το μωρό, με τον Eduardo να την υποδέχεται σπίτι του, προσφέροντάς της μια νέα, πολύ διαφορετική ζωή. Η Maria, όμως, δεν είναι μαθημένη στην ανέχεια και σύντομα εγκαταλείπει τον Eduardo και τη μικρή Luba, και φεύγει για να αναζητήσει αλλού την τύχη που (η ίδια θεωρεί πως) αξίζει.
Αυτή είναι μόνο η αρχή της ζωής της Luba, του πιο γνωστού χαρακτήρα που γέννησε η φαντασία, τα μολύβια, και τα πενάκια του Gilbert Hernandez, τα 18 πρώτα χρόνια της οποίας βλέπουμε σε αυτόν εδώ τον τόμο. Το πρώτο κομμάτι της ιστορίας της ζωής μιας γυναίκας, που αναγκάστηκε να μεγάλωσει πριν την ώρα της (πόσο κλισέ, αλλά και πόσο ταιριαστή είναι αυτή η έκφραση για ορισμένους ανθρώπους – αληθινούς ή χάρτινους), πόνεσε, έζησε έντονα, βίωσε πράγματα και καταστάσεις που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούμε να φανταστούμε καν, αγάπησε πολύ, αγαπήθηκε ακόμη περισσότερο, και κατόρθωσε αυτό που αποτελεί το μεγαλύτερο ζητούμενο για κάθε σημαντικό λογοτεχνικό χαρακτήρα: ήταν το επίκεντρο όλων όσων συνέβαιναν γύρω της, ακόμη και σε στιγμές που δεν βρισκόταν καν τριγύρω, ή που έμοιαζε να είναι απλά παρατηρητής.
Τι Μας Άρεσε
Είναι τόσα πολλά…
Ο τρόπος που ο Hernandez καταφέρνει, σε ελάχιστες σελίδες στην αρχή του comic, να θέσει τις βάσεις ενός τόσο πολύπλοκου και πολυδιάστατου χαρακτήρα όπως η Luba. Τα δαιδαλώδη plots και subplots, τα ανελέητα μπρος-πίσω στο χρόνο (συνήθης μέθοδος αφήγησης του δημιουργού), ο διάχυτος ερωτισμός σε σκηνές που φαινομενικά δεν περιέχουν τίποτα ερωτικό, και ο μοναδικός τρόπος που οι πιο έντονα αισθησιακές (έως και πορνογραφικές) σκηνές δεν μοιάζουν, επ’ ουδενί, χυδαίες ή μη απαραίτητες. Οι απόλυτα νατουραλιστικοί διάλογοι, οι δεκάδες supporting characters, ο έντονος μαγικός ρεαλισμός κάποιων σεκάνς, που εναρμονίζεται άψογα με τον ωμό ρεαλίσμο κάποιων άλλων…
Είναι ακόμα το αψεγάδιαστο και εντυπωσιακό artwork, που συνδυάζει αριστοτεχνικά την απλότητα με τη λεπτομέρεια, την ανθρώπινη ομορφιά με την απάνθρωπη σήψη, και τα έντονα μαύρα με την αλάνθαστη χρήση του white space. Οι μαεστρικά δομημένες σκηνές, λες και είναι βγαλμένες από ένα textbook με θέμα το πώς πρέπει να χρησιμοποιούνται οι διαδοχές των panels και – κυρίως – το gutter ανάμεσα σε αυτά. Η εντυπωσιακή, σχεδόν ελεγειακή κορύφωση, που έρχεται αμέσως πριν το φινάλε, αλλά και αυτό καθαυτό το φινάλε, με τους διαλόγους και τα πλάνα που αφήνουν τόσα πολλά πράγματα ανοιχτά. Για να μη μιλήσω, φυσικά, για το απαράμιλλης ομορφιάς και αξεπέραστης ευφυίας τελευταίο panel, που μοιάζει να κλείνει ολόκληρο το Palomar και την ψυχή των ανθρώπων που ζουν σε αυτό, μέσα σε τέσσερις μαύρες γραμμές…
Τι Μας Ενόχλησε
Το ότι όσο το comic πλησιάζει προς το τέλος, κυριολεκτικά πονάς επειδή σύντομα δεν θα “υπάρχει” πια. Μέχρι να υπάρξει ξανά, την επόμενη φορά που θα το διαβάσεις, για να σε κάνει να σπαράξεις εκ νέου, μπροστά στο φόβο ότι αυτή η φορά μπορεί, για οποιονδήποτε απροσδιόριστο και απρόσμενο λόγο, να είναι η τελευταία.
Συνολική Εκτίμηση
Ακόμη και αν ο Gilbert Hernandez δεν είχε κάνει τίποτε άλλο στη ζωή του, θα κέρδιζε επάξια μια θέση στο πάνθεον της Ένατης Τέχνης, για τη δημιουργία του γνωστότερου χαρακτήρα του.
Κακά τα ψέμματα, ανάμεσα στο φαινομενικά ανεξάντλητο cast συναρπαστικών και απόλυτα “πολύχρωμων” (αν και υπέροχα “ασπρόμαυρων”) χαρακτήρων, που περιλαμβάνει ο κόσμος του Palomar, η Luba καταφέρνει να ξεχωρίζει αισθητά, όχι γιατί είναι πάντα αυτή που τραβάει την προσοχή με τις πράξεις και τα λόγια της, αλλά γιατί είναι πραγματική ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ. Είναι αυτή γύρω από την οποία γυρίζουν τα πάντα και αυτή στην οποία καταλήγουν τα πάντα. Όλα όσα διαδραματίζονται, όλα όσα πράττουν οι υπόλοιποι χαρακτήρες των ιστοριών στις οποίες εμφανίζεται, γίνονται με κύριο σκοπό να ανακαλύψουμε το πώς επιδρούν στην ίδια, ή πώς επηρεάζονται από αυτήν. Ο κόσμος γυρίζει γύρω από τη Luba και η Luba είναι ο κόσμος. Απλά.
Παράλληλες Προτάσεις
Οποιοδήποτε άλλο comic του ‘Beto, που διαδραματίζεται στον κόσμο του Palomar, είτε σε αυτό η Luba είναι πρωταγωνίστρια είτε όχι. “Heartbreak Soup”, BLOOD OF PALOMAR, LUBA CONQUERS THE WORLD, “Bem”, LUBA IN AMERICA, THE BOOK OF OFELIA, “Tears From Heaven”. Όλα, βασικά!
Ο Gilbert Hernandez είναι, δίχως υπερβολή, ένας από τους τέσσερις-πέντε κορυφαίους δημιουργούς στην Ιστορία των αμερικανικών comic books και ακόμη και οι λιγότερο σημαντικές δουλειές του είναι άξιες προσοχής.