Κουλούρι #7 (Κθουλούρι)

Κουλούρι #7

To τι μπορεί να σχεδιάσει σε μια λευκή σελίδα ο Τόμεκ δε χρειάζεται να το αναφέρω για πολλοστή φορά. Ο καθένας μας μπορεί, άλλωστε, να διαπιστώσει το ταλέντο του, όχι μόνο στη φετινή αφίσα του Comicdom Con Athens (όπου κυκλοφόρησε και το ΚΟΥΛΟΥΡΙ #7), αλλά και στις προηγούμενες δουλειές του (στα προηγούμενα τεύχη του ΚΟΥΛΟΥΡΙ, στο ΩΧ ΘΕΕ ΜΟΥ και δε συμμαζεύεται). Το μόνιμο παράπονο που είχα από όλες εκείνες τις δουλειές, όμως, ήταν η απουσία μιας ολοκληρωμένης ιστορίας. Με τον σουρεαλισμό της μεν, αλλά με αρχή μέση και τέλος, μακριά από το format των ολιγοσέλιδων strips.

Και το παράπονό μου αυτό σταματά να ισχύει, με την κυκλοφορία του ΚΟΥΛΟΥΡΙ #7 (γνωστό και ως ΚΘΟΥΛΟΥΡΙ). Σε αυτό το τεύχος, ο Βασίλης Μπαμπούρης έχει αναλάβει το σενάριο – μια ιστορία που μπλέκει τα απαγορευμένα comics, τους άπληστους εκδότες, τους ανυποψίαστους (και επίσης άπληστους) καλλιτέχνες και, φυσικά, τον Κθούλου!

Βλέπουμε, λοιπόν, μια ολοκληρωμένη ιστορία, η οποία εκτυλίσσεται από την αρχή έως το τέλος του τεύχους. Μια ιστορία χιουμοριστική, σουρεαλιστική και απόκοσμη, με πρωταγωνιστές πραγματικά πρόσωπα (αν και με αλλαγμένα ονόματα) και – το πιο σημαντικό – με αρχή, μέση και τέλος. Βέβαια, η ιστορία είναι σύντομη και περισσότερο θυμίζει ορεκτικό παρά κυρίως γεύμα. Αλλά αυτό είναι θέμα του αριθμού των σελίδων, πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σε κάθε ελληνική περιοδική έκδοση.

Αλλά η ιστορία λειτουργεί, χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο (εξαιτίας της έκτασής της). Και το σχέδιο είναι, ως συνήθως, εκπληκτικό, με τον Τόμεκ να αποδεικνύει ότι μπορεί να δαμάσει τον ρυθμό και σε μια μεγαλύτερου μήκους ιστορία.