Previews Picks

Civil War II: Kingpin #1 (of 4)

Πολύ πρόσφατα έμαθα πως η Marvel θα βγάλει δεύτερο CIVIL WAR. Επειδή προφανώς το πρώτο ήταν μια εξαιρετικά εμπνευσμένη ιδέα, που απαιτεί sequel!!!

Προσωπικά, θεωρώ το CIVIL WAR ως ένα από τα πιο απεχθή comics που έχω διαβάσει στη ζωή μου και οι πιθανότητες να διαβάσω το δεύτερο (ή οποιοδήποτε tie-in του, σαν αυτό το mini series) είναι περίπου μία στο εκατομμύριο.

Αν, όμως, εσείς έχετε διαφορετική άποψη, όπως για παράδειγμα ο Μαρίνος Λούρος, προφανώς δεν περιμένετε να ακούσετε εμένα για να αποφασίσετε αν θα το αγοράσετε.

Deadpool & The Mercs For Money #1

Χωρίς να εξετάζω αν θα είναι καλό ή ενδιαφέρον (δεν με νοιάζει ιδιαίτερα, μιας και ο Deadpool έχει πάψει να με απασχολεί ως χαρακτήρας εδώ και κάμποσα χρόνια – ναι, ούτε την ταινία δεν έχω δει!), θέλω να εκφράσω μια εύλογη απορία…

Πριν από πολύ λίγους μήνες δεν είχαμε πάλι ένα DEADPOOL & THE MERCS FOR MONEY; Σοβαρά τώρα, είμαι σχεδόν σίγουρος πως το θυμάμαι!

Μισό λεπτό να κοιτάξω για να βεβαιωθώ… Χα!!! Ναι, είχαμε!

(Τι έγινε, ρε παιδιά; Μόνο δύο #1 είχε η Marvel αυτό το μήνα; Παίρνω πίσω όλα τα άσχημα που έχω πει για την εκδοτική! ΟΚ… Not really…)

Black Hammer #1

Υπάρχουν δύο πιθανότητες: Αν πιστεύετε πως ο Jeff Lemire είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες νέες συγγραφικές φωνές στο χώρο των mainstream comics, αγοράζετε άφοβα τη νέα αυτή “υπερηρωική” σειρά (τα εισαγωγικά πηγαίνουν στο ότι το solicitation αλλά και το preview δεν μαρτυρούν παραδοσιακό υπερηρωικό comic). Αν, πάλι, δεν έχετε εντοπίσει ακόμα το μεγαλείο που βλέπουν οι άλλοι στον Lemire και πιστεύετε πως γράφει κάθε φορά, πάνω-κάτω το ίδιο περίπου comic, μάλλον καλύτερα να την αποφύγετε.

Βέβαια, μπορείτε να ακολουθήσετε το δικό μου δρόμο και να το αγοράσετε, ώστε να μπορείτε μετά να κράζετε τους hip φίλους σας για τη νέα μαλακία που έβγαλε πάλι ο αγαπημένος τους Lemire.

Predator Vs. Judge Dredd Vs. Aliens #1 (of 4)

Ο Judge Dredd τα βάζει με τους Predators. Και με τα Aliens. Και (φαντάζομαι) τα Aliens τα βάζουν επίσης με τους Predators. Και το γράφει ο συνήθως αξιόπιστος John Layman. Και το σχεδιάζει ο εξαιρετικός Chris Mooneyham. Και έχει και υπερ-γαμάτο εξώφυλλο του Glenn Fabry.

Σοβαρά τώρα, πόσο κακό μπορεί να είναι; Στη χειρότερη περίπτωση θα είναι διασκεδαστικό και awesome με 50 διαφορετικούς τρόπους!

Neil Gaiman's Troll Bridge

Θα κάνω μια εξομολόγηση. Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα ο Neil Gaiman!

ΟΚ, ας το μαζέψω/διορθώσω λίγο. Εννοείται πως είναι ένας εξαιρετικός συγγραφέας, με πολύ δυνατή πένα και υπέροχα ζωηρή φαντασία, αλλά η αλήθεια είναι πως για κάθε αριστούργημα που έχει γράψει υπάρχουν τουλάχιστον άλλες δύο δουλειές, που στην καλύτερη είναι απλά συμπαθητικές και στη χειρότερη είναι pretentious χαζομάρες για 15χρονες γκομενίτσες που θέλουν να το παίξουν “ψαγμενούα”.

Για κάποιον λόγο, το ένστικτό μου λέει πως το συγκεκριμένο θα ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Βέβαια, το artwork της Colleen Doran είναι ένα αρκετά ισχυρό κίνητρο για να αγνοήσω το ένστικτό μου.

Groo: Fray Of The Gods #1 (of 12)

Εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια, ο Sergio Aragonés και ο Mark Evanier παραδίδουν μαθήματα στο πώς να δημιουργήσεις ένα χιουμοριστικό comic και το κάνουν με τέτοια συνέπεια και σταθερότητα, που οποιαδήποτε κριτική ή recommendation από εμένα (ή οποιονδήποτε άλλο) δεν έχει καμία απολύτως αξία.

Είναι Groo. Πάρτε το. Έτσι απλά.

Justice League: Rebirth #1

Ακούω γενικά καλά πράγματα για τη δουλειά του Hitch στο JUSTICE LEAGUE OF AMERICA, οπότε ενδέχεται να κάνω το “ατόπημα” και να δοκιμάσω τον “Rebirthed” τίτλο της Justice League που θα γράφει ο ίδιος, ξεκινώντας από αυτό εδώ το one-shot.

ΟΚ, ψέματα. Δεν έχω ασχοληθεί αρκετά για να έχω ακούσει “γενικά” καλά πράγματα για τη δουλειά του Hitch στον τίτλο, αλλά διάβασα αυτό το Snapshot του Γιώργου Ξύδη και “in Xydis we trust”…

Justice League #1

Δεν έχω να προσθέσω κάτι. Ισχύουν τα παραπάνω. Άντε, να πω και ότι ο Tony Daniel είναι εξαιρετικός σχεδιαστής, οπότε ένα επιχείρημα παραπάνω.

The Hellblazer: Rebirth #1

Κακά τα ψέματα, ο πραγματικός John Constantine υπήρξε μόνο στη Vertigo. Το ξέρω πως αυτή η άποψη ακούγεται λίγο απόλυτη (και όσοι με γνωρίζουν καλύτερα, ξέρουν πολύ καλά πως δεν είμαι ποτέ απόλυτος – είπε με εντελώς απόλυτο ύφος!), αλλά, μεταξύ μας, είμαι βέβαιος πως οι περισσότεροι συμφωνείτε.

Ο Simon Oliver είναι ένας αξιοπρεπής συγγραφέας και ο Moritat ένας θαυμάσιος artist, αλλά, γαμώ το κέρατό μου, αν δεν είναι Vertigo δεν είναι Hellblazer!

Wonder Woman: The True Amazon

Η Wonder Woman είναι ένας χαρακτήρας που λατρεύω εδώ και δεκαετίες. Βασικά, αν δεν υπήρχε η Supergirl, θα ήταν η αγαπημένη μου υπερηρωίδα και ισχύει αυτό παρότι έχω διαβάσει κατά καιρούς δεκάδες κακογραμμένες (και ενίοτε, κακοπροαίρετες) ιστορίες με πρωταγωνίστρια την πριγκίπισα των Αμαζόνων.

Για να καταλάβετε πόσο μου αρέσει η Wonder Woman, σχεδόν σκέφτηκα να πάω να δω το, κατά γενική ομολογία κάκιστο, ΒΑΤΜΑΝ VS SUPERMAN: DAWN OF JUSTICE, επειδή οι πάντες λένε πως η Gal Gadot είναι εξαιρετική στο ρόλο της Diana! (Σχεδόν… Ο Zack Snyder είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο!)

Επειδή, λοιπόν, η Jill Thompson, που υπογράφει αυτό εδώ το graphic novel, δεν είναι σε καμία περίπτωση Zack Snyder, εννοείται πως θα το αγοράσω και περιμένω με ανυπομονησία να το διαβάσω!

Rom #1

Θα είναι αρκετό το nostalgia factor να κρατήσει σε αξιοπρεπή επίπεδα πωλήσεων έναν τίτλο με πρωταγωνιστή έναν ήρωα που ελάχιστοι θυμούνται, ο οποίος είναι βασισμένος σε ένα παιχνίδι που ελάχιστοι αγόρασαν ποτέ; Magic 8-ball says “not likely”.

Το original run του Rom από τη Marvel είναι ένα θαυμάσιο superhero/sci-fi comic (όχι κάποιο αριστούργημα, αλλά αυτό που λέμε “solid with flashes of brilliance”) και προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση να χαλάσω την ωραία ανάμνηση που έχω από αυτό, διαβάζοντας τη “μοντέρνα εκδοχή”.

Ζητώ συγγνώμη από το πατριωτάκι τον Χρήστο Gage, που υπογράφει το σενάριο.

Alack Sinner: The Age Of Innocence

Για πολλούς είναι ένα αριστούργημα, ένα από τα κορυφαία ευρωπαϊκά comics όλων των εποχών και ένα “must have” για κάθε σοβαρή βιβλιοθήκη. Για εμένα, είναι απλά ένα καλό comic, με ενδιαφέρον artwork και ημι-αξιοπρεπές σενάριο, που σίγουρα δεν θα βλάψει τη συλλογή σας αν το αποκτήσετε, αλλά δεν θα την ανεβάσει και κλίμακα.

Αν, βέβαια, πρόκειται να το αγοράσετε και για να ισορροπήσετε το budget σας, κόψετε δυο-τρεις τίτλους της Marvel, ανεβάζω το recommendation μου σε “can’t miss it”!

Snotgirl #1

Κρίνοντας από το εξώφυλλο, ο τίτλος είναι ακριβής. Πρόκειται για μια κοπέλα που έχει μύξες.

Κρίνοντας από το γεγονός ότι το γράφει ο Brian Lee O’Malley, είμαι βέβαιος πως θα είναι μια μαλακία και μισή. Και μάλιστα, μια ενοχλητική μαλακία, που αν τη διαβάσω θα με βλάψει με ποικίλους ψυχολογικοκοινωνικούς τρόπους.

Κρίνοντας από το solicitation… Ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν διάβασα καν το solicitation. Το γράφει αυτός ο αχώνευτος, οπότε μακριά και (όχι) αγαπημένοι.

The Hunt #1

Το horror genre είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα πιο δύσκολα, όχι μόνο στα comics, αλλά και σε λιγότερο “στατικά” Μέσα, όπως τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, με το 99% των offerings να κυμαίνονται από το αδιάφορο έως τπ κάκιστο. Αυτός είναι και ο λόγος που συνήθως είμαι ιδιαίτερα διστακτικός να δοκιμάσω κάτι καινούργιο, ειδικά μάλιστα όταν το sub-genre είναι supernatural horror, όπως σε αυτή την περίπτωση.

Το ότι τα ονόματα του creative team (Colin Lorimer και Joana Lafuente) δε μου λένε απολύτως τίποτα, σίγουρα δεν βοηθάει στο να αλλάξω την πάγια τακτική μου. Αν, πάντως, εσείς είστε γενικά πιο δεκτικοί στο συγκεκριμένο (sub)genre, ή αν γνωρίζετε τη δουλειά των συγκεκριμένων δημιουργών και τους εμπιστεύεστε, be my guest.

Spawn Kills Everyone!

Σοβαρά τώρα, τι στο διάολο είναι αυτό; Δεν μπορώ καν να ξεθάψω ένα mild recommendation για το γεγονός ότι το σχεδιάζει ο Todd McFarlane, οπότε να σκεφτόμουν να το προτείνω για το “novelty” του πράγματος, καθώς ο δημιουργός του (κάποτε) δημοφιλούς ήρωα σχεδιάζει μια φορά στα 5 χρόνια.

Μόνο για McFarlane ή Spawn completists. Ειδάλλως, ούτε με σφαίρες!

Cerebus Volume 1 - Remastered Edition

Όσες φορές κι αν διατεθεί το συγκεκριμένο έργο, θα το προτείνω, ακόμη κι αν υπάρχει έστω και ένας αναγνώστης που δεν έχει ανακαλύψει αυτό το διαχρονικό αριστούργημα του Dave Sim.

Αν και ξεκίνησε ως παρωδία του Conan, η μακροβιότερη ανεξάρτητη μηνιαία σειρά εξελίχθηκε σε ένα έργο πολυδιάστατο, με ένα σχέδιο που ξεκίνησε απλά καλό και διαρκώς βελτιωνόταν, για να καταλήξει σε ένα must-have για κάθε ουσιαστικά ψαγμένη βιβλιοθήκη.

The Chilling Adventures of Sabrina Volume 1

Λίγο πριν τα sweet sixteen, η νεαρή μάγισσα βρίσκεται στο δίλημμα ανάμεσα στην υπερφυσική μοίρα της και τον θνητό boyfriend. Αν και τα teen dramas δεν είναι η πρώτη αναγνωστική επιλογή μου (συνήθως ούτε η δεύτερη ή η τρίτη), το σχέδιο και το εξώφυλλο του Robert Hack δείχνουν αρκετά ενδιαφέροντα, και με δεδομένο ότι ποτέ δεν έχω βαρεθεί με σενάριο του Roberto Aguirre-Sacasa, λέω να του ρίξω μια ματιά…

Peanuts: Friends Forever 2016 Special #1

Ίσως φταίει ότι αγαπάω τόσο τους ήρωες του Charles Schulz, που αν μου βάλεις ένα cutie, σχεδόν συγκινητικό εξώφυλλο και μου πεις ότι είναι και το τεύχος που κλείνει μια εποχή, θα ψαρώσω.

Ναι, λοιπόν, είμαι θύμα του marketing, ακόμη κι όταν το ξέρω!

Killing And Dying

Συνήθως, όταν διαβάζω ότι ένα graphic novel “εξερευνά τις δυνατότητες του Μέσου”, κρατάω μικρό καλάθι. Όταν, όμως, το ως άνω μότο αφορά κάποια δουλειά του Adrian Tomine, οι αμφιβολίες εξανεμίζονται.

Σε έξι αλληλένδετες, σκοτεινά αστείες ιστορίες, ο σπουδαίος αυτός εικονογράφος αποδεικνύει πως είναι παράλληλα και ένας εξαιρετικός συγγραφέας, που αποτυπώνει με ειλικρίνεια και εις βάθος τις ανθρώπινες σχέσεις, σκέψεις και αλληλεπιδράσεις της ζωής στον 21ο Αιώνα.

Δείτε ένα δείγμα εδώ και αν θέλετε περισσότερο Tomine, μην παραλείψετε να τσεκάρετε, στην επόμενη σελίδα (362), το NEW YORK DRAWINGS BY ADRIAN TOMINE ($29.95), μια συλλογή από illustrations που έχουν κοσμήσει κατά καιρούς τα εξώφυλλα του NEW YORKER, αλλά και το NEW YORK POSTCARDS BY ADRIAN TOMINE ($14.95), με 30 κάρτες που αποδεικνύουν την ικανότητα του εικονογράφου να διηγείται μια ιστορία, με μία και μόνο εικόνα.

Monster

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Alan Moore και στη συνέχεια ο δημιουργός του Judge Dredd, John Wagner, έγραφαν για την εβδομαδιαία horror ανθολογία SCREAM! τη σειρά MONSTER. Σήμερα, 30 χρόνια μετά, η ολοκληρωμένη ιστορία συγκεντρώνεται για πρώτη φορά σε μία έκδοση 190 σελίδων, που διηγείται την ιστορία ενός “τέρατος” που μεγάλωσε κλειδωμένο σε μια σοφίτα, αλλά δραπετεύει για να ξεκινήσει τη δολοφονική πορεία του.

Δείγματα από το εσωτερικό, αλλά και περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία, μπορείτε να βρείτε εδώ.

The Best Of B.C.

Άνθρωποι των σπηλαίων και ανθρωπομορφικά ζώα από διάφορες γεωλογικές περιόδους πρωταγωνιστούν στο ιστορικό comic strip του Johnny Hart, που μπορεί να μην είναι από τα πρώτα που έρχονται στο μυαλό, όταν γίνεται λόγος για τα καλύτερα του είδους, αλλά πιστέψτε με, θα έπρεπε.

To χιούμορ του είναι αρκετά generic για να αρέσει σε (σχεδόν) όλους και στα σημεία του είναι τόσο πνευματώδες, ώστε να ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς.

The Sensuous Frazetta

Σπάνια, αισθησιακά illustrations του Frank Frazetta, από μία λιγότερο γνωστή περίοδο ενός εκ των σπουδαιότερων εικονογράφων του περασμένου αιώνα.

Για κάτι τόσο αυταπόδεικτα ενδιαφέρον, τα επιχειρήματα υπέρ του περιττεύουν.