A Month In Covers

Με τα πόδια της βαθιά ριζωμένα στην αφρικανική γη, όπως φαίνεται από την σκιά των ακακιών στο ηλιοβασίλεμα, ξεπηδάει η εμβληματική φιγούρα του Black Panther. Η μεγαλοπρεπής βασιλική φρουρά του T’Challa, οι Dora Milaje, αναβλύζουν από την κάπα του, φυλώντας τα νώτα του. Όμορφη αλληλουχία εικόνων και ιδεών από τον Olivier Coipel.

Όμορφο, λιτό και λειτουργικό, το εξώφυλλο της BLACK WIDOW μοιάζει βγαλμένο από credits έναρξης ταινίας του James Bond, όπου σκιές, σύμβολα και άνθρωποι αντικατοπτρίζονται πάνω σε σώματα.  H Annie Wu, γνωστή από τα HAWKEYE (Vol. 2) και BLACK CANARY (Vol. 4), δημιουργεί ένα eye-catching εξώφυλλο, δανειζόμενη εικόνες από έναν κατάσκοπο για έναν άλλο.

Συνώνυμο με το comic που το φιλοξενεί, αυτό το creepy εξώφυλλο καταφέρνει να ισορροπεί περίφημα ανάμεσα στο ρετρό και το μοντέρνο. Το ρετρό εξυπηρετεί τον τίτλο μιας σειράς που ξεκίνησε το 1964 και το μοντέρνο διαφαίνεται από την τεχνική του σχεδιαστή. Ο Ryan Brown, ο οποίος, συν τοις άλλοις, “κείτεται” στον πρώτο τάφο αριστερά, λούζει την νεκρή νύφη κάτω από το υπέροχο φως της πανσέληνου.

Εκ πρώτης όψεως, ένα φανταστικό σύμπλεγμα καλοσχεδιασμένων κορακιών που, χάρη στο λευκό και μαύρο κενό, αριστερά και δεξιά τους, αποκαλύπτεται ότι πρόκειται για μια αναπαράσταση του συμβόλου yin­yang. Όμως, το συγκεκριμένο εξώφυλλο κρύβει κι άλλα μυστικά που είναι μόνο για τους αναγνώστες της σειράς, όπως η σύνδεση ενός χαρακτήρα με τα κοράκια, με τον ιαπωνικό μύθο των Karasu­Tengu.

Για μία ακόμα φορά ο Bill Sienkewicz εντυπωσιάζει, γεγονός που είμαι σίγουρος ότι θα επαναληφθεί πολλές φορές στο μέλλον. Δεν είναι από τους καλλιτέχνες που περνάει απαρατήρητος και εδώ μας παρουσιάζει ένα κομμάτι που έχει έντονη την αίσθηση του κλασικού. Όσο το παρατηρώ, νιώθω ότι υπάρχει εδώ και χρόνια, ότι είναι μέρος της ιστορίας του τίτλου από το παρελθόν. Instant classic!

Μπορεί ο Max Fiumara να έχει σχεδιάσει αυτό το εξώφυλλο με απίστευτη λεπτομέρεια, από τα λέπια και τα γάντια έως τα μαλλιά και την κορώνα, αλλά όλη αυτή η κοπιαστική δουλειά δε θα ήταν τίποτα χωρίς αυτά τα μάτια. Τα μάτια είναι ολόκληρο το εξώφυλλο, με τη θλίψη που εκπέμπουν και τον χειροπιαστό πένθος που σε κάνουν να αισθανθείς.

Βασισμένο στην αληθινή ιστορία της Sarah Winchester, ιδιοκτήτριας του δίασημου Winchester Mystery House στην California, το House of Penance κοσμεί στο πρώτο του τεύχος ένα εξώφυλλο βυθισμένο στην παράνοια και τον λαβκραφτιανό τρόμο. Πλοκάμια, βλέμμα κενό, αίμα στα μάτια και κάτι σάπιο να κρύβεται στα θεμέλια. Η κάθοδος στην τρέλα, της χήρας του κατασκευαστή όπλων (βλέπε τη σφαίρα πάνω από το κεφάλι της) William Winchester, έχει μόλις ξεκινήσει.

Μετά από την κάθοδο στην τρέλα, περνάμε στην σχιζοφρένεια. Ο ψυχικά ασταθής ήρωας της Marvel, Moon Knight, ουρλιάζει κλεισμένος στον εαυτό του, στο κελί του, στο σεντόνι του. Χαράζει το όνομά του στο στήθος, μήπως πιστέψει και ο ίδιος ποιος στα αλήθεια είναι. Η ένταση που αναβλύζει από το έργο, χάρη στις έντονες πτυχώσεις, είναι διάχυτη, όπως και τα δεκάδες σύμβολα του ήρωα στο πάτωμα.

Το γιγαντιαίο “μυθικό” τέρας που σκίζει τον βράχο και κάθεται μπροστά από τον μικροσκοπικό άνθρωπο, βγάζοντας ή τοποθετώντας πάλι το κεφάλι του, δεν είναι κάτι που το λες και χάρμα οφθαλμών. Είναι, όμως, ο τρόπος που έχει συνδυαστεί το περίτεχνο logo του MYTHIC, που χωράει ακριβώς στο σχέδιο. Από το “Μ” που βρίσκεται ανάμεσα στο κεφάλι, μέχρι το βέλος του”Ι” που δείχνει τον άνθρωπο.

Χρωματικά και αισθητικά, ο David Aja προσφέρει άλλο ένα εξώφυλλο, εφάμιλλο όλων όσων έχουν προηγηθεί, χωρίς καθόλου να μειώνεται η ομορφιά του συγκεκριμένου. Η λατινική επιγραφή του ψαλμού 73, όπως μας δίνεται, χρησιμοποιήθηκε ως σφραγίδα της ισπανικής Ιεράς Εξέτασης, στο όνομα της οποίας κάηκαν πολλές μάγισσες στην πυρά. Η αγέρωχη Scarlet Witch, με ξίφος και κλαδί ελιάς, στέκει ως προστάτιδα των βασανισμένων γυναικών.