Black Road #1

Ένα πραγματικά πολύ καλό πρώτο τεύχος! Και τώρα πρέπει να αιτιολογήσω…

Ας αρχίσουμε από το story. Χριστιανοί και Vikings είναι σε σύγκρουση, οπότε χρονολογικά βρισκόμαστε πάνω-κάτω στα 800 μ.Χ., μετά δηλαδή την απόφαση του Καρλομάγνου να επεκταθεί στη σκανδιναβική χερσόνησο, αν δεν με απατούν οι ιστορικές μου γνώσεις και η Google. Οι Χριστιανοί κατακτητές είναι εξαιρετικά μισητοί στους Vikings, που αντιστέκονται σθεναρά. Η αιματοχυσία και οι βιαιοπραγίες σταματημό δεν έχουν. Μέσα σε αυτόν τον χαμό, ο κεντρικός ήρωας, Magnus the Black, που πρόσφατα έθαψε τη σύζυγό του, αναλαμβάνει μια ριψοκίνδυνη αποστολή: να συνοδεύσει τον Καρδινάλιο Farina προς τον Βορρά, μέσω  του πιο επικίνδυνου δρόμου, του Black Road. Σε αυτή τη σκανδιναβική “Κακιά Σκάλα”, ο θάνατος και ο πόνος παραμονεύουν και οι εκπλήξεις δε θα λείψουν στον Καρδινάλιο και τον μεγαλόσωμο σωματοφύλακά του, ενώ στην πορεία θα γνωρίσουμε και τον “φύλακα άγγελο” του ιερωμένου.

Ο Brian Wood καταπιάνεται ξανά με τους Vikings, μετά το NORTHLANDERS (Image). Το σενάριο είναι πολύ δυνατό, οι διάλογοι λένε περισσότερα από όσα αποτυπώνονται στα μπαλονάκια, ενώ οι σκηνές χωρίς λόγια “μιλάνε” άμεσα και εκκωφαντικά. Ο πρωταγωνιστής με το μυστηριώδες παρελθόν φέρει μια βουβή τραγικότητα, ενώ η εσωτερική του δυναμική προσπερνά την εξωτερική του άγρια όψη. Μέσα στο περιβάλλον της σύγκρουσης, η παράδοξη συνύπαρξη ενός Χριστιανού και ενός Βίκινγκ, παρότι ξεκινά από συμφέρον, αναβαθμίζεται σε μια ανταλλαγή σκέψεων που μεταφέρει την περιπέτεια από τα εξωτερικά δρώμενα στην ενδότερη αναζήτηση.

H τέχνη του Garry Brown είναι γνωστή και από την παλαιότερη συνεργασία του με τον ίδιο συγγραφέα στο THE MASSIVE που κυκλοφόρησε από την Dark Horse. Η νέα τους σύμπραξη καταδεικνύει τη χημεία μεταξύ τους, καθώς τα σχέδια του Brown είναι το ήμισυ του νοήματος της ιστορίας.

Με την επιλογή τα σχέδια να είναι σε ορισμένα σημεία να αφαιρετικά και σε άλλα λεπτομερή, ενδυναμώνεται η αφηγηματική τεχνική, καθώς η ροή της εξιστόρησης κυλά με ζωντανό ρυθμό. Για παράδειγμα, στις σκηνές μάχης με την μεγάλη ένταση, τα χαρακτηριστικά των προσώπων αποτυπώνονται αδρομερώς ή και καθόλου, δείχνοντας την ορμή και την ταχύτητα της στιγμής. Το αντίθετο συμβαίνει στις στιγμές που η αφήγηση είναι πιο αργή. Το σχέδιο σε κατευθύνει να εστιάσεις κάθε φορά εκεί που βρίσκεται το σημαίνον.

Σε γενικές γραμμές, το τεύχος παρέχει τις απαραίτητες βασικές πληροφορίες για τον κεντρικό χαρακτήρα και μας βάζει στο νόημα της πλοκής. Παρότι οι δημιουργοί κρατούν ακόμα κρυφά τα χαρτιά τους, εντείνοντας την περιέργειά μας για το παρελθόν του Magnus The Black και των λοιπών προσώπων, δεν ταλαιπωρούν την εξέλιξη με άσκοπους πλατειασμούς. Όταν το τεύχος ολοκληρώνεται, ξέρεις τι πρόκειται να ακολουθήσει, με τη βεβαιότητα που επιφυλάσσει το άγνωστο.

Το εκπληκτικό όμως είναι ότι το comic, παρότι φαίνεται ως μια ακόμη περιπέτεια, καταφέρνει από το πρώτο τεύχος να δείξει ότι φτάνει πέρα από αυτό. Επεξεργάζεται όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία γεννούν συναισθήματα που θα ονομάζαμε κινητήρια δύναμη για την ίδια την ανθρωπότητα. Έτσι βλέπουμε τη βία, τον θάνατο, το μίσος την ελπίδα, το φόβο, την πίστη, την απόγνωση, το κουράγιο, την αισιοδοξία και τόσα άλλα να συνυπάρχουν ταυτόχρονα και αλληλοτροφοδοτούμενα σε μια διαρκή οδύσσεια.

Εν κατακλείδι, το πρώτο τεύχος του BLACK ROAD είναι, αν όχι το καλύτερο, ένα από τα καλύτερα εναρκτήρια τεύχη που έχω διαβάσει τελευταία. Αυτή η ιστορική περιπέτεια θυμίζει ένα ταξίδι αναζήτησης εμπνευσμένο από αρχαίους μύθους, όπου οι συμπλοκές της ιστορίας αντανακλούν τις συγκρούσεις του εσωτερικού κόσμου των ηρώων. Μάλλον θα ακολουθήσω για καιρό το οδοιπορικό του Magnus The Black!