Brutal Nature #1

Το BRUTAL NATURE διαδραματίζεται την εποχή που ο ισπανικός στρατός είχε τα πιο γελοία κράνη μάχης. Δηλαδή, λίγο μετά την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο – ο οποίος δεν κατέχει τα πρωτεία. Εκτός, λοιπόν, από τους ιθαγενείς της Βόρειας Αμερικής, τώρα προσπαθούν να υποδουλώσουν και τους ιθαγενείς της Νότιας.

Κάτι το οποίο φαίνεται να είναι ακόμα πιο δύσκολο, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τον Αμαζόνιο και όλα τα μυστικά που κρύβει. Τρέχοντας ανέμελα μέσα στην πυκνή ζούγκλα του Αμαζονίου μια ομάδα στρατιωτών καταδιώκει μία κοπελίτσα με μελαμψό δέρμα και χρυσά σκουλαρίκια. Ως καλή “άγρια” ,πιστεύει στις μυστικιστικές δυνάμεις της ζούγκλας και τη μαγεία, ενώ οι κυνηγοί της, από την άλλη, όχι. Άρα, θα τους πετσοκόψει μία τεράστια αρκούδα αφήνοντας μόνο έναν από αυτούς να διαφύγει.

Εκείνος που διαφεύγει καταφθάνει στο μικρό παράθυρο πολιτισμού – που έχουν χτίσει καταμεσής του άγριου τόπου που καταπάτησαν – για να το αναφέρει στον υπεύθυνο και τελικά να κρεμαστεί ωραία και δημοκρατικά. Γιατί;! Επειδή συμβαίνουν πολλά και διάφορα μυστηριώδη ατυχήματα σε όλη την έκταση του Αμαζονίου. Για αυτό, είναι έτοιμοι να καλέσουν το βαρύ πυροβολικό και να εξορκίσουν τον Σατανά (καθολική εκκλησία τον Μεσαίωνα).

Ο Σατανάς, βέβαια, δε μοιάζει καθόλου με εκείνο που πιστεύουν οι ίδιοι. Και τώρα έρχονται τα περίεργα. Ένας ιθαγενής, ονόματι Ich, προσπαθεί με κάθε τρόπο να προστατέψει και να σώσει τον κόσμο του από την επέκταση της λευκής φυλής. Με μαγεία, ή τουλάχιστον τρώγοντας πολλά παραισθησιογόνα μανιτάρια. Εδώ, λοιπόν, είναι που γίνεται αρκετά ενδιαφέρον, καθώς ο συγγραφέας παντρεύει δύο πλευρές της ιστορίας πολύ όμορφα.

Εντάξει, η λευκή αποίκηση και εξαθλίωση αυτών των λαών είναι κάτι απαίσιο και ευρέως γνωστό. Τώρα έχουμε τη δυνατότητα να κοιτάξουμε και την άλλη πλευρά του νομίσματος. Να δούμε τους αγώνες και την κουλτούρα (και την μαγεία) μέσα σε μία πολύ ιδιαίτερη και όμορφη διήγηση. Όλα αυτά, τυλιγμένα σε ένα εξαιρετικό σχέδιο, με απίστευτα τοπία και φτάνοντας πολύ κοντά στην ωμή πραγματικότητα. Ακόμα, εξαιρετικά είναι τα μελάνια και απίστευτο το χρώμα. Έχοντας ζωντάνια και κίνηση στο σχέδιο, νιώθεις πως είσαι ένα μικρό κομμάτι στη ροή της ιστορίας.

Η δράση που είχε το πρώτο τεύχος και τα ερωτήματα, που δεν είναι πολλά, αλλά “μεγάλα”, δημιουργεί μία αγωνία για το επόμενος τεύχος. Αν συνεχίσουν έτσι, θα γίνει ένα πολύ απολαυστικό comic, και ελπίζω να συνεχίσουν.