Klaus #5

Klaus #5

Το KLAUS των Morason (φτηνό λογοπαίγνιο εκ του Mora και Morrison, όπως καταλάβατε) για πέμπτο τεύχος κερδίζει το στοίχημα με το κοινό. Η ιστορία του Santa Claus, όταν ήταν απλώς… Klaus, αποτελεί ένα αριστοτεχνικά φιλοτεχνημένο ατμοσφαιρικό παραμύθι. Παρά ταύτα καίτοι γνωρίζουμε ότι στο τέλος ο ήρωας γίνεται ο γνωστός άγιος, αδημονούμε για τη συνέχεια και την κατάληξη της mini σειράς.

Σε αυτό το τεύχος, ο Μagnus αποκαλύπτει τα σχέδιά του για το μέλλον της πόλης, αλλά και την εξόντωση του “πνεύματος του Yulitime” στην Dagmar. Την ίδια στιγμή, ο Klaus, για πρώτη φορά ντυμένος με τη συμβολική κόκκινη και λευκή στολή του, εκμεταλλεύεται τη φήμη του ως πνεύμα-φάντασμα και γυρνάει στο Grimsvig, από στέγη σε στέγη, αποφεύγοντας τους δρόμους και μοιράζοντας δώρα στα παιδιά της πόλης, μέσω, φυσικά, των καμινάδων. Ξεσηκώνει τους εργάτες των ορυχείων, σε μια μικρή εξέγερση, χαρίζοντάς τους την ελπίδα και την ευκαιρία να διεκδικήσουν την ελευθερία τους και τελικά τραυματίζεται μετά από μια πετυχημένη ενέδρα. Με τη βοήθεια ενός παιδιού με πράσινα, καταφεύγει στο δάσος, καταδιωκόμενος από τον Magnus.

Για ακόμη ένα τεύχος, το σενάριο είναι συναρπαστικό, οι χαρακτήρες ξεδιπλώνονται, ενώ η δράση είναι αμείωτη. Ο Grant Morrison είναι σε μεγάλα κέφια και προσφέρει μια εξαιρετική ιστορία, με απλά υλικά, πολύ ταλέντο και άψογη τεχνική, ενώ δεν χάνει την ευκαιρία να σχολιάσει κοινωνικά θέματα, όπως την εξουσία και τη δικαιοσύνη. Ταυτόχρονα, το artwork του Dan Mora είναι αξεπέραστο και συνυφαίνεται υπέροχα με τη ροή της αφήγησης, τη συναισθηματική φόρτιση και το σημαίνον κάθε σκηνής.

Αν και, αρχικά, η σειρά είχε προγραμματιστεί για έξι τεύχη, παρατάθηκε στα επτά, φαίνεται, όμως, ότι η παράταση μοιάζει μικρή για τους fans του τίτλου. Όσοι, δε, δεν το έχουν διαβάσει ακόμα, απλά χάνουν.