Snowfall #4

Snowfall #4

Ο μονόφθαλμος White Wizard προσπαθεί να περάσει μέσα από ένα μισό-πνιγμένο Bronx και να μην τον φάνε λάχανο οι συμμορίες της Νέας Υόρκης, ενώ κουβαλάει τον Antony Farrow σε κατάσταση αμόκ. Η κόρη του είναι αιχμάλωτη της πολυεθνικής, και ακόμη οι αναγνώστες δεν έχουν καταλάβει με ποιανού το μέρος πρέπει να είναι: Η μελαψή, ξανθιά inspector είναι πολύ G.I.Jane (και, μάλιστα, υπάλληλος πολυεθνικής) για να είναι συμπαθής, ο επιστήμονας είναι πολύ Frankenstein, ο φοιτητής, δήθεν σε βαθμό, σχεδόν, εγκληματικό, και το μικρό, γλυκούλι κοριτσάκι μάλλον είναι ο αντίχριστος.

Πάντως, η Νέα Υόρκη έχει την ίδια εγκληματικότητα με τώρα, λίγο- πολύ (σύμφωνα με όλα τα sitcoms που ξέρω) και παρ’ όλο που, όπως μας έχει διδάξει το premise του comic, δεν χιονίζει ποτέ πια εκεί, μάλλον βρέχει, γιατί κάπως καταφέρνει να είναι καταπράσινη.

To τέταρτο τεύχος του SNOWFALL υπήρξε μία μικρή απογοήτευση, γιατί μετά από ένα μέτριο πρώτο τεύχος και ένα δεύτερο που σε έκανε να αναρωτιέσαι για ποιο λόγο μπήκες πάλι στον κόπο, το τρίτο τεύχος είχε σασπένς, ίντριγκα και ενδιαφέρον. Αντί, όμως, να διατηρήσει αυτή την πορεία, το τέταρτο τεύχος αναλώθηκε σε flashbacks, τα οποία δεν μας είπαν τίποτα που δεν είχαμε καταλάβει και μόνοι μας, και διάσπαρτες σκηνές από το 2045, που δεν προχώρησαν παρά ελάχιστα δειλά βηματάκια την ιστορία.