Superman: Rebirth #1

Μετά το DC UNIVERSE: REBIRTH #1, που άφησε κάτι παραπάνω από θετικές εντυπώσεις, είναι προγραμματισμένη μια ορδή από one-shots, που σκοπό έχουν να μας βάλουν στο κλίμα του νέου status quo των ηρώων του DC Universe. Ένα από τα πλέον αναμενόμενα τέτοια one-shots είναι το SUPERMAN: REBIRTH #1. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, όταν, με το τέλος του New 52, ο Superman πεθαίνει και, όπως όλα δείχνουν, τη θέση του θα πάρει ο pre-Flashpoint Superman, ο οποίος, μαζί με τη Lois και το γιο τους, Jonathan, βρέθηκαν στο νέο σύμπαν.

Η ιστορία μας περιστρέφεται γύρω από τη συνάντηση του κλασικού Superman (ας τον πούμε έτσι, για ευκολία) με τη Lana Lang, στο ταφικό μνημείο του New 52 Superman. Κατ’ αρχάς, όλο το στήσιμο του τεύχους φέρνει – αναπόφευκτα – μνήμες από το “Funeral For A Friend” και γενικά όλο το “Death And Return Of Superman” storyline. Σε αυτό βοηθά και η αφήγηση εκείνων των γεγονότων από τον Superman. Εδώ, δεν μπορώ παρά να τονίσω το μεγαλύτερο, κατ’ εμέ, πρόβλημα με το New 52, που δεν ήταν άλλο από το γεγονός ότι δεν υπήρχε ένα συγκεκριμένο timeline/μπούσουλας, σχετικά με το τι ισχύει και τι όχι από το προηγούμενο continuity. Κάτι σαν το έξοχο HISTORY OF THE DC UNIVERSE, που είχε εκδοθεί μετά το CRISIS ON INFINITE EARTHS. Μείναμε, λοιπόν, εμείς, να αναρωτιόμαστε και να μαντεύουμε κάθε φορά. Τέλος πάντων. Η ατζέντα των δύο πρωταγωνιστών είναι διαφορετική. Η μεν Lana θέλει η σωρός να ταφεί στη Smallville, ο δε Superman θέλει να βρει το Fortress of Solitude, για να δοκιμάσει να επαναφέρει το άψυχο σώμα στη ζωή, όπως ακριβώς είχε γίνει και στη δική του περίπτωση. Το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών, θα δείξει το δρόμο για το μέλλον του Superman.

Οι Tomasi και Gleason καταφέρνουν να γράψουν, ταυτόχρονα, τον επίλογο μιας ιστορίας και τον πρόλογο μιας άλλης, και μάλιστα το κάνουν να μοιάζει εύκολο. Μπορεί η ιστορία να είναι αρκετά – έως πλήρως – προβλέψιμη, όμως είναι καλογραμμένη, ενώ ο διάλογος του Superman (ενός “ξένου” Superman, μην το ξεχνάμε) με τη Lana, είναι απόλυτα συμβατός με τους χαρακτήρες και αρκετά ενδιαφέρον.

Το σχέδιο αναλαμβάνει ο Doug Mahnke, με εμπειρία σε comics του Man of Steel. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα του γούστου μου (πάντα με χαλάει κάτι στα πρόσωπα που σχεδιάζει), είναι κοινώς αποδεκτό ότι πρόκειται για έναν ικανότατο σχεδιαστή. Η δουλειά του στο συγκεκριμένο τεύχος είναι αρκετά ικανοποιητική, ενώ οι σελίδες που αφιερώνει για να εξιστορήσει τη μάχη του Superman με τον Doomsday, είναι καταπληκτικές!

Σε γενικές γραμμές, το SUPERMAN: REBIRTH #1 κρίνεται επιτυχημένο. Από τη μία, σφραγίζει, με σεβασμό, μια εποχή, και από την άλλη ανοίγει το δρόμο για μια νέα και, ας ελπίσουμε, καλύτερη. Σημαντικό είναι, βέβαια, το ότι αυτό δεν γίνεται διεκπεραιοτικά, αλλά μέσα από μια καλή ιστορία. Η μεγάλη δυσκολία παραμένει μπροστά μας (για την ακρίβεια, μπροστά στους δημιουργούς), με τους ongoing τίτλους, όπου θα δούμε πως θα ταιριάξει η Super-οικογένεια σε αυτόν το νέο κόσμο. Η συνέχεια αναμένεται με αγωνία!