Annecy 2016

Φέτος, βρέθηκα για δεύτερη φορά στο φεστιβάλ Animation της Annecy. Είδα ταινίες μικρού μήκους, μεγάλου μήκους, ταινίες υπέροχες, ηλίθιες, ψαγμένες, αστείες, συγκινητικές, ακαταλαβίστικες, πανέμορφες, κακάσχημες, άλλες σε 3D, σε 2D, σε stop motion, ταινίες γαλλικές, αμερικάνικες, ρώσικες… Mε λίγα λόγια, είδα τόσα πολλά πράγματα, που θα μου ήταν δύσκολο να σας τα περιγράψω, ακόμη κι αν έγραφα έναν κατάλογο. Μέσα σε όλα αυτά τα έργα, κάποια ξεχώρισαν. Μερικά για τους κριτές, άλλα για εμένα, κάποιες φορές και για τους δύο.

Το φεστιβάλ κέρδισε η μεγάλη μήκους ταινία MA VIE DE COURGETTE, του Claude Barras, ένα καταπληκτικό stop motion γαλλικής παραγωγής, που περίμενα από πέρσι, όταν είχα παρακολουθήσει το “making of” του. Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο έργο, ωμό και τρυφερό, το οποίο διηγείται την ιστορία του μικρού Courgette (Κολοκύθα), ο οποίος σκοτώνει κατά λάθος τη μαμά του και καταλήγει στο ορφανοτροφείο. Έκλαιγα από την αρχή έως το τέλος, άλλες φορές από τα γέλια, άλλες γιατί τα ορφανά παιδάκια είναι συγκινητικά, όπως και να ‘χει.

Έπαινο έλαβε η ταινία LA JEUNE FILLE SANS MAINS, που δεν κατάφερα να δω, γιατί ΟΛΟΙ οι 7000 επισκέπτες της Annecy ήθελαν να τη δουνε, και οι προβολές έχουν περιορισμένες θέσεις! Πρόκειται για ένα έργο εξ ολοκλήρου δημιουργημένο από ένα μόνο άτομο, τον Sébastien Laudenbach. Όσοι το είδαν, μου είπαν ότι είναι πράγματι εξαιρετικό. Βραβείο κοινού πήρε και πάλι το MA VIE DE COURGETTE, γιατί είναι άψογο, σε περίπτωση που δεν το είχατε καταλάβει από όσα έγραψα παραπάνω.

Όσον αφορά στις ταινίες μικρού μήκους, νικητής είναι το UNE TÊTE DISPARAÎT του Frank Dion, ένα έργο για μία ηλικιωμένη κυρία που χάνει το κεφάλι της, και αποφασίζει να φύγει για ταξίδι. Βραβείο έλαβε, επίσης, το VAYSHA, L’AVEUGLE, του Theodore Ushev, όπου πρωταγωνιστεί μια κοπέλα που βλέπει το παρελθόν, το μέλλον, αλλά όχι το παρόν. Με βραβείο κοινού ακολουθεί το PERIPHERIA, του David Coquard-Dassault, ένα ταξίδι σε ένα ερημικό προάστειο μιας πόλης, όπου μόνο μια αγέλη σκυλιών κατοικεί. Έπαινο έλαβε, επίσης, το MOMS ON FIRE, της Joanna Rytel, ένα μικρού μήκους τόσο διασκεδαστικό, όσο και disturbing! (Fun fact: Όταν το ταινιάκι τελείωσε και βγήκαμε, η παρέα μου κι εγώ, από την αίθουσα, σε φάση “ήταν καλό, άλλα ίιιουυυυ”, συνειδητοποιήσαμε ότι ένα κοριτσάκι 10 ετών καθόταν μπροστά μας. Φαντάζομαι ότι τώρα που μιλάμε πρέπει να βλέπει ψυχαναλυτή.)

Στα μικρού μήκους αποφοίτησης, νικητής είναι το DEPART AT 22, της Wiep Teeuwisse, ακολουθούμενο από το βραβείο κριτικής επιτροπής για το BALKON, του David Dell’Edera, μια ασχημούλικη ταινία, που όμως αγαπήθηκε από όλους. Τέλος, έπαινο έλαβε το FRANKFURTER STR. 99A, της Evgenia Gostrer.

Προσωπικά, λάτρεψα σχεδόν όλα τα “films by command”, ταινίες, δηλαδή, που δημιουργούνται με κάποιο στόχο, είτε αυτός είναι η διαφήμιση, είτε η ενημέρωση, είτε η εκπαίδευση. Από αυτά, κέρδισε το THE NEW YORK TIMES “MODERN LOVE – A KISS DEFERRED”, των Moth Collective, που αν και πολύ καλό, δεν με ενθουσίασε. Βραβείο, όμως, έλαβε και το AWESOME BEETLE’S COLORS, της Indra Sproge, ένα πολύ αστείο αλφάβητο σε stop motion, που αξίζει να δείτε, ακόμη κι αν έχετε τελειώσει την 1η Δημοτικού.

Βραβεία έλαβαν επίσης τα εξής μεγάλου και μικρού μήκους:

• ‘N GEWONE BLOU MAANDAGOGGEND της Naomi Van Niekerk (”Jean-Luc Xiberras” Award for a First Film)
• 4MIN15 AU REVELATEUR της Moïa Jobin-Paré (“Off-Limits” Award )
• STICK MAN των Jeroen Jaspaert, Daniel Snaddon (Cristal for a TV Production )
• LILI ”LILI LOVES FOOD” της Siri Melchior (Jury Award for a TV Series )
• LA RENTREE DES CLASSES των Stéphane Aubier, Vincent Patar (Jury Award for a TV Special )

Μου φαίνεται απίστευτο που κάθε χρόνο η Annecy είναι γεμάτη από τόσες πολλές ταινίες animation, μια τέχνη χρονοβόρα, αρκετά ακριβή, και συχνά όχι αρκετά αναγνωρισμένη. Λατρεύω αυτό το φεστιβάλ, όπου η πιο όμορφη και εκλεπτυσμένη δημιουργία, μπορεί να προβληθεί μετά τη χειρότερη trash ταινία.

Και του χρόνου!