Black Panther #3

Black Panther #3

Μπορεί ένα comic να είναι στ’ αλήθεια πολιτικό; Οποιοσδήποτε διαβάζει comics γνωρίζει ότι, σκόπιμα ή ασυναίσθητα, συχνά αγγίζουν πολιτικά ζητήματα μέσα από τη σκοπιά των δημιουργών τους. Το BLACK PANTHER ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Ξεκινώντας την αφήγηση με ένα ποίημα του δολοφονηθέντα ακτιβιστή για τα δικαιώματα των μαύρων Henry Dumas, ο Ta-Nehisi Coates στήνει αργά μια “ρεαλιστική” ιστορία με δυνατότητες να εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς στο μέλλον, όποτε η κουβέντα φτάνει στον Black Panther.

Βάζοντας τον πρωταγωνιστή στο πίσω μέρος της αφήγησης ο Coates εστιάζει στη Wakanda που βρίσκεται στα όρια εμφυλίου δίνοντας όμως βάθος και χωρίς να τοποθετεί ταμπέλες “καλού” ή “κακού” στους χαρακτήρες του. Έτσι ο αναγνώστης ακολουθεί τις ιστορίες των χαρακτήρων που γυρνούν την πλάτη ή εναντιώνονται στον T’ Challa με συμπάθεια, έχοντας την αίσθηση πως μπορεί να έχουν δίκιο. Παράλληλα, ο Black Panther φαίνεται να δυσκολεύεται να σταθεί στα πόδια του. Αυτό πιθανόν να αποτελέσει και το βασικό μειονέκτημα της σειράς. Η απεικόνιση του δηλαδή ως κάποιου που έχει χάσει την εμπιστοσύνη του λαού του και, ακόμη χειρότερα, την εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Το πώς ο Coates θα διαχειριστεί αυτή την αποδόμηση του χαρακτήρα αποτελεί και τη μεγάλη πρόκληση καθώς όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες λειτουργούν άψογα. Το σχέδιο του Brian Stelfreeze στις σκηνές μάχης ή στις σκηνές των συζητήσεων ταιριάζει γάντι στο ύφος της σειράς έχοντας ως βασικότερο ατού τον τρόπο που παρουσιάζεται η Wakanda.

Αν έχετε κουραστεί με τα συνεχόμενα events και crossovers της Marvel και είστε οπαδοί της αργής πλοκής και των μεγάλων story arcs, το BLACK PANTHER αποτελεί μια ιδιαίτερα απολαυστική επιλογή. Sit down and enjoy the ride.