Civil War II: The Amazing Spider-Man #1

Πρόσφατα άρχισε το νέο μεγάλο event της Marvel, το CIVIL WAR II.  Όπως κάθε event, συνοδεύεται από πολλά tie-ins και ο Spider-Man, όπως και στο πρώτο CIVIL WAR, πρωταγωνιστεί σε ένα από αυτά. Σε σχέση με τα υπόλοιπα tie-ins που έχουν ήδη κυκλοφορήσει είναι το καλύτερο. Μόνο του ως τεύχος, όχι τόσο.

Αφού έγινε κακός χαμός στο CIVIL WAR II #1, λόγω μιας απόφασης που οδήγησε σε τραγικές εξελίξεις, ο Ulysses (ο νέος Inhuman, ο οποίος έκανε την πρόβλεψη που οδήγησε στο δράμα), τώρα είναι μαζί με τον Spider-Man, ο οποίος τον έχει υπό την επίβλεψή του.

Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά. Το artwork του Travel Foreman είναι ωραίο. Υπάρχουν μερικά panels που φαίνονται λίγο παράξενα, αλλά γενικά το artwork δένει με το comic και κολακεύει τη στολή του Spider-Man. Άλλο ένα θετικό του τεύχους είναι οι σκηνές δράσης. Οι ατάκες που πετάει ο Spidey στους εχθρούς του και οι κλασικές κινήσεις μάχης κάνουν τον αναγνώστη να νιώθει πως διαβάζει παλιό καλό Spider-Man. Επίσης, ο Christos Gage χειρίζεται καλά το χιούμορ (εκτός από μία άβολη σκηνή με τον Johnny Storm) και κάνει τον διάλογο να κυλάει πιο ευχάριστα. Τέλος, και το εξώφυλλο των Khary Randolph και Emilio Lopez είναι όμορφο και κάνει τον αναγνώστη να ενδιαφέρεται για το περιεχόμενο. Αυτό, όμως, όπως θα δούμε στην συνέχεια, δεν έχει καμία σχέση με το εξώφυλλο.

Το υπόλοιπο τεύχος είναι ακριβώς αυτό που θα περιμένατε από κάποιο event tie-in. Είναι βαρετό και η δράση είναι υπερβολικά λίγη. Το μεγαλύτερο μέρος του comic το περνάμε με τον Spider-Man να ξεναγεί τον Ulysses στην Parker Industries (για όσους δε γνωρίζουν, ναι, ο Peter Parker έχει δικιά του εταιρεία τώρα) και να του γνωρίζει μερικά άτομα που δουλεύουν εκεί, όπως τον Harry Osborn – οποίος είναι εκεί, για να θυμήσει στον αναγνώστη τον Green Goblin, όπως κάθε cameo ενός Osborn σε comic πλέον. Αλλά το χειρότερο σε αυτό το τεύχος είναι – και με πονάει που το λέω – ο Spider-Man. Δεν είναι ο wall-crawler που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε. Είναι σα να βλέπουμε έναν νεότερο Tony Stark. Δεν έχει καμία σχέση με τον κλασικό Spidey. Το ότι από φωτογράφος έγινε CEO μεγάλης εταιρείας και το πως δεν υπάρχει πια η πάλη με τα οικονομικά προβλήματά του, κάνουν τον Peter Parker άλλον έναν πλούσιο playboy την μέρα και υπερήρωα με high-tech gadgets τη νύχτα.

Επίσης, πουθενά στο τεύχος δε βλέπουμε το δίλημμα του Peter για το ποιά πλευρά θα υποστηρίξει, όπως μας δείχνει το εξώφυλλο. Ο Iron Man και η Captain Marvel δεν εμφανίζονται καν. Κατα την διάρκεια όλου του τευχους, βλέπουμε απλά τον Spidey να προσπαθεί να πείσει τον Ulysses να δουλέψει στην Parker Industries, λέγοντάς του πόσο θα ωφελούσε την εταιρεία του. Ο καλόκαρδος Peter Parker, που πάντα κάνει το σωστό, προσπαθεί να εκμεταλευτεί τις υπερδυνάμεις ενός μπερδεμένου νέου, αντί να επικεντρωθεί στο πώς να σταματήσει ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ υπερηρωών ή έστω να επιλέξει πλευρά. Ειλικρινά, τι συνέβη στον Peter Parker;

Το CIVIL WAR II: THE AMAZING SPIDER-MAN #1 δεν είναι το χειρότερο από τα tie-ins του CIVIL WAR II, αλλά αυτό δεν το κάνει ένα ωραίο τεύχος. Εκτός από μερικές ατάκες και τις σκηνές δράσης, είναι βαρετό, υποτονικό και απογοητευτικό. Είναι ένα comic του Spider-Man με μηδέν αίσθηση του ότι διαβάζεις Spider-Man. Και να μην το διαβάσετε, δε χάνετε τίποτα.