Star-Lord #8

Star-Lord #8

References, references, references… Το τεύχος αυτό ήταν γεμάτο με αναφορές, είτε στην ίδια την ταινία των Guardians είτε στο STAR WARS (αν παρατηρήσετε προσεκτικά, ένας από τους εξωγήινους είναι ίδιος με το δεξί χέρι του Jabba the Hutt).

Ο Star-Lord και η πρώην αρραβωνιαστικιά του, η Kitty Pryde, είναι αιχμάλωτοι του σατανικού (;) Collector, ο οποίος θέλει να μάθει τα πάντα για το χωρισμό τους. Σύμφωνα με το πρώην μέλος των X-Men, όλα άρχισαν όταν ο Star-Lord ανέλαβε ως μονάρχης μιας εξωγήινης φυλής, αντιμετωπίζοντάς την με υπεροψία και πληγώνοντας τον εγωισμό της, κάτι πολύ χαζό για κάποιον να κάνει, δεδομένου ότι την λένε Kitty PRYDE.

Τα υπέρ του είναι ότι η ιστορία δεν κουράζει, οι διάλογοι δεν είναι βαρετοί και οι χαρακτήρες είναι συμπαθητικοί. Το σχέδιο του Javier Garrón είναι ό,τι πρέπει, με τον Star-Lord, όμως, να θυμίζει πια έντονα τον Chris Pratt. Μάλλον η Marvel προσπαθεί να ενθαρρύνει το κοινό των ταινιών να διαβάσει τα comics. Πολλοί ίσως τσαντιστούν από την αλλαγή, εμένα όμως δε με πείραξε ιδιαίτερα. Τώρα, τα αρνητικά του τεύχους είναι ότι υστερεί σημαντικά σε δράση, χωρίς όμως να επανορθώνει με δυνατό σενάριο, και ότι η απόδραση από το “αρχηγείο” του villain είναι πολύ εύκολη και οι απόπειρες για χιούμορ είναι λίγο hit-or-miss. Προσωπικά, δε μπορώ να πω ότι με κράτησε πάρα πολύ ή ότι μου προσέφερε κάτι καινούριο. Τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα, καθώς σίγουρα δεν ήταν ένα κακογραμμένο τεύχος, απλώς κάτι πολύ μέτριο.