Aquaman #2

Aquaman #2

Στο πρώτο τεύχος, παρακολουθήσαμε την προσπάθεια του Aquaman να φέρει κοντά τον πολιτισμό της Ατλαντίδας με αυτόν της στεριάς· μια προσπάθεια που επιχείρησε να σαμποτάρει ο Black Manta. Στο δεύτερο τεύχος, έχουμε την σύγκρουση του Αquaman με τον Black Manta, σε μια ιστορία γεμάτη δράση… αλλά και πολύ συναίσθημα, που προσφέρει μια πολύ ικανοποιητική συνέχεια, ξεπερνώντας τις προσδοκίες!

Ξεκινά με ένα flashback που δείχνει τον θάνατο του πατέρα του Βlack Manta στα χέρια του Arthur Curry, που ζητούσε εκδίκηση για την δολοφονία του δικού του πατέρα. Στο τεύχος, παρακολουθούμε τις σκέψεις του Black Manta, από το μίσος του για τον Aquaman μέχρι την τελική παραίτησή του. Αυτός που κλέβει την παράσταση είναι σίγουρα ο Manta, o oποίος αναδεικνύεται σε tragic villain.

H σκηνή στην οποία ο Arthur Curry παραδέχεται ότι η δολοφονία του πατέρα του Manta τον οδήγησε στο να γίνει ο Aquaman, αφού του έμαθε να αναλαμβάνει ευθύνη για τις πράξεις του και το τίμημα των συνεπειών τους, και η απάντηση του Black Manta (”you talk like you’re proud of it”) πραγματικά σε καθηλώνει. Η δράση μεταξύ των δύο εχθρών είναι απολαυστικότατη και το τέλος αρκετά αναπάντεχο, ώστε να σε κάνει να περιμένεις το επόμενο τεύχος.

Το σχέδιο του comic είναι πανέμορφο. Μόνο σε μερικά σημεία τα χρώματα παραείναι ζωηρά, αλλά στα πρώτα panels, η έντονη χρήση των αποχρώσεων του κόκκινου και η κίνηση των κυμάτων εκφράζει την βία και την τραγικότητα της σκηνής χωρίς να γίνεται σκοτεινή, κάτι που δεν θα ταίριαζε σε ένα τίτλο όπως του Aquaman.

Εξεπλάγην ευχάριστα με αυτό το τεύχος και περιμένω το επόμενο!