Island #11

Ωπ, τι γίνεται; Ολόκληρο review για ένα τεύχος #11; Κι όμως, είναι λογικό, μια και το ISLAND δεν είναι μία απλή σειρά, αλλά μια ανθολογία και δύσκολα θα χωρούσε σε ένα snapshot.

Το ISLAND, λοιπόν, θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με ένα νησί γεμάτο από διαφορετικές ιστορίες comics. Όχι πως αυτός ο χαρακτηρισμός διαφέρει πολύ από αυτό που είναι, στην πραγματικότητα, το περιοδικό που επιμελούνται οι Brandon Graham και Emma Rios. Κάθε φορά μας γεμίζουν με διάφορες ιστορίες – κάποιες τελειώνουν σε μερικές σελίδες και άλλες πάλι παίρνουν τον χρόνο τους για να φτάσουν στο επιθυμητό τέλος τους.

Σε αυτό το ISLAND, λοιπόν, έχουμε ένα τέλος και μία αρχή. Ας ξεκινήσουμε από το τέλος, από το σοκαριστικό “Ancestor”, το οποίο ρίχνει μία ματιά σε ένα πολύ μακρινό μέλλον. Οι άνθρωποι πλέον έχουν βρει τις απαντήσεις σε πολλά μεγάλα ερωτήματα και έχουν ξεπεράσει το ανθρώπινο στάδιο, περνώντας σε μία κατάσταση πολύ διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε. Το ανθρώπινο μικρόβιο, όμως, δεν μας εγκαταλείπει ποτέ και πολλοί χάνουν την αυτοκυριαρχία τους και προβαίνουν σε πράξεις σκληρές και απάνθρωπες. Και από αυτό το συγκεκριμένο μικρόβιο πάλι, αρνούμαστε να ξεχάσουμε την ζωή όπως την ξέραμε και αγαπούσαμε. Τελικά, το τέλος θα έρθει από την αρχή (ξέρω, πολύ σπαζοκεφαλιά). Το αστρικά ονειρικό σχέδιο, εδώ, μας ταξιδεύει, κυριολεκτικά, σε άλλους τόπους, όπου ο χρόνος και ο χώρος είναι ένα τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα.

Στη συνέχεια, περνάμε στο καινούργιο κεφάλαιο, στην αρχή του Mirenda. Ένα comic από το οποίο απουσιάζουν οι λέξεις, αλλά όχι το σενάριο και ο διάλογος. Από εδώ, καταλαβαίνουμε πως μία εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, και ειδικά με τις μαγευτικές εικόνες αυτού του comic. Πάντα δίπλα στην πρωταγωνίστρια, ως συνοδοιπόροι, ζούμε και εμείς την περιπέτεια, στην οποία μπήκε, άθελα της, προσπαθώντας να βοηθήσει έναν ανήμπορο γεράκο. Τα πράγματα αλλάζουν πολύ πιο γρήγορα από ότι περίμενε και η ίδια, αλλά τίποτα δεν θα την εμποδίσει στον δρόμο της. Γρήγορη, ευκίνητη και πανέμορφη. Από το σχέδιο, στο μελάνι και το χρώμα, η ιστορία αυτή ξεπερνά κάθε όριο, και ας μην έχει λέξεις. Ο καθένας μπορεί να δώσει το δικό του νόημα. Τα σχέδια απλά βάζουν μία σειρά στην ιστορία και όλα τα υπόλοιπα αφήνονται πάνω σας!

Τέλος, έχουμε δύο μικρές ιστοριούλες, μία κάπως κωμική και μία όχι. Στην πρώτη, το “The Incident”, ένας comic artist βίωσε ένα πάρα πολύ περίεργο περιστατικό έξω από την πολυκατοικία του. Τυχαίνει το περιστατικό να καλύπτεται από κάποιους και ο καλλιτέχνης να παραλογίζεται. Όχι πως είχε και πολύ ήσυχο μυαλό από πριν, αλλά τώρα έγινε τέρμα conspiracy theorist!

Η άλλη ιστορία, μέσα από ένα πιο καρτουνίστικο και παιχνιδιάρικο σχέδιο, μας δείχνει μία κάπως σκοτεινή πλευρά αυτού του κόσμου και την καταπίεση που υπάρχει γύρω από τη λέξη “ομοφυλοφιλία”. Το ότι όλα συμβαίνουν σε έναν παιδότοπο, το κάνει λίγο creepy, πάντως, ενώ γενικά είναι λίγο περίεργο και φέρει τον τίτλο “The Pervert”(νομίζω πως τα λέει όλα).

Έχοντας μικρύνει λίγο από το αρχικό του μέγεθος – ήταν 110 σελίδες, ενώ τώρα είναι 72 – το ISLAND δεν έχει χάσει καθόλου από ιστορίες, σχέδια και όλα εκείνα τα όμορφα κομιξάκια, που από μόνα τους δεν θα έβγαιναν ποτέ στο φως. Συν πως έχει κάτι για κάθε γούστο και συνεχώς ανανεώνεται. Γενικά, ως ιδέα και μόνο το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. Ελπίζω να το βρείτε κι εσείς!