Death Of Hawkman #1

Μπόλικο θανατικό έπεσε, αυτή την εβδομάδα, στους κόλπους της Ένατης Τέχνης, με τις δύο μεγάλες εταιρείες να προχωρούν σε ταυτόχρονη κυκλοφορία mini σειρών, όπου στο τέλος και των δύο, συμπτωματικά, ένας διάσημος υπερήρωας, ολίγον jerk και επί χρόνια σε καρμική σχέση με κοκκινομάλλα, πεθαίνει. Συμπτώσεις! Ο τίτλος της σειράς, βέβαια, είχε ανακοινωθεί αρχικά ως HAWKMAN AND ADAM STRANGE: OUT OF TIME, αλλά επειδή φαίνεται οι retailers δεν εκτίμησαν την επαναφορά του ιστορικού duo, μετονόμασαν το limited series στο πιο εμπορικό DEATH OF HAWKMAN, σποϊλάροντας και το φινάλε.

Ποιό τέλος μας σποιλάρει, βέβαια, είναι άξιο απορίας και θα φανεί μετά το τέλος της σειράς, πιθανώς στο επόμενο major event της DC, ή στο επόμενο re-rebirth, reborn, re-erection, ή όπως αλλιώς θα ονομάζεται η επόμενη μαζική ακύρωση και κυκλοφορία νέων σειρών από τη DC. Ειρωνικός και αυστηρός; Ναι, γιατί ένα από τα βασικά στοιχεία στην μυθολογία των Hawk-people, αποτελεί ο συνεχής κύκλος θανάτου και αναγέννησης των ψυχών του Carter Hall και της αιώνιας συντρόφου του, σε διαφορετικά σώματα. Άρα, είναι ήδη προφανές και γνωστό ότι ο θάνατος αυτός δεν θα ναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος του.

Αν και τη μάχη της μαρκίζας την κέρδισε ο φτερωτός ήρωας, για έναν τίτλο που περιλαμβάνει τη λέξη “Hawkman”, o μελλοθάνατος, με εξαίρεση κάποιες αρχικές σελίδες, που παρουσιάζουν τους δύο πρωταγωνιστές τραυματισμένους στη μέση μιας μάχης στον πλανήτη Rann, στο μεγαλύτερο μέρος του τεύχους είναι απών. Αυτή την αρχική σκηνή ακολουθεί ένα flashback, στο οποίο περιγράφεται η προσπάθεια του Adam Strange να μεταφερθεί στον πλανήτη Rann, η οποία εμποδίζεται για μυστήριους λόγους, την ίδια ώρα που ο πλανήτης της γυναίκας του δέχεται επίθεση από τα “εθνίκια” του Thanagar.

Ένα ευχάριστο τεύχος, με αρκετό build-up όμως, και κάμποση νοσταλγική διάθεση για τους fans του Adam Strange. Ο συγγραφέας, Marc Andreyko, συνθέτει έντονο μυστήριο πίσω από τα διαδραματιζόμενα, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Σίγουρα, για ένα limited series στο οποίο πρωταγωνιστούν οι δύο συγκεκριμένοι χαρακτήρες, αναμένονται περισσότερα space opera στοιχεία, καθώς μεγάλο μέρος του τεύχους λαμβάνει χώρα εντός της στρατόσφαιρας, αλλά αυτό είναι απλά το πρώτο τεύχος. Όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν στο τεύχος, συνολικά, δίνουν έναν χαρακτήρα “Crisis” στην ιστορία – πως αυτό που συμβαίνει είναι πράγματι σημαντικό. Όμως, τίποτα δεν προοικονομεί τον θάνατο του Hawkman, προφανώς/πιθανώς γιατί στο αρχικό script o συγγραφέας δεν ήθελε να προδώσει το φινάλε.

Πριν διαβάσω το τεύχος, είχα την εντύπωση πως ίσως σε κάποια σημεία γίνει δύσπεπτο το story, εξαιτίας του ιδιαίτερα σύνθετου origin του χαρακτήρα και της πολυπλοκότητας που θα δημιουργήσει ο θάνατος του. Ο Andreyko, όμως, κάνει την ιστορία εύκολα προσβάσιμη και φιλική σε νέους αναγνώστες, ενώ παραθέτει αρκετά στοιχεία για τον, ίσως λιγότερο αναγνωρίσιμο, Adam Strange, χωρίς να βομβαρδίζει, όμως, τους αναγνώστες με περιττό exposition.

Το artwork των Lopresti, Livesay και Blond είναι αρκετά αξιοπρεπές και ευχάριστο. Χωρίς να προσφέρουν κάτι τρομερά μαγευτικό ή τερατώδες, καταφέρνουν να διατηρήσουν το mainstream σχεδιαστικό στιλ της DC, αλλά προσδίδουν και μια ισορροπία στις γρήγορες εναλλαγές μεταξύ των πλάνων που εκτυλίσσονται στη Γή και αυτών στο διάστημα. Σίγουρα, σε κάποιες σελίδες, το αποτέλεσμα φαίνεται πιο επιπόλαιο, ενώ σε άλλες πιο εντυπωσιακό, αλλά κανείς δεν μπορεί να αναφέρει ότι γίνεται απωθητικό.

Όπως φαίνεται από τα προαναφερόμενα, το limited series θα αποτελέσει μια ευχάριστη DC space opera, από αυτές που μας αρέσουν (άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο), η οποία θα φέρει σημαντικές αλλαγές στο status quo των δύο ηρώων, ενώ το σχέδιο ακολουθεί άριστα το script. Το μεγάλο μου πρόβλημα, προφανώς, είναι με την μετονομασία του limited series και την τακτική των μεγάλων εταιρειών να διαφημίζουν τους τίτλους τους, αποκαλύπτοντας τα γεγονότα, άλλες φορές πιο κρυφά και άλλες φορές τόσο απροκάλυπτα, καταστρέφοντας εντελώς τον ενθουσιασμό των πραγματικά πιστών fans των χαρακτήρων.