Bone Coda 25th Anniversary Special

Αφήνει μάλλον γλυκόπικρη γεύση...

Προσωπικά θεωρώ πως η σειρά BONE του Jeff Smith, αποτελεί μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνη της. Και αυτό διότι κανένα άλλο comic που έχω διαβάσει, δεν έχει καταφέρει να ισορροπήσει τόσο όμορφα μια ιστορία επικών προδιαγραφών, με έξυπνο χιούμορ και αγαπητούς χαρακτήρες. Το μόνο μειονέκτημα που εντόπισα στην χορταστική περιπέτεια των Bones του Jeff Smith, είναι πως κάποτε τελειώνει. Και εδώ είναι που έρχεται το BONE: CODA για να μας συνεχίσει (περίπου!) την ιστορία.

Όπως μας πληροφορεί το ίδιο το comic, στις τελευταίες του σελίδες, “coda” σημαίνει επίλογος. Και το συγκεκριμένο comic είναι ακριβώς αυτό: ένας επίλογος των ιστοριών του Fone, του Phoney και του Smiley. Όπως προανέφερα, η αρχική ιστορία τελείωσε κάπως απότομα για μένα. Αφενός ήθελα να δω την πολυσυζητημένη Boneville και αφετέρου, γιατί δεν μου “έκατσε” καλά το φινάλε. Ήθελα κι άλλο. Επομένως, στο μυαλό μου, το CODA ίσως να ικανοποιούσε αυτή την επιθυμία. Δυστυχώς, για μένα αλλά και για τους fans των ηρώων του Jeff Smith, το CODA ανταποκρίνεται ελάχιστα, έως καθόλου, στις αρχικές προσδοκίες.

Η βασική, ασπρόμαυρη ιστορία δεν ξεπερνάει τις 35 σελίδες. Υπό άλλες συνθήκες, δεν θα στεκόμουν τόσο εκεί, αλλά από τη στιγμή που διαφημίστηκε έντονα το “New Bone Chapter” που γράφει με μεγάλα, έντονα γράμματα και στο εξώφυλλο, ο αναγνώστης περίμενε κάτι αντίστοιχο. Φυσικά, το πρόβλημα δεν είναι ποσοτικό, αλλά ποιοτικό. Ο Smith μας παραδίδει μια ιστορία, η οποίο, για να το θέσω απλά, δεν έχει λόγο ύπαρξης. Είναι σχεδόν αδύνατον να μη κάνω spoiler σε μια απελπιστικά μικρή και απλή (και όταν λέω απλή, πιστέψτε με είναι ΑΠΛΗ) ιστορία. Αν εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, δεν θέλεις να μάθεις κάποιες λεπτομέρειες της πλοκής, τα λέμε στην επόμενη παράγραφο, μετά την εικόνα! Εν ολίγοις, τα ξαδέρφια Bone με τον Bartleby, βρίσκονται στο δρόμο του γυρισμού για την Boneville. Το κάρο τους χαλάει και, τελικά, μέσα από κάποιες αστείες καταστάσεις, καταφέρνουν να το επισκευάσουν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Αυτό. ΑΥΤΟ! Η ίδια ιστορία είναι υπερβολικά απλή, μοιάζει βεβιασμένη, προκειμένου να υπάρχει στον τόμο(;), για να “τσιμπήσουν” οι fans, και φαντάζει περισσότερο σαν μια χαμένη ευκαιρία, παρά σαν ένα bonus chapter. Περιττό να πω, πως την Boneville δεν την είδαμε ποτέ και έμεινα πάλι με το παράπονο.

2

Συνεχίζουμε, λοιπόν, την ανάλυση του τόμου. Καλώς ήρθες κι εσύ που ήθελες να αποφύγεις τα spoiler στη προηγούμενη παράγραφο! Είπαμε πως η κεντρική ιστορία του CODA είναι μικρή, οπότε, ο υπόλοιπος τόμος τί περιέχει; Μα, φυσικά, πληροφορίες για την ιστορία του comic. Μετά την ιστορία, υπάρχουν χίλιες δυο πληροφορίες για την ιστορία του BONE. Πώς ξεκίνησε, τι ειπώθηκε και γράφτηκε γι’ αυτό, αλλά και πολλά ακόμη πράγματα, που αν και είναι ενδιαφέροντα, δεν κατευνάζουν την απογοήτευση της αρχικής ιστορίας. Ο τόμος γίνεται, στο σημείο εκείνο, ένα εικονογραφημένο βιβλίο, όπου δίπλα στα κείμενα βλέπουμε διάφορα panels από την αρχική ιστορία BONE. Συν τοις άλλοις, έχουμε και ανάλυση από τον μελετητή comics και ιστορικό, Stephen Weiner.

Το CODA είναι, ίσως, ο οριστικός επίλογος των περιπετειών των Bones και σου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση όταν τελειώσεις μαζί του. Είναι γλυκό, διότι ταξιδεύεις πάλι στον μαγικό κόσμο του Jeff Smith. Και μόνο που συναντάς τον γκαφατζή Smiley, τον αθώο και γενναίο Fone και τον κατεργάρη Phoney, έχεις την αίσθηση πως συνάντησες κάποιους παλιούς φίλους. Το πικρό κομμάτι έγκειται στο ότι η “περιπέτεια” που ζεις μαζί τους είναι αδιάφορη. Τουλάχιστον το εγκυκλοπαιδικό κομμάτι σώζει κάπως τα πράγματα.