Doctor Strange And The Sorcerers Supreme #1

Τώρα πια, η Marvel έχει την παράδοση να συνοδεύει κάθε ταινία της με μία σειρά comics, η οποία θα είναι μέρος του Marvel Comic Book Universe. Έγινε και με το CAPTAIN AMERICA: CIVIL WAR, το οποίο μας έφερε το ανυπόφορα μέτριο CIVIL WAR II, και λογικό ήταν να γίνει και με το πολυαναμενόμενο DOCTOR STRANGE (σημείωση: τη συγκεκριμένη ταινία δείτε τη σε 3D, αξίζει κάθε λεπτό που θα ξοδέψετε). Η σειρά που ακολουθεί την νέα αυτή ταινία είναι το DOCTOR STRANGE AND THE SORCERERS SUPREME, μία σειρά για την οποία είχα πολύ χαμηλές προσδοκίες. Περιττό να πω πως έκανα λάθος αφού το υπονοεί και ο τίτλος. Το πρώτο τεύχος της σειράς είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ένας fan του Sorcerer Supreme και ταυτόχρονα είναι μία καλή εισαγωγή για εκείνους που είναι καινούργιοι στον κόσμο του Doctor Strange.

Ο μεγάλος και τρανός μάγος Merlin (ναι, ο γνωστός Merlin) απειλείται από μία οντότητα ονόματι “the Forgotten” και για να τη σταματήσει θα χρειαστεί να μαζέψει πολλούς Sorcerers Supreme από διάφορες χρονικές περιόδους. Ο Steven Strange, όντας ένας Sorcerer Supreme, παίρνει μέρος σε αυτή την περιπέτεια, γνωρίζοντας ταυτόχρονα και άλλους προκάτοχους του τίτλου.

Η λέξη που θα περιέγραφε καλύτερα το τεύχος αυτό είναι η λέξη “διασκεδαστικό”. Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα για να κρατήσει τον αναγνώστη ικανοποιημένο, οι χαρακτήρες είναι αστείοι και διασκεδαστικοί και γενικότερα το χιούμορ είναι καλοδουλεμένο, χωρίς να φαίνεται βεβιασμένο. Τα σκίτσα επίσης είναι αρκετά καλά. Όχι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά κάνουν καλά τη δουλειά τους. Το καλύτερο πράγμα στο τεύχος είναι μακράν το τέλος, καθώς η φαινομενικά απλή και κλισέ υπόθεση παίρνει ένα πιo σκοτεινό και τρομαχτικό, θα έλεγε κανείς, ύφος.

Ο Doctor Stephen Strange είναι ο κλασικός Strange που ξέρουμε. Είναι αυταρχικός, αλαζόνας, έξυπνος και ταλαντούχος, όπως πάντα. Βέβαια, το γεγονός πως έχει για όπλο του ένα τσεκούρι δεν μου πολυαρέσει και πιστεύω πως δεν ταιριάζει με το στιλ του, αλλά το ανέχομαι, επειδή πρέπει να το παραδεχτώ, είναι κάπως badass! Και το νέο design της στολής του μου αρέσει πολύ, είναι πιο απλοϊκό, αλλά και ταυτόχρονα περίτεχνο και όμορφο.

Ένα πολύ ωραίο aspect του τεύχους είναι δύο συγκεκριμένοι χαρακτήρες. Ο Sorcerer Supreme που υπήρξε αμέσως πριν και αμέσως μετά τον Doctor Strange. Ο προηγούμενος Sorcerer Supreme δεν είναι άλλος από τον θρυλικό Ancient One, αλλά η μόνη διαφορά είναι πως τον βλέπουμε στα νιάτα του, το οποίο είναι πολύ διασκεδαστικό σαν ιδέα. Ο επόμενος Sorcerer Supreme είναι ο Wiccan, ένα γνώριμο πρόσωπο από το σύμπαν της Marvel (ένας από τους λίγους ομοφυλόφιλους χαρακτήρες της Marvel, μάλιστα), ο οποίος δε μας αποκαλύπτει τις περιστάσεις, κατά τις οποίες πήρε τον τίτλο του Sorcerer Supreme από τον Stephen και δημιουργεί έναν αέρα μυστηρίου γύρω από τον χαρακτήρα. Ελπίζω οι δυο τους να παίξουν μεγάλο ρόλο στην συνέχεια της ιστορίας, επειδή το set up τους είναι πολλά υποσχόμενο.

Το τεύχος αυτό μου έδωσε ό,τι θα μπορούσε να ζητήσει ένας fan του Stephen Strange. Το μόνο που απομένει είναι να δούμε αν η συνέχεια θα καταφέρει να αντεπεξέλθει στο hype που μου δημιούργησε το πρώτο αυτό τεύχος…