Thanos #1

Η νέα φάση του Marvel NOW! έχει ξεκινήσει για τα καλά και αρχίζει να διαφαίνεται μια διάθεση να δοθεί και στους villains μια θέση στο roster, με δικούς τους solo τίτλους. Μετά τον Doctor Doom ως INFAMOUS IRON MAN και τον Venom ως SPACE KNIGHT, έρχεται η σειρά του Thanos και, μάλιστα, σε βολικό timing, αφού το MCU ετοιμάζει το AVENGERS: INFINITY WAR για το 2018, με τον περιβόητο Mad Titan να έχει τον βασικό ανταγωνιστικό ρόλο.

Η ανάμειξη του Thanos στα γεγονότα των SECRET WARS και CIVIL WAR II έχει οδηγήσει σε μακρά απουσία του από το Black Quadrant και συνεπακόλουθα από το Black Order, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον Corvus Glaive να υφαρπάξει την εξουσία και να επιβάλλει την τάξη, με ιδιαίτερη επιτυχία και δημοτικότητα. Όταν, όμως, ο Thanos επιστρέφει, θέλει να ανακτήσει τον θρόνο του και έτσι έρχεται αντιμέτωπος με τον Corvus, τον οποίο και κερδίζει με χαρακτηριστική ευκολία. Παράλληλα, οι Thane (γιός του Thanos), Death, Starfox (Eros, αδερφός του Thanos) και Tryco Slatterus ετοιμάζονται να ξεφορτωθούν μια και καλή τον Mad Titan και στο φινάλε αποκαλύπτεται ότι ο Thanos πάσχει από μια άγνωστη, προς το παρόν, ασθένεια και αργοπεθαίνει.

Ο Jeff Lemire κάνει εξαιρετική δουλειά στην αναπαράσταση του Thanos και δεν εμμένει σε αυτό, αλλά χτίζει μια διαφορετική πραγματικότητα για τον χαρακτήρα, μέσα από τη σειρά. Πρώτα απ’ όλα, η αφήγηση είναι σε τρίτο πρόσωπο, κάτι το οποίο πετυχαίνει δύο στόχους· το comic αποκτά αίσθηση coscmic event και, μη διαβάζοντας τις σκέψεις του Thanos, κάτι που άλλωστε έχει ξαναγίνει, δεν χαλάει εντελώς το μυστήριο γύρω από έναν αινιγματικό, ηθικά διφορούμενο, και πολυσχιδή viillain της Marvel. Ο Thanos είναι ένας δολοφονικός τύραννος, με υψηλή ευφυΐα και δύναμη, αλλά η αλαζονεία του και η συχνά διαταραγμένη ψυχοσύνθεση του καταλήγουν να είναι οι βασικοί λόγοι της όποιας ήττας του. Ο Lemire το γνωρίζει αυτό και προσθέτει πλέον άλλες  σημαντικές αλλαγές στον χαρακτήρα. Ο επικείμενος φαινομενικά θάνατός του, η εγκατάλειψή του από τη Death και η συνομωσία εναντίον του, στην πιο ευάλωτη, ψυχολογικά και σωματικά, στιγμή του, σε κάνουν να αμφιβάλλεις αν αυτό που διαβάζεις είναι comic με πρωταγωνιστή hero ή villain.

Το σχέδιο του Mike Deodato είναι υψηλής ποιότητας, όπως και στις περισσότερες δουλειές του. Σε αντίθεση με το συνηθισμένο superhero περιβάλλον, το σκίτσο του Deodato ταιριάζει ακόμα περισσότερο με το σκοτεινό και απόκοσμο ύφος του comic και του χαρακτήρα, ειδικά στη σκηνή που ο Thanos πρωτοεμφανίζεται στο Black Quadrant. Ο διάσημος σχεδιαστής είναι ιδιαίτερα έμπειρος στην απεικόνιση χαρακτήρων με ογκώδες σώμα (βλέπε το INCREDIBLE HULK) και πετυχαίνει πολύ εύστοχα τη γλώσσα του σώματος που θα φανταζόταν κανείς ότι έχει ο Thanos. Το μόνο που με χάλασε προσωπικά, ήταν ο βαθμός επεξεργασίας της εικόνας, η οποία κατέληγε κάποιες φορές να μη θυμίζει comic panel. Τα χρώματα του Frank Martin προσφέρουν μια πολύ ρεαλιστική και ταιριαστή παρουσίαση, τόσο των τοπίων όσο και των χαρακτήρων, ενώ η παλέτα δημιουργεί σε σημεία λεπτές και έξυπνες αντιθέσεις, κυρίως στις αλλαγές σκηνών και χαρακτήρων.

Το THANOS #1 αποτελεί μια solid αρχή, με αρκετά καλή ισορροπία δράσης, πλοκής και εξερεύνησης χαρακτήρων και ελπίζω το creative team να συνεχίσει στο ίδιο και καλύτερο επίπεδο, στο υπόλοιπο της σειράς.