Top 100 DC Comics

Final Crisis

Έργο μεγαλεπήβολο, αντάξιο της αφηγηματικής ιδιοφυΐας του Grant Morrison. Τόσο μεγαλεπήβολο και φιλόδοξο, που μπέρδεψε όσο κανένα άλλο comic στην ιστορία της DC το κοινό. Η σύγχυση είναι τέτοια, ώστε να μην μπορεί να αποφασιστεί, τελικά, αν είναι ένα αξιόλογο έργο, ή μια υπερεκτιμημένη μπούρδα. Ακόμη και αν υποτεθεί ότι το FINAL CRISIS είναι παράγωγο κατανάλωσης μεγάλης ποσότητας και πάσης φύσεως “ληγμένων”, δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι η DC το εξέδωσε, θέλοντας να βλάψει τη φήμη της, ούτε μπορούμε να σας αποκαλύψουμε αν όλοι όσοι το ψηφίσαμε στο Comicdom, καταναλώσαμε ο,τι και ο Morrison, ώστε τελικά να το εντάξουμε στην 100άδα των καλύτερων comics της εκδοτικής.

Αντιλαμβάνομαι ότι είναι αδύνατο, με λίγα λόγια, να εξηγήσω επαρκώς γιατί συμβαίνει, ό,τι συμβαίνει, στο FINAL CRISIS. Αρκεστείτε, λοιπόν, στα ακόλουθα. Ο Darkseid νικά ολοκληρωτικά και οι superheroes ηττώνται. Το χωροχρονικό συνεχές έχει διαταραχτεί και τα παράλληλα σύμπαντα είναι σε σύγχυση. Οι βασικοί χαρακτήρες/ήρωες είναι εξουδετερωμένοι, καθώς μετέχουν σε μάχες υπερβατικού επιπέδου. Παρά το μειονέκτημα της σύνδεσης των subplots, που απαιτεί από τον αναγνώστη να γνωρίζει σχεδόν κάθε event του σύμπαντος της DC, το FINAL CRISIS είναι ένα comic με φιλοσοφικό υπόβαθρο. Η απλή κεντρική του ιδέα, ακολουθείται από ζητήματα πολύπλοκα, όπως η διαρκής πάλη του ανθρώπου μέσα στη χαοτική πολυπλοκότητα της συμπαντικής αρμονίας.

Εν κατακλείδι, με σενάριο γεμάτο έντονες στιγμές, δράση, ανάπτυξη χαρακτήρων, μηνύματα εκπλήξεις και εξαιρετικό artwork, το FINAL CRISIS κερδίζει επάξια μια θέση στο DC Top 100.