Batman #12

Batman #12

Μετά την απόδραση του Batman από το πρώην κελί του Bane, και την εσχάτη προδοσία της Catwoman, ο ήρωας αναγκάζεται να περάσει από όλη τη Santa Prisca – και τους φρουρούς του Bane, κυρίως – προκειμένου να βρεθεί αντιμέτωπος ξανά με τον ορκισμένο εχθρό του.

Το ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι η αφήγηση γίνεται σε μορφή γράμματος προς την Selina, όπως το αντίστροφο είχε γίνει δύο τεύχη πριν. Σε αυτό το γράμμα, ο Bruce παρουσιάζεται αρχικά ως ψυχρός και κυνικός, αδυνατώντας να καταλάβει την επιλογή της Catwoman να δολοφονήσει. Στη συνέχεια, παρ’ όλα αυτά, ο πρωταγωνιστής σιγά-σιγά ανοίγεται, δείχνοντας μια ευάλωτη, μοναχική πλευρά του εαυτού του, η οποία συμπάσχει με την Selina, και γνωρίζει πόσο μάταιος και γελοίος (κάποιες φορές), είναι ο πόλεμός του ενάντια στο έγκλημα.

Ο Tom King, σε αυτό το τεύχος, αποδεικνύει πόσο πειραματική και ιδιαίτερη είναι η γραφή του. Ασχέτως αν ο αναγνώστης συμφωνεί ή όχι με την προσέγγιση, είναι πράγματι ευχάριστο και ελπιδοφόρο, όταν μπορούν να γραφτούν νέες πτυχές σε χαρακτήρες με τόσα πολλά χρόνια παρουσίας στα comics, και ο King κάνει μια “βουτιά” στην ψυχοσύνθεση του Batman, δίνοντας σάρκα και οστά στον τίτλο “I Am Suicide”.

Φυσικά, όλα αυτά ενισχύονται από το καταπληκτικό artwork του Janin. Από τη μία η εξομολόγηση και από την άλλη η νικηφόρος μάχη απέναντι σε ορδές αντιπάλων, σε συνδυασμό με τα ρευστά και καλοστημένα panel, καταλήγουν σε ένα συναισθηματικό και σωματικό crescendo, έτοιμο να παραδώσει τα ηνία στο φινάλε του επόμενου τεύχους.