Top 100 DC Comics

Batman: Year One

“Nαι. Πατέρα. Θα γίνω νυχτερίδα”. Σε μια σκηνή που θυμίζει έντονα το διάσημο ποίημα του Edgar Allan Poe, THE RAVEN, το πλάσμα εισβάλλει στη βιβλιοθήκη ενός ψυχικά ταραγμένου, αυτοκτονικού εικοσιπεντάχρονου μεγιστάνα και στέκεται πάνω στην προτομή του πατέρα του. Από εκείνη την στιγμή, η ζωή του νεαρού κληρονόμου θα μοιραστεί στα δύο· τη μέρα θα είναι ο Bruce Wayne, CEO των επιχειρήσεων που του άφησε ο δολοφονημένος πατέρας του και διάσημος για την άστατη ζωή του και τις πολλές κατακτήσεις του και τη νύχτα θα μεταμορφώνεται σε πολέμιο του εγκλήματος, χρησιμοποιώντας το προσωπικό φόβο του για τις νυχτερίδες, για να τρομοκρατήσει τους εγκληματίες και τους κακούς της Gotham City. Σε μόλις πέντε panels, ο Frank Miller καταφέρνει με αριστουργηματικό τρόπο να παρουσιάσει τη γέννηση του Batman ως ένα μοιραίο, σχεδόν μεταφυσικό γεγονός, αφήνοντας την υπόνοια ότι το πνεύμα του Τhomas Wayne έσωσε τη ζωή του γιου του, ώστε να περάσει την υπόλοιπη ζωή του, τιμώντας τον όρκο που είχε δώσει μικρός να ξεφορτωθεί το κακό που κυβερνά την πόλη. Με στοιχεία τόσο από τον Hamlet όσο και από την ρομαντική λογοτεχνία, η σκηνή ανήκει σε ένα από τα καλύτερα comic της DC· το BATMAN: YEAR ONE των Miller και Μazzucchelli.

Το YEAR ONE καταφέρνει μέσα από σύντομες αλλά δυνατές σκηνές πράγματα που για άλλους writers και artists θα ήταν αδύνατα· να αιχμαλωτίσει το πνεύμα της Gotham City και τις επιπτώσεις του να ζει κανείς εκεί, να προβάλλει τον χαρακτήρα και τη προσωπική πορεία του James Gordon, να παρουσιάσει τις δυσκολίες που έπρεπε να ξεπεράσει ο Bruce τον πρώτο χρόνο του ως Batman και να σκιαγραφήσει την αρχή της μακροχρόνιας φιλίας μεταξύ αυτών των δύο σπουδαίων ανδρών, που με το κουράγιο και την αποφασιστικότητά τους κατάφεραν να σώσουν μια κατά τα άλλα καταδικασμένη πόλη. Η απεικόνιση της αλληλεπίδρασης μεταξύ χαρακτήρων και πόλης αποτελεί το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του Μiller και το ΒΑΤΜΑΝ: YEAR ONE, αν μη τι άλλο, ξεχειλίζει από ταλέντο. Ο ουρανός είναι κόκκινος, όταν ο Βatman παλεύει με τους εγκληματίες, και βροχερός όταν ο Gordon προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του, μέσα σε μια αστυνομία που είναι ως επί το πλείστον διεφθαρμένη.Οι χαρακτήρες που τους πλαισιώνουν παρουσιάζονται αρχικά σκληροί, όπως και η πόλη στην οποία ζουν, όμως σιγά-σιγά θα υποχωρήσουν μπροστά στο ανυπότακτο πνεύμα, τόσο του Gordon όσο και του Batman.

Πάραυτα, οι δύο ήρωες δεν προβάλλονται χωρίς τα αρνητικά τους. Ο Gordon θα συνάψει εξωσυζυγική σχέση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της γυναίκας του, ενώ ο Batman θα κινδυνέψει τη ζωή του και την ταυτότητα του, αρκετές φορές.

Αλλά στο comic φέρεται να κυριαρχεί το πνεύμα του ανθρώπου που, παρά τις δυσκολίες και τις αδυναμίες του, μάχεται ενάντια σε ένα σκληρό και αφιλόξενο περιβάλλον. Πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι, στους κόσμους του Miller, αυτός ο ρόλος ανήκει αποκλειστικά στους άντρες, αλλά στο YEAR ONE, παρόλο που οι γυναίκες παίζουν δευτερεύοντα ρόλο, κι αυτές φαίνεται να δίνουν τις προσωπικές τους μάχες. Γενικά, το comic καταφέρνει να κρατά τις ισορροπίες, ώστε να μπορεί να διαφύγει της κριτικής που συνοδεύει τα έργα του Miller, όσον αφορά στις πολιτικές του πεποιθήσεις και στους γυναικείους του χαρακτήρες. Μολαταύτα, ανήκω κι εγώ σε αυτούς που πιστεύουν ότι η μετατροπή της Selina σε πόρνη, πριν αποφασίσει να γίνει η Catwoman, ήταν άστοχη.

Όμως, δε μπορώ παρά να αποδεχθώ ότι η Gotham του Miller είναι ιδανική· ένας κόσμος όπου ο νόμος έχει χάσει το νόημα του, όπου η διαφθορά, το έγκλημα και η αδικία αποτελούν τη καθημερινότητα και όπου η πραγματική επαναστατική πράξη είναι το προσπαθείς να εφαρμόσεις τη δικαιοσύνη, είναι ο κόσμος στον οποίο, τόσο ο Gordon όσο και ο Βruce, μπορούν να γίνουν σύμβολα ηρωισμού. Αυτό φαίνεται να εντόπισε και ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Christopher Nolan, ο οποίος χρησιμοποίησε πολλά στοιχεία από το BATMAN: YEAR ONE για το πρώτο μέρος της τριλογίας του Dark Knight.

Η κληρονομιά που άφησε πίσω του το comic είναι τεράστια και δίκαια θεωρείται, όχι μόνο ένα από τα καλύτερα οrigin stories για τον Βatman, αλλά για τους superheroes στο σύνολο τους. Το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους, με το νεαρό Bruce να γονατίζει ανάμεσα στα πτώματα των νεκρών γονιών του, είναι ίσως η πιο αναγνωρίσιμη απεικόνιση της δολοφονίας των Wayne και μια από τις κορυφαίες στιγμές του artwork, σε ένα comic που χαρακτηρίζεται από τα εξαιρετικά panels του. Μια από τις καλύτερες ιστορίες για τη Gotham και τους ήρωες της και η αγαπημένη μου δουλειά του Frank Miller για τη DC, το ΒATMAN: YEAR ONE είναι ένα από αυτά τα comics που όλοι πρέπει να διαβάσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους.