Hawkeye #1

Η Kate Bishop είναι ένας χαρακτήρας που, από την πρώτη εμφάνισή της το 2005 στο YOUNG AVENGERS #1 μέχρι σήμερα, έχει αποδείξει πολλάκις την αξία της, με συμμετοχές σε major titles και events. Μετά την συνεργασία της με τον Clint Burton, στα δύο τελευταία volumes του HAWKEYE, και την ηθικά μεμπτή πράξη του τελευταίου στο πολύ πρόσφατο CIVIL WAR II, το timing για τον πρώτο solo τίτλο της ηρωίδας είναι άψογο.

Στο HAWKEYE #1, η Kate επιστρέφει σε γνωστά λημέρια, συγκεκριμένα στο Venice Beach του Los Angeles, με σκοπό, όπως και παλιότερα, να ανοίξει ένα γραφείο ιδιωτικού ντεντέκτιβ/υπερήρωα (χωρίς άδεια φυσικά!). Μετά το σταμάτημα μιας old school ληστείας σε τράπεζα, η πρωταγωνίστρια επιστρέφει στο γραφείο και αναλαμβάνει την πρώτη της υπόθεση, από μια φοιτήτρια κολεγίου, τη Mikka. Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό έρευνας, θάρρους και φυσικών ικανοτήτων, η νεαρή ηρωίδα φέρνει, φαινομενικά, εις πέρας τον στόχο της, ενώ τα προβλήματα της, στην πραγματικότητα, μόλις ξεκινάνε.

Το creative team των Kelly Thompson και Leonardo Romero ετοίμασε ένα στιβαρό υπόστρωμα για το comic και τον χαρακτήρα και αυτό φαίνεται ήδη από τις πρώτες σελίδες. Η αλλαγή τοποθεσίας (όχι και άλλοι ήρωες στη Νέα Υορκη, ευχαριστώ!), και το γραφείο private investigator αποτελούν συγχρόνως έξυπνη “μετάθεση”, αλλά και προσφέρον εύφορο έδαφος για την είσοδο νέων χαρακτήρων, villains και heroes, και πιο street level ιστοριών, που αρμόζουν άλλωστε σε μια ηρωίδα χωρίς δυνάμεις. Από την άλλη, η Thompson έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στη σκιαγράφηση της προσωπικότητας της Kate. Μαχητική, έξυπνη, ωστόσο παράτολμη και ως ένα βαθμό αφελής, η πρωταγωνίστρια προσπαθεί να πετύχει σε ό,τι κάνει και, μάταια, να αποκοπεί από το όνομα του Clint, που περισσότερο δυσχεραίνει παρά βοηθάει τη φήμη της. Το χιούμορ είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο, με τη σκήνη της Κate με την Ramone να ξεχωρίζει, ενώ τα panels όπου η Kate αξιολογεί το περιβάλλον στο στιλ του original Hawkeye, είναι το highlight της συνεργασίας σχεδίου και σεναρίου.

Στον, τομέα του σκίτσου, ο Romero κρατάει έναν απλό αλλά περιεκτικό τόνο σε όλο το τεύχος, με την απεικόνιση των προσώπων να θυμίζει λίγο Archie comics, αλλά με την καλή έννοια. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, διατηρείται καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης ένα ευχάριστο και νεανικό κλίμα, το οποίο εφάπτεται του ύφους της ηρωίδας, αλλά και της ιστορίας. Κυρίως στις σκηνές με την Mikka, όμως, ο Romero προσθέτει πολύ ευφάνταστα τη χρήση σκιών και, μαζί με την αισθητική παλέτα της Jordie Bellaire, αποδίδεται μια μυστηριώδης και σκοτεινή πινελιά, που εντείνει τόσο την ένταση όσο και το ενδιαφέρον της υπόθεσης.

Το HAWKEYE #1 σίγουρα ξεπέρασε τις ομολογουμένως χαμηλές προσδοκίες μου, κάνοντας μια επιτυχημένη εισαγωγή στην Kate, και το κυριότερο· είναι προσιτό σε ενημερωμένους και μη αναγνώστες των προηγούμενων τίτλων του ομώνυμου χαρακτήρα.