Top 100 DC Comics

V For Vendetta

Αγγλία του 1997. Βρισκόμαστε για την ακρίβεια σε ένα εναλλακτικό 1997, όπου έπειτα από έναν πυρηνικό πόλεμο, o κόσμος είναι ερειπωμένος και η Αγγλία βρίσκεται υπό τον έλεγχο του φασιστικού κόμματος Norsefire, το οποίο κατάφερε, με τη βοήθεια μεγάλων εταιρειών και χρησιμοποιώντας τη βία, να επαναφέρει τον έλεγχο στην χώρα. Αυτή την κατάσταση θα επιχειρήσει να αλλάξει ένας μυστηριώδης τρομοκράτης με το προσωνύμιο V, ο οποίος εκπροσωπεί την ιδεολογία της αναρχίας και θα θέσει υπό την προστασία του την Evey, ένα νεαρό κορίτσι που δεν είναι ακριβώς ευχαριστημένο με τις συνθήκες στις οποίες ζει.

Ας ξεκινήσουμε με το πιο βασικό στοιχείο του comic, τον πρωταγωνιστή. Ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει συνεχώς τον V, καθώς ο Alan Moore δε θέλει να επικεντρωθούμε τόσο στο παρελθόν του, όσο σε αυτά που πρεσβεύει. Μας δίνονται κάποια στοιχεία για το πώς ξεκίνησε και ποιος ήταν ένας από τους λόγους που ξεκίνησε την εκστρατεία του, αλλά ποτέ δε μαθαίνουμε το όνομα του, ούτε βλέπουμε το πρόσωπο του. Αυτό σημαίνει ότι ο V είναι ένα ανιδιοτελές πλάσμα, που έχει σκοπό μόνο να σώσει τον βρετανικό λαό από τον ζυγό του Adam Susan; Ο Alan Moore δίνει μια όχι και τόσο ξεκάθαρη απάντηση στο πρώτο μισό της ιστορίας.

Βλέπουμε τον V να δολοφονεί (και όχι μόνο) ισχυρούς ανθρώπους του κόμματος και άλλους που εργάζονταν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης πριν μερικά χρόνια, στο οποίο γίνονταν πειράματα, με τον V πρωταγωνιστική φιγούρα σε αυτά. Έτσι, η βεντέτα του δεν είναι μόνο ενάντια σε όσους βρίσκονται στην εξουσία, αλλά και στους βασανιστές του, που του φέρθηκαν σαν ζώο και τον τρέλαναν. Βέβαια, τα περισσότερα από τα θύματά του ήταν σατανικοί άνθρωποι ή είχαν θέσεις εξουσίας στο κόμμα, οπότε αργά ή γρήγορα θα βρίσκονταν στο στόχαστρο του.

Χάρη και στο έργο των Alan Moore και David Lloyd, η μάσκα του Guy Fawkes έγινε σύμβολο για διαδηλωτές ανά τον κόσμο. Γεγονός απόλυτα λογικό, καθώς το V FOR VENDETTA αποτελεί το μανιφέστο ενός νεαρού Moore υπέρ της αναρχίας. Φυσικά, όλη η σειρά εκπέμπει μια ωμή, βαθιά πολιτικοποιημένη ενέργεια, κάνοντας ξεκάθαρο ότι είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δημιουργοί αποφάσισαν να διαδηλώσουν για την κατάσταση της χώρας τους, η οποία γινόταν ολοένα και πιο ανησυχητική.

Βέβαια, όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος ο συγγραφέας, ήταν αθώος και αφελής, καθώς πίστευε ότι αυτή η εφιαλτική δυστοπία που παρουσίασε, στις σελίδες του περιοδικού WARRIOR αρχικά και έπειτα στα τεύχη που εξέδωσε η DC, θα αποκτούσε σάρκα και οστά μόνο μετά από ένα τόσο ακραίο σενάριο, όπως ο πυρηνικός πόλεμος. Και όσο κλισέ και αν ακούγεται, είναι επίσης τρομακτικό πως το συγκεκριμένο comic παραμένει συνεχώς επίκαιρο, καθώς έχουν συμβεί πολλά συμβάντα που θα μπορούσαν να ανατρέψουν ένα δημοκρατικό πολίτευμα υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις ή εκλέγονται παγκοσμίως άνθρωποι που ασπάζονται τις ιδέες του Adam Susan.

Ο πόλεμος του V δεν είναι μόνο υλικός, αποτελούμενος από βομβιστικές επιθέσεις, δολοφονίες και απαγωγές, αλλά και ιδεολογικός. Και αυτή του η μάχη συμπικνώνεται απόλυτα στο πρόσωπο της Evey Hammond. Η Evey εκπροσωπεί ολόκληρο τον βρετανικό λαό, καθώς ο V της δείχνει πώς να ζει ελεύθερη. Κάτι που δεν είναι εύκολο, καθώς χρειάζονται πολλές δοκιμασίες, μέχρι να καταλάβει τι εστί ελευθερία, μέχρι να καταλάβει ποια είναι η πραγματική φυλακή στην οποία ζούσε, μέχρι να καταλάβει ότι μπορεί και πρέπει να γίνει άρχοντας του εαυτού της.

Το V FOR VENDETTA αποτελεί το πρώτο σπουδαίο έργο του Alan Moore, στο οποίο βλέπουμε πολλά από τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν έναν από τους κορυφαίους, αν όχι τον κορυφαίο συγγραφέα comics: αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες, απίστευτη χρήση της γλώσσας και των διαλόγων, πυκνή αφήγηση με μια πολύπλοκη ιστορία που παίρνει απρόσμενα μονοπάτια – όλα αυτά είναι παρόντα και εδώ. Το βασικό δίδυμο συμπληρώνει μια πλειάδα χαρακτήρων, που κατά κύριο λόγο αποτελούν μέλη του κόμματος. Οι περισσότεροι από αυτούς συμμετέχουν σε ένα… side-story, κατά το οποίο προσπαθούν να αναρριχηθούν στην εξουσία. Από το υπόλοιπο cast ξεχωρίζει ο Eric Finch, ο ντετέκτιβ που ερευνά την υπόθεση του V, ο οποίος δεν είναι ένθερμος υποστηρικτής του κόμματος, αλλά το θεωρεί αναγκαίο κακό, για να μην ξανακυλήσει ο κόσμος σε χάος, και μαζί με την Evey έχουν το μεγαλύτερο character development, και ο Adam Susan, ο ηγέτης των Norsefire, ο οποίος αποτελεί μια συναρπαστική παρουσίαση ενός δικτάτορα, αφού ο Moore προσπαθεί να μην τον παρουσιάσει τελείως μονοδιάστατο, όπως κάποιος λιγότερο ικανός συγγραφέας θα έκανε. Ο Susan πιστεύει πραγματικά ότι κάνει καλό (ή ότι έστω είναι αναγκαίο κακό), ως ένα σημείο αγαπά τον λαό του και, προς το τέλος, μετά από κάποιες αποκαλύψεις για τον ψυχισμό του, δε μπορείς παρά να νιώσεις λύπη και οίκτο για αυτόν.

Ασφαλώς, το V FOR VENDETTA δεν είναι ένα αριστούργημα της 9ης Tέχνης μόνο λόγω του Alan Moore, αλλά λόγω και του ανθρώπου που ζωντάνεψε με τα μολύβια του το δυστοπικό Λονδίνο, του David Lloyd. Το στιλ του είναι ρεαλιστικό, αντικατοπτρίζοντας το γράψιμο και το world-building του Moore, τα πρόσωπα των χαρακτήρων είναι μια πολύ καλή πρώτη γνωριμία με τους ίδιους, καθώς αποτελούν εκφάνσεις του εσωτερικού τους κόσμου και μεταβάλλονται, βέβαια, ανάλογα με την φάση στην οποία βρίσκονται, ολοκληρώνοντας έτσι την αίσθηση ότι πρόκειται για τρισδιάστατους χαρακτήρες με πάθη και αδυναμίες και όχι για καρικατούρες (υπάρχουν βέβαια ορισμένες εξαιρέσεις, οι οποίες είναι ταιριαστές επιλογές). Η ροή και το στήσιμο των σελίδων είναι κινηματογραφικά, στοιχείο που μάλλον αποτελεί αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο δημιουργών, καθώς ο Moore έχει την τάση να θέλει να διατηρεί τον απόλυτο έλεγχο της σελίδας.

Από την άλλη, ο Lloyd έχει μια κάποια συνεισφορά στο σενάριο, καθώς γνωρίζουμε ότι διόρθωνε τον Moore, όταν κάποιος ήρωας δεν είχε την φωνή που του είχε δοθεί από τους δημιουργούς ή όταν έβλεπε ότι υπήρχε κάποιο λάθος στην εξέλιξη της ιστορίας, συνεισφορά που δεν ξέρουμε πού ξεκινούσε και πού τελείωνε. Και ήταν ιδέα του Lloyd να φοράει ο V την μάσκα του Guy Fawkes, αλλά και να γίνει η παρουσίαση της ιστορίας έτσι όπως έγινε, δηλαδή χωρίς ηχητικά εφέ και thought balloons. Θέλω να πιστεύω ότι η επιλογή των χρωμάτων ήταν συνειδητή, δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία στους τόνους και είναι αρκετά ξεθωριασμένα, σχεδόν ξεφτισμένα, σαν τον κόσμο τον οποίον παρουσιάζουν.

Πάνω-κάτω, πιθανότατα όσα διαβάσατε πιο πάνω να τα έχετε δει αμέτρητες φορές. Μόνο στο Comicdom έχουμε γράψει κάμποσες φορές για αυτό. Αλλά μάλλον αυτό αποτελεί και απόδειξη της σπουδαιότητας του V FOR VENDETTA. 30 χρόνια μετά την αρχική του κυκλοφορία συνεχίζει να αποτελεί μια προειδοποίηση για το τι είμαστε ικανοί (και για το τι δεν είμαστε) και σχεδόν καλεί τους αναγνώστες να αναλάβουν δράση. Το γράψιμο του Moore είναι σκληρό και ασυγχώρητο, όπως ο ίδιος ο V, ο οποίος στα χέρια του μουσάτου writer  είναι κάτι περισσότερο από ένας απλός ήρωας, είναι η ενσάρκωση μιας ολόκληρης ιδεολογίας, είναι ένας επαναστάτης με προσωπικότητα που μαγνητίζει, είναι ένα πιο θανατηφόρο φάντασμα των Χριστουγέννων του Παρελθόντος για τους βασανιστές του και αυτός που θα επιχειρήσει να αφυπνίσει έναν ολόκληρο λαό.