Comic N’ Play 2016 Report

Αψηφώντας την υπό του μηδενός θερμοκρασία, τίμησα το 15ο Comic N’ Play, που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Παρακάτω ακολουθούν οι εντυπώσεις μου.

Η έκθεση αυτή είχε ξεκινήσει πριν 16 χρόνια, ως μέρος της Φοιτητικής Εβδομάδας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εκεί άρχισαν να συμμετέχουν δημιουργοί που πλέον αποτελούν τον κορμό της “θεσσαλονικιώτικης” σκηνής. Μιλάμε για εποχές που συναντιόντουσαν οι δημιουργοί στο Cofix του Δημήτρη Σαββαΐδη. Από εκεί ξεκίνησαν όλοι: Χρήστος Σταμπουλής, Frogs & Dogs, Σταύρος Κιουτσιούκης, Τάσος Ζαφειριάδης και όχι μόνο. Και από το 2001 και κάθε χρόνο, με μοναδική εξαίρεση το 2011, έβγαινε παράλληλα ένας χορταστικός κατάλογος με όλες τις συμμετοχές στις εκθέσεις, που αποτελούσε και συνάμα το ανθολόγιο της ελληνικής σκηνής στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα. Με αφορμή τον επετειακό χαρακτήρα της, αποφάσισα να συμμετάσχω, αλλά και να την επισκεφθώ. Τα τελευταία χρόνια λαμβάνει χώρα στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, λίγο πιο πέρα από τη ΔΕΘ και τον Λευκό Πύργο.

Η έκθεση διήρκεσε τέσσερις μέρες και την επισκέφθηκα αργά το Σάββατο. Έμπαινες από την είσοδο του Γαλλικού στα δεξιά και με το που έμπαινες συναντούσες τους διεθνείς καλεσμένους, Nigel Parkinson, Νika Nartova, Δημήτρη Μαστώρο, καθώς και Έλληνες που έκαναν signing. Εγώ πέτυχα τον Αποστόλη Ιωάννου. Μετά, έβγαινες στην κεντρική αίθουσα, στην γκαλερί Αλλατίνι-Ντασώ, όπου ήταν η έκθεση με τις συμμετοχές και στη μέση ήταν το bazaar με εκδοτικές, καταστήματα και εμπόρους μεταχειρισμένων. Στο βάθος της αίθουσας, ήταν μία εκπληκτική μακέτα, με θέμα την πρώτη από τις τρεις αλώσεις της Θεσσαλονίκης από τους Σαρακηνούς, καθώς και μία άλλη πιο απλή, όπου έδειχναν σε παιδιά πως παίζουν war games. Αφού έκανα τον κύκλο της έκθεσης, έφτασα στις σκάλες και στις δυο μικρές αίθουσες, όπου συνυπήρχαν εφτά πάγκοι με αυτοεκδόσεις, υπήρχε ισορροπία posters με comics, καθώς και 4-5 θεματικοί πάγκοι για να παίξεις επιτραπέζια. Στον δεύτερο όροφο, ήταν οι αίθουσες όπου γινόντουσαν οι παρουσιάσεις, οι ομιλίες και κάποια εργαστήρια. Συνολικά, αν και δεν αισθάνθηκα τον επετειακό χαρακτήρα της καθόλου, ήταν μία έκθεση καθόλα αξιοπρεπής, με συνοδεία δραστηριοτήτων και αρκετά περιθώρια για βελτιώσεις.

Όσον αφορά στον 15ο κατάλογο, κυμαίνεται στα κλασικά επίπεδα όλων των προηγούμενων, με 55 συμμετέχοντες. Ξεχωρίζουν τα διαμαντάκια των σπουδαστών της σχολής ComInk (το αντίστοιχο του Ορνεράκη στη Θεσσαλονίκη), με υπεύθυνο σεναρίου τον Αβραάμ Κάουα. Ο δαίμων της ορθογραφίας χτύπησε μονάχα τον γράφοντα, όπου έχει μπερδευτεί το όνομά του με το όνομα του συνεργάτη σχεδιαστή. It’s me alright. Επίσης, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, το εξώφυλλο δεν είναι ωραίο, απλά αλλόκοτο.

Τέλος, να πούμε ότι η έκθεση και ο κατάλογος είναι αφιερωμένα στη μνήμη της πρόωρα χαμένης δημιουργού Κατερίνας Κάπαλη, που έφυγε νωρίς, στα 34 της. Είχε συμμετάσχει και στις δύο προηγούμενες εκθέσεις του Comic ‘N’ Play, ενώ είχε κάνει την παρθενική της εμφάνιση στις αυτοεκδόσεις, στο Comicdom Con 2015, με το παραμυθένιο εικονογράφημα ΛΙΛΑ, σε συνεργασία με την Ολυμπία Ευαγγελοπούλου. Στον κατάλογο εμπεριέχεται το κύκνειο άσμα της με τίτλο “Μπαμπούλας”.

Οι φωτογραφίες που χρησιμοποιήθηκαν στο αφιέρωμα είναι του Τάσου Παπαδόπουλου.