Προτελευταίοι Ξανά

Προτελευταίοι Ξανά

Έγινα ρεζίλι σε μία έκθεση comics, όταν φυλλομέτρησα το ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ. δώστου “καρκαρκαρκαρ!” και δώστου κλαυσίγελος και σκούντημα στον διπλανό μου και, για κρεσέντο, νευρικό γέλιο, από τα “α το καημένο, τρελό θα είναι” βλέμματα των υπολοίπων. Εγώ θέλω να σκέφτομαι πως δεν αποτέλεσα τίποτα άλλο, παρά μόνο ζωντανή διαφήμιση (ιδού ένα απλό παράδειγμα του δίπολου “πεινασμένος-καρβέλια”) και το παραπάνω τεύχος υπήρξε η αφορμή να ρίξω μια ματιά και στα υπόλοιπα που έχει δημιουργήσει ο κύριος Βαβαγιάννης. Κοίτα τώρα σύνδεση αλυσίδας, εξαιτίας του ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ διάβασα το ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟI) και κατόπιν, λόγω αυτού, τo ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΝΟΥΜΕΡΑ.

Αν σας άρεσε το ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ, θα σας αρέσει και το ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΞΑΝΑ. Οι δημιουργοί έχουν πολύ ιδιαίτερη, ευφάνταστη αίσθηση του χιούμορ και αυτό μάλλον μεταφράζεται και στη ραδιοφωνική τους εκπομπή, σε διαλόγους της οποίας βάσισαν τo comic. Περισσότερη συνοχή και ομοιομορφία στο είδος των αστεϊσμών θα έκανε το παρόν τεύχος να μου αρέσει παραπάνω. Αν η σάτιρα θέλει να ξεσκεπάσει την ανοησία που δέρνει πολύ κόσμο, ορισμένες φιγούρες σε δυο τρία strips έχουν τόσο μεγάλη δόση, που ο σαρκασμός δεν φτάνει να την αντιπαρέλθει. Η φάση με το ποίημα, όμως, σούπερ, ο καντινάς σούπερ και αναμένω το ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΞΑΝΑΜΑΝΑ.