Wacom Is The Best

Κατόπιν προτροπής των αρχισυντακτών του Comicdom.gr, δοκίμασα μία από τις ταμπλέτες σχεδίασης της Wacom, που στην Ελλάδα είναι διαθέσιμες μέσω της AmyDV και τις γνωστές αλυσίδες πληροφορίκής. Με μία λέξη, αξίζει! Ας πούμε, όμως, κάπως περισσότερες…

Λοιπόν, μάγκες, και τί δεν έχω σύρει, κατά καιρούς, στα κόλπα τα εμπορο-προωθητικά. Τα εξ αμάξης! Οπότε, όταν τέθηκε επί τάπητος το θέμα προσάρτησης έμμεσης διαφημίσεως, σε κείμενο με comics, για τα προϊόντα της Wacom, η οποία διαφημίζεται στο site μας, έγνεψα καταφατικά, έμπλεξα τα δάχτυλα πίσω από την πλάτη μου και σκέφτηκα “Όχι, δεν θα γράψω άρθρο με τοποθέτηση προϊόντος. Μπαμ, στα μούτρα σας το προϊόν, με λίγη τοποθέτηση άρθρου!” (Το κακό αγγελάκι στον ώμο μου, νικάει τόσο συχνά το καλό, τα τελευταία χρόνια, που προβληματίζομαι.) Άραγε, εξαιτίας της νέας διαφημιστικής πρότασης; Του deadline; Του “είναι λιγουλάκι εκκεντρικό, αλλά το συμπαθούμε το κορίτσι”; Όποια και αν είναι η αιτία, το αποτέλεσμα είναι πως διαβάζετε τώρα αυτό το κείμενο.

Πίσω στα δικά μας, ποιός λέει ευθέως τη γνώμη του; Αυτός που, πρώτον, είναι σίγουρος πως είναι ωφέλιμο και ευγενές να ειπωθεί, δεύτερον, έχει άγνοια κινδύνου, έλλειψη κοινωνικής παιδείας και τρίτον, θέλει να ρίξει γκόμενα σε φωτογραφία στο facebook.

Σε αντίστροφη μέτρηση, η τρίτη κατηγορία υποδεικνύει πως σημασία έχει να σε γουστάρει και η γκόμενα – λάηκς μάηκς δεν παίζουν και τον πιο σημαντικό ρόλο. Από τη μία, για τους πολύ dark και ασήκωτους, που επίτηδες “βαριούνται” να πατήσουν ένα κουμπί, συγγνώμη παληκάρια, το στυλ “βαρύ πεπόνι” πιάνει μέχρι τα 20 (και μάλιστα τα ανώριμα 20). Από την άλλη, το πολύ σιρόπι δεν πάει ούτε στο ρεβανί, ε, και κάποια πράγματα, ιδανικά λέγονται μόνο μεταξύ των ενδιαφερόμενων. Δεν ισχυρίζομαι πως όσοι υιοθετούν μία καλαίσθητη εκφορά του λόγου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πέφτουλες. Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις. Ελάχιστες, όταν το σχόλιο θυμίζει στίχο κλαψοτράγουδου. Επίσης, είναι υποκριτικό να ανεβάζω 100 φωτογραφίες της αφεντιάς μου ανά millisecond, φωτοσοπαρισμένες στην εντέλεια, και να ισχυρίζομαι πως δεν καλοκαρδίζομαι από αναγνώριση και αποδοχή. Και ζήτουλας και ψηλομύτα δεν λέει.

Η δεύτερη κατηγορία κοντεύει να προστεθεί στη μαύρη λίστα. Η διακριτικότητα είναι χαμένη αρετή και είναι τόσο απίστευτα χονδροειδές, στο όνομα της “αλήθειας” και του “λέω τα πράγματα με το όνομά τους”, αυτό το αφιλτράριστο φέρσιμο. Είναι, όμως, λιγότερο αντιπαθές από το άλλο άκρο, το μουλωχτό, το ποντικομαμίστικο. Επιπλέον, αυτή είναι συμπεριφορά ανθρώπου σε προστατευμένο περιβάλλον, ο οποίος, αργά ή γρήγορα, τη σφαλιαρίτσα του θα τη φάει.

Drumroll! Πάμε τώρα στην πρώτη κατηγορία! Έφαγα τα νιάτα μου, τσίκιρ τσίκιρ με το ποντίκι να σχεδιάζω στον υπολογιστή. Σχετική ταλαιπωρία, άπειρες εργατοώρες, υπάρχει ικανοποίηση μεν, αλλά σαν τις Ήτα Υδροχοΐδες, ορατή μία φορά τον χρόνο και αν. Και το τελικό αποτέλεσμα να μη δικαιώνει την εικόνα της φαντασίας μου. Αυτά μέχρι πρότινος. Μία συμφοιτήτριά μου είχε την ευγενή καλοσύνη να μου γνωρίσει τις ταμπλέτες σχεδίασης. Κατόπιν, ένας αγαπημένος μου φίλος, μου δάνεισε τη δική του, ώστε να τη δοκιμάσω, πριν επενδύσω σε αγορά της. (Γιώργο, thanks που μου την εμπιστεύτηκες!)

Συγκεκριμένα, τη Bamboo (τώρα πλέον, τη συγκεκριμένη θα τη βρείτε ως Wacom Intuos). Με καταβόλεψε. Ίσως χρειάζεται κάποιο χρόνο προσαρμογής, αν δεν είναι κάποιος εξοικειωμένος να σχεδιάζει σε hardware “χαρτί”, με το βλέμμα στραμμένο στην οθόνη του υπολογιστή. Όμως, όποιος έχει συνηθίσει να βασανίζεται με το ποντίκι, θα βρει τη χρήση μίας ταμπλέτας Wacom, σωστό αφράτο λουκουμάκι! Οι τιμές είναι κατάλληλες για όλα τα βαλάντια, η Bamboo είναι μια χαρά, έχει καλή σχέση απόδοσης και τιμής και τη θεωρώ άψογη για πρώτη αγορά. Μετά, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις δυνατότητές σας, το βλέπετε και για έτερη pen tablet (tip: διαλέξτε μία με μέγεθος σχεδιαστικής επιφάνειας αντίστοιχο με του χαρτιού στο οποίο έχετε συνηθίσει να ζωγραφίζετε) και αναλόγως του πόσο καιρό αντέχετε να τρώτε μόνο μακαρόνια, κάντε τους υπολογισμούς σας για Pen Display, ή Pen Computer.

Τελειώνοντας το κείμενο, φαντάζομαι πως θα αναρωτιέστε, αν θα πίστευα όλα αυτά που σας παραθέτω, ακόμη και αν δεν επρόκειτο για “προσυμφωνημένη καταχώρηση”. Σίγουρα! Όταν με παίρνει, παριστάνω το free spirit και ελπίζω να με παίρνει για πολύ καιρό ακόμη, καθώς μου αρέσει να υποστηρίζω πράγματα που θεωρώ αξιόλογα. Όμως, ακόμη περισσότερο μου αρέσει να έχω λεφτά για το νοίκι. Μου έκανε εντύπωση που μία εταιρεία αυτού του βεληνεκούς εμπιστεύθηκε την παρουσίασή της με αυτόν τον ίσως ρηξικέλευθο τρόπο. Το αναφέρω, όχι για να σαν αναγκάσω να πείτε “Ουάου, τόλμη!”, καθώς οι θεωρητικούρες δεν νομίζω να πολυκαίνε κανέναν, αλλά για να επισημάνω πως διαφορετική γραμμή πλεύσης επιλέγουν όσοι έχουν την ευχέρεια να το κάνουν και η κατασκευαστική ποιότητα της Wacom είναι τέτοια που το επιτρέπει.

Όσον αφορά εμένα, η χρήση ταμπλέτας μείωσε το χρόνο διόρθωσης σφαλμάτων που έκανα σωρηδόν με το ποντίκι και έδρασε επικουρικά στο να συνάδει το αποτέλεσμα με τη σχεδιαστική μου αντίληψη. Για να αισθάνομαι 100% σωστή απέναντί σας, σας συστήνω να δοκιμάσετε μία τάμπλετα σχεδίασης Wacom, προτού την αγοράσετε. Αν το αποφασίσετε, σας εύχομαι να φτιάξετε πολλά όμορφα πράγματα με αυτή!