Justice League Οf America: The Ray Rebirth #1

Το REBIRTH συνεχίζεται και, αυτήν την εβδομάδα, ο Ray έχει την τιμητική του! Στο THE RAY REBIRTH #1, ο Steve Orlando μας παρουσιάζει το origin story του δευτεροκλασάτου αυτού ήρωα, εντάσσοντάς τον για ακόμα μια φορά στο continuity της DC.

Η πλοκή του one-shot ακολουθεί τον νεαρό Ray Terrill στα πρώτα βήματά του ως superhero. Ο Ray αντλεί τις δυνάμεις του από τη φωτεινή ακτινοβολία, η οποία όμως μπορεί και να τον καταστρέψει, αν περάσει πολλή ώρα εκτεθειμένος σε αυτή. Εξαιτίας των ικανοτήτων του, ο Ray παρέμεινε για πολλά χρόνια κλειδωμένος στο σκοτεινό σπίτι του, μαζί με την μητέρα του, η οποία φαίνεται ότι στερείται πολλά, προκειμένου να αναθρέψει τον γιο της σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Παρά την ασφάλεια που του προσφέρει η οικεία του, ο Ray αποφασίζει να το σκάσει ένα βράδυ, θέλοντας να πάρει μια δόση από αυτό που εμείς ονομάζουμε ‘’καθημερινότητα’’. Δεν καταφέρνει, όμως, να επιστρέψει πίσω πριν την αυγή και το φως του ηλίου φαινομενικά καταστρέφει το σώμα του, αφήνοντάς τον σε μια αόρατη-άυλη κατάσταση. Αν και μαθαίνει να αντιστρέφει το φαινόμενο αυτό, επιλέγει να παραμείνει αόρατος και να ταξιδέψει τον κόσμο, ψάχνοντας να βρει πού ανήκει. Τελικά, μαθαίνει τι σημαίνει ήρωας και γίνεται ο προστάτης της Vanity City.

Στο comic αυτό, βλέπουμε το κλασικό superhero origin. Η ζωή ενός νεαρού χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές δεξιότητες αλλάζει για πάντα μετά από ένα ατύχημα, με αποτέλεσμα να γεννηθεί μέσα του ένας ήρωας! Η ασφάλεια αυτής της συνταγής εγγυάται ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, το οποίο θα ικανοποιήσει τους fans του mainstream, χωρίς να προσθέσει κάτι καινούργιο, όμως. Οι χαρακτήρες είναι συμπαθητικοί, οι δυνάμεις του ήρωα εντυπωσιακές, οι vilains απειλητικοί… Εκτός από την κάποια έλλειψη πρωτοτυπίας, δεν υπάρχει κάποιο αρνητικό. Μια αξιόλογη, αλλά χιλιοειπωμένη ιστορία. Αυτό που είναι παρήγορο, βέβαια, είναι το γεγονός ότι, σαν φυσιογνωμία, ο Ray διαφέρει αρκετά από τους υπόλοιπους ήρωες της Justice League Of America. Με κάθε ήρωα της ομάδας να είναι ξεχωριστός, τόσο όσον αφορά στην προσωπικότητά του όσο και στις δυνάμεις του, έχω αρκετές προσδοκίες για την σειρά — DC, μη με απογοητεύσεις!

Όσον αφορά στο σχέδιο τώρα, το art του Stephen Byrne είναι ιδανικό για μια light (no pun intended) ιστορία, όπως αυτή. Το πώς θα κρίνει κάποιος το σχέδιο ενός καλλιτέχνη είναι ξεκάθαρα κάτι υποκειμενικό — εμένα πάντως μου αρέσει αρκετά το συγκεκριμένο στιλ. Το σχέδιο, λοιπόν, ήταν καλό, εκεί όμως που αξίζουν πραγματικά εύσημα στον Byrne είναι για τη δουλειά του ως colorist. Κάθε ιστορία έχει και το χρώμα της και, σε ένα comic που μιλά για έναν τύπο που αντλεί τις δυνάμεις του από το φως απαιτούνται πολλά φωτεινά χρώματα. Ο Byrne επιλέγει σωστά τόσο τα πιο ζωηρά χρώματα όσο και τα πιο σκούρα. Για παράδειγμα, παρόλο που μεγάλο κομμάτι της ιστορίας διαδραματίζεται τη νύχτα, ο Byrne επιλέγει να χρησιμοποιήσει μπλε, αντί για μαύρο, χωρίς να κάνει πολύ μουντό το φόντο, προσδίδοντας αυτή τη “φωτεινότητα”. Αντιθέτως, η superhero μορφή του Ray είναι φουλ μαύρη, κάνοντάς τον να ξεχωρίζει στο πιο ανοιχτόχρωμο περιβάλλον του.

Ήρθε η ώρα για έναν μικρό απολογισμό, λοιπόν… Η επιτυχία του εγχειρήματος θα πρέπει να κριθεί από τις απαιτήσεις της εκδοτικής. Αν τα σετλέχη της DC στράφηκαν στον Orlando και του είπαν: “Steve, θέλουμε να μας δώσεις ένα απλό και λιτό origin story, χωρίς τίποτα το φαντασμαγορικό”, τότε σίγουρα το JUSTICE LEAGUE OF AMERICA: THE RAY REBIRTH είναι ό,τι ζήτησαν. Αν, από την άλλη, μια βροχερή μέρα που ο Orlando καθόταν ειρηνικά στο γραφείο του, του πέταξαν μπροστά του μια στατιστική ανάλυση — γιατί έτσι κάνουν στη DC— και του βροντοφώναξαν: “Steve, τα ποσοστά των fans του Ray είναι πιο χαμηλά και από τις κριτικές του SUICIDE SQUAD, θέλουμε να εντάξεις ξανά τον ήρωα στο multiverse με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο που μπορείς να σκεφτείς! Θέλουμε οι αναγνώστες να κολλήσουν μαζί του!”, τότε δε νομίζω να τα πολυκατάφερε ο Orlando…

Στην τελική, αξίζει μια ματιά μόνο αν είστε fans του ήρωα ή αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα μέλη της Justice League Of America.