Elektra #1

Elektra #1

Κάπως παράδοξα θα κάνω την εισαγωγή και θα ξεκινήσω αφιερώνοντας κάποιες γραμμές στο να αναφέρω ότι με έχει κουράσει αυτή η στρατηγική που εφαρμόζει η Marvel, ιδίως στους γυναικείους χαρακτήρες, που αντικαθιστούν τις εικονικές τους εμφανίσεις με λιγότερο σεξιστικές στολές, ώστε να ταιριάζουν στα πρότυπα των εμφανίσεων τους στη μικρή και μεγάλη οθόνη. Η ουσία είναι στο περιεχόμενο, όχι στο περιτύλιγμα. Και για αυτόν τον λόγο, η νέα στολή της Electra είναι κάπως απωθητική.

Με εξαίρεση, λοιπόν, τη νέα εμφάνιση, το οπτικό κομμάτι του τεύχους είναι απολαυστικό και σίγουρα αποτελεί τον κύριο λόγο για να αποκτήσει κάποιος το τεύχος αυτό. Η τεχνική του Juan Cabal θυμίζει το μινιμαλιστικό και καθαρό σχέδιο του Jamie McKelvie, με τον σχεδιαστή να προσθέτει εξαιρετικές λεπτομέρειες στο σχεδιασμό των προσώπων.

Και ενώ το πολύχρωμο σχέδιο μαγνητίζει τον αναγνώστη, η πλοκή του τεύχους έχει αρκετά κενά, ώστε να τον απωθήσει. Μια μεγάλη αδυναμία του τεύχους είναι ο κάπως απρόσωπος τρόπος απεικόνισης του χαρακτήρα της Electra, κάτι που γίνεται αντιληπτό από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Οι fans από του run του Miller θα δυσκολευτούν να ταυτοποιήσουν τον χαρακτήρα. Επιπλέον, και τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα είναι αρκετά μικρά σε ποιότητα και ποσότητα, ώστε να κεντρίσουν τον ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Κλείνοντας λοιπόν το τεύχος, είχα μια θετική και θερμή άποψη, αλλά αμφιβάλω πολύ για το αν θα έδειχνα ενδιαφέρον για περισσότερα τεύχη της σειράς, αν στα ηνία του artwork βρισκόταν κάποιος άλλος σχεδιαστής.